Gedoe!
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
09 November 2012 | Ghana, Kledjo
Veel zin had ik er niet in om naar Hohoe te gaan, maar ik moest wel. Mijn modem voor de laptop werkte niet meer, evenals mijn Ghanese simkaart voor mijn mobieltje.
Gelukkig wisten ze op het Vodavoon kantoortje raad. Een nieuwe simkaart en de modem opwaarderen en… ik mocht in het heerlijk koele kantoortje wel even mijn eerste verslag plaatsen. Behoorlijk wat Cedi‘s lichter ga ik op weg naar het MTN-kantoortje. Ook hier brengt een nieuwe simkaart uitkomst. Dan de nodige boodschappen, toiletpapier, fruit, biscuitjes en 30 liter drinkwater. Een paar ritsjes voor het maken van toilettasjes en een lap stof. Hé hé… die klus is geklaard. Nu snel terug, het eten is klaar en kan ik zo aanschuiven.
Ha ha… en iedereen maar denken dat ik zo druk ben!
’s Morgens, s’middags en ‘s avonds klinkt het “Hennie, your food is ready!”’, Afwassen hoeft niet dat doen de kinderen wel. Je zou er lui van worden!
Dan komt de schoolbus de compound op. De kinderen worden opgewacht door Vivian en Beth. Er is wat loos! Twee aan twee worden de kinderen door de dames op het matje geroepen. De sfeer is bedrukt en iedereen is akelig stil.
Tori komt mij gezelschap houden en vertelt dat ze 400 Cedi’s (200 euro) mist. Nu wordt er uitgezocht wie dat heeft gedaan. Ze mogen niet naar hun slaapzalen en ze staan stilletjes bij elkaar. Soms wordt er wat gesmoesd.
Pas tegen de avond heeft men wat licht op de zaak. Eén van de kleine jochies heeft het gedaan. Vervolgens heeft hij hier en daar wat verstopt boven op het dak van de nieuwbouw en een stel andere kinderen erbij geroepen ‘Kijk eens wat ik gevonden heb!” Wat een vondst.
Zo had een heel stel kinderen een leuk kapitaaltje! De helft wordt weer gevonden op de slaapzalen, de rest is pleite. Uitgedeeld op school en lekkers gekocht. Het rietje komt er aan te pas en ik verdwijn maar even in mijn kamer, dit wil ik niet zien.
Vanmorgen kwam nog aan het licht dat het joch zelf door iemand van school een duur mobieltje had laten kopen waar hij spelletjes op kan doen.
Na het avondeten zit ik met Vivian wat na te kletsen. Ze krijgt een telefoontje. Aan haar stem hoor ik dat er iets is gebeurd. De Melcom(supermarkt) in Accra is in elkaar gestort. We rennen met de kinderen in ons kielzog naar de tv en zien nog net wat afschuwelijke beelden. Zo mogelijk zijn de kinderen nog stiller dan vanmiddag. We blijven na afloop van het nieuws voor de tv hangen, gelukkig is er een aardige kinderfilm. Akos van negen, en niet meer één van de kleinsten, kruipt bij mij op schoot en ligt heerlijk tegen me aan. Het huiswerkuurtje schiet erbij in vandaag.
Wel hebben we nog de avondsluiting. Sebastiaan heeft een overdenking over Licht en duisternis, over eerlijk zijn en vergeving. En het boefje en zijn handlangers? Ach die vallen na alle spanning gewoon in slaap!
Gelukkig wisten ze op het Vodavoon kantoortje raad. Een nieuwe simkaart en de modem opwaarderen en… ik mocht in het heerlijk koele kantoortje wel even mijn eerste verslag plaatsen. Behoorlijk wat Cedi‘s lichter ga ik op weg naar het MTN-kantoortje. Ook hier brengt een nieuwe simkaart uitkomst. Dan de nodige boodschappen, toiletpapier, fruit, biscuitjes en 30 liter drinkwater. Een paar ritsjes voor het maken van toilettasjes en een lap stof. Hé hé… die klus is geklaard. Nu snel terug, het eten is klaar en kan ik zo aanschuiven.
Ha ha… en iedereen maar denken dat ik zo druk ben!
’s Morgens, s’middags en ‘s avonds klinkt het “Hennie, your food is ready!”’, Afwassen hoeft niet dat doen de kinderen wel. Je zou er lui van worden!
Dan komt de schoolbus de compound op. De kinderen worden opgewacht door Vivian en Beth. Er is wat loos! Twee aan twee worden de kinderen door de dames op het matje geroepen. De sfeer is bedrukt en iedereen is akelig stil.
Tori komt mij gezelschap houden en vertelt dat ze 400 Cedi’s (200 euro) mist. Nu wordt er uitgezocht wie dat heeft gedaan. Ze mogen niet naar hun slaapzalen en ze staan stilletjes bij elkaar. Soms wordt er wat gesmoesd.
