Kostbare momentjes
Blijf op de hoogte en volg Hennie
23 November 2012 | Ghana, Kledjo
Als op zondagmorgen iedereen naar de kerk is, ga ik voor het eerst
weer even aan de wandel, mijn hoofd voelt goed en ‘k geniet met volle
teugen. Wat heerlijk om dit weer te kunnen.
Nu ik weer wat meer mijn gezicht laat zien, komen de kinderen zodra ze
uit school zijn weer om een spelletje of een puzzel. Het nieuwe UNO
spel en ‘Mens erger je niet’ zijn favoriet. De tweeling David en
Daniël komen eens heerlijk tegen mij aan staan. Wat hebben ze zich
leuk ontwikkeld in de afgelopen jaren. Vijf jaar geleden waren ze hier
nog maar net, amper 4 jaar oud. Hun vader overleed en de moeder was
niet instaat om voor hen en de oudere broers te zorgen. Wat hadden
Corrie en ik het met hen te doen. Moet je ze nu zien, geweldig!
Regelmatig komen ze net als de andere kinderen naar mij toe om een
knuffel. David deed het altijd al wel maar dat Daniël het nu ook doet
is erg fijn!
Francisca valt op een avond tijdens het tv kijken op mijn schoot in
slaap. Samen met Jonathan roepen ze overdag al net zo hard om “Hennie”
als de rest, nu is de ketel leeg en even later ligt ze heerlijk bij
Gladys op de kamer.
De kinderen weten me weer overal voor te vinden; een knoop die aan het
schooluniform moet, een losse naad van een broek, een me dan ook een
moeder op de achtergrond waar ze altijd een beroep op kunnen doen.
Bijna iedere middag valt de regen met bakken uit de lucht, soms met
onweer. Op een avond ga ik naar de eetzaal maar vind er niemand meer,
alles is al donker. Geen huiswerkuurtje, geen avondsluiting. Dan maar
even naar de meisjesslaapzaal. Vanwege het slechte weer, het onweer en
de kou liggen veel kleintjes al te slapen. Etornam en wat meisjes doen
hun eigen avondoverdenking. “Is het geoorloofd om alles te eten?”
vragen ze mij. Ze zijn in het oude testament bezig en hebben net
allerlei ge- en verboden gelezen. Wat volgt is een ongedwongen
gesprekje over het nieuwe en het oude testament. Een spontane
gedachten wisseling van beide kanten, waarbij je elkaar begrijpt en
aanvult.
Mooie momentjes!
‘k Voel me dan ook een moeder op de achtergrond waar ze altijd een
beroep op kunnen doen.
Bijna iedere middag valt de regen met bakken uit de lucht, soms met
onweer. Op een avond ga ik naar de eetzaal maar vind er niemand meer,
alles is al donker. Geen huiswerkuurtje, geen avondsluiting. Dan maar
even naar de meisjesslaapzaal. Vanwege het slechte weer, het onweer en
de kou liggen veel kleintjes al te slapen. Etornam en wat meisjes doen
hun eigen avondoverdenking. “Is het geoorloofd om alles te eten?”
vragen ze mij. Ze zijn in het oude testament bezig en hebben net
allerlei ge- en verboden gelezen. Wat volgt is een ongedwongen
gesprekje over het nieuwe en het oude testament. Een spontane
gedachten wisseling van beide kanten, waarbij je elkaar begrijpt en
aanvult.
Mooie momentjes!
weer even aan de wandel, mijn hoofd voelt goed en ‘k geniet met volle
teugen. Wat heerlijk om dit weer te kunnen.
Nu ik weer wat meer mijn gezicht laat zien, komen de kinderen zodra ze
uit school zijn weer om een spelletje of een puzzel. Het nieuwe UNO
spel en ‘Mens erger je niet’ zijn favoriet. De tweeling David en
Daniël komen eens heerlijk tegen mij aan staan. Wat hebben ze zich
leuk ontwikkeld in de afgelopen jaren. Vijf jaar geleden waren ze hier
nog maar net, amper 4 jaar oud. Hun vader overleed en de moeder was
niet instaat om voor hen en de oudere broers te zorgen. Wat hadden
Corrie en ik het met hen te doen. Moet je ze nu zien, geweldig!
Regelmatig komen ze net als de andere kinderen naar mij toe om een
knuffel. David deed het altijd al wel maar dat Daniël het nu ook doet
is erg fijn!
Francisca valt op een avond tijdens het tv kijken op mijn schoot in
slaap. Samen met Jonathan roepen ze overdag al net zo hard om “Hennie”
als de rest, nu is de ketel leeg en even later ligt ze heerlijk bij
Gladys op de kamer.
De kinderen weten me weer overal voor te vinden; een knoop die aan het
schooluniform moet, een losse naad van een broek, een me dan ook een
moeder op de achtergrond waar ze altijd een beroep op kunnen doen.
Bijna iedere middag valt de regen met bakken uit de lucht, soms met
onweer. Op een avond ga ik naar de eetzaal maar vind er niemand meer,
alles is al donker. Geen huiswerkuurtje, geen avondsluiting. Dan maar
even naar de meisjesslaapzaal. Vanwege het slechte weer, het onweer en
de kou liggen veel kleintjes al te slapen. Etornam en wat meisjes doen
hun eigen avondoverdenking. “Is het geoorloofd om alles te eten?”
vragen ze mij. Ze zijn in het oude testament bezig en hebben net
allerlei ge- en verboden gelezen. Wat volgt is een ongedwongen
gesprekje over het nieuwe en het oude testament. Een spontane
gedachten wisseling van beide kanten, waarbij je elkaar begrijpt en
aanvult.
Mooie momentjes!
‘k Voel me dan ook een moeder op de achtergrond waar ze altijd een
beroep op kunnen doen.
Bijna iedere middag valt de regen met bakken uit de lucht, soms met
onweer. Op een avond ga ik naar de eetzaal maar vind er niemand meer,
alles is al donker. Geen huiswerkuurtje, geen avondsluiting. Dan maar
even naar de meisjesslaapzaal. Vanwege het slechte weer, het onweer en
de kou liggen veel kleintjes al te slapen. Etornam en wat meisjes doen
hun eigen avondoverdenking. “Is het geoorloofd om alles te eten?”
vragen ze mij. Ze zijn in het oude testament bezig en hebben net
allerlei ge- en verboden gelezen. Wat volgt is een ongedwongen
gesprekje over het nieuwe en het oude testament. Een spontane
gedachten wisseling van beide kanten, waarbij je elkaar begrijpt en
aanvult.
Mooie momentjes!
-
23 November 2012 - 12:18
Annelie:
Hoi Hennie,
Heerlijk dat je je draai weer helemaal gevonden hebt, met alle anderen om je heen. Jouw en hun enthousiasme spat ervan af. Het ga je goed ! Hartelijke groet... -
23 November 2012 - 13:53
Marian Van Dijk:
Wat een prachtige koppies op de foto's. Ik geniet ervan. Fijn dat je in zulke kleine dingen zo belangrijk en waardevol kunt zijn Hennie ........ -
23 November 2012 - 19:37
Gerrie Ter Telgte:
Het is fijn om mee te genieten van jou verhalen Hennie.
Ook de foto,s zijn altijd weer leuk om te bekijken.
Groetjes ook van Hans -
23 November 2012 - 19:37
Gerrie Ter Telgte:
Het is fijn om mee te genieten van jou verhalen Hennie.
Ook de foto,s zijn altijd weer leuk om te bekijken.
Groetjes ook van Hans -
23 November 2012 - 20