Pas tegen de avond heeft men wat licht op de zaak. Eén van de kleine jochies heeft het gedaan. Vervolgens heeft hij hier en daar wat verstopt boven op het dak van de nieuwbouw en een stel andere kinderen erbij geroepen ‘Kijk eens wat ik gevonden heb!” Wat een vondst.
Zo had een heel stel kinderen een leuk kapitaaltje! De helft wordt weer gevonden op de slaapzalen, de rest is pleite. Uitgedeeld op school en lekkers gekocht. Het rietje komt er aan te pas en ik verdwijn maar even in mijn kamer, dit wil ik niet zien.
Vanmorgen kwam nog aan het licht dat het joch zelf door iemand van school een duur mobieltje had laten kopen waar hij spelletjes op kan doen.
Na het avondeten zit ik met Vivian wat na te kletsen. Ze krijgt een telefoontje. Aan haar stem hoor ik dat er iets is gebeurd. De Melcom(supermarkt) in Accra is in elkaar gestort. We rennen met de kinderen in ons kielzog naar de tv en zien nog net wat afschuwelijke beelden. Zo mogelijk zijn de kinderen nog stiller dan vanmiddag. We blijven na afloop van het nieuws voor de tv hangen, gelukkig is er een aardige kinderfilm. Akos van negen, en niet meer één van de kleinsten, kruipt bij mij op schoot en ligt heerlijk tegen me aan. Het huiswerkuurtje schiet erbij in vandaag.
Wel hebben we nog de avondsluiting. Sebastiaan heeft een overdenking over Licht en duisternis, over eerlijk zijn en vergeving. En het boefje en zijn handlangers? Ach die vallen na alle spanning gewoon in slaap!
-
09 November 2012 - 09:22
Marian Van Dijk:
Nou ja zeg .......... ben je zo goed om ervoor te zorgen dat een heleboel jongens een schat op het dak vinden en dan zijn de volwassenen boos! De beleving van kinderen is nog zo anders dan die volwassenen. Beide kunnen veel van elkaar leren ............
Geweldig dat je qua huishoudelijke akties weinig te doen hebt meid. Geniet ervan! -
09 November 2012 - 13:02
Bea De Blok:
We kunnen weer heerlijk genieten van je belevenissen het ga je goed daar
Groetjes Bea. -
09 November 2012 - 17:06
Ineke Rop:
Ha Hennie,
Ja, dat was hier ook op het nieuws dat er een groot gebouw in Accra was ingestort. Ik dacht gelijk aan je. Volgens mij was je net weg uit die Accra.
Geniet van alles. Dag Ineke -
09 November 2012 - 19:06
:
Dat heb ik nog nooit meegemaakt dat er geld/spullen weg waren! vervelend zeg.
Inderdaad hier ook het nieuws over Melcom gezien. Heftig.. -
09 November 2012 - 19:55
Christiana:
Hoi Hennie, Eindelijk kan ik je verslagen lezen. Mijn computer heeft het af laten weten en moet nodig gereanimeerd worden. Gelukkig mag ik even op die van Gerrit. Je bent weer helemaal "thuis", het leest bijna alsof je niet weg geweest bent.
Juist door het steeds terugkeren ben ik er van overtuigd dat je "zijn" daar, enorm waardevol is. Zowel voor hen, maar ook voor jou.
Ik geniet mee op duizenden km afstand.
Heb het daar maar goed heet, wij waaien hier af en toe flink door elkaar. Een verre knuf van mij. -
16 November 2012 - 16:51
Hilde Wubs:
Hallo Hennie, gelukkig gaat het al weer iets beter met je heb ik begrepen. Frustrerend als je graag bezig wil zijn en het lukt niet. Ik heb met veel verbazing gekeken naar de naaimachine op het hoofd. Dat zoiets lukt, knap hoor. In een roman van vroeger, las ik ook over zulke straffen. Kinderen die met zware borden om moeten lopen waar hun fouten op stonden. Het lijkt wel heel erg van vroeger he, als je dat meemaakt. Ik hoop dat het wat uitwerkt en de kinderen er niet te zwaar onder lijden. Nog een fijne tijd gewenst, en tot de volgende mail, Hilde -
16 November 2012 - 16:51
Hilde Wubs:
Hallo Hennie, gelukkig gaat het al weer iets beter met je heb ik begrepen. Frustrerend als je graag bezig wil zijn en het lukt niet. Ik heb met veel verbazing gekeken naar de naaimachine op het hoofd. Dat zoiets lukt, knap hoor. In een roman van vroeger, las ik ook over zulke straffen. Kinderen die met zware borden om moeten lopen waar hun fouten op stonden. Het lijkt wel heel erg van vroeger he, als je dat meemaakt. Ik hoop dat het wat uitwerkt en de kinderen er niet te zwaar onder lijden. Nog een fijne tijd gewenst, en tot de volgende mail, Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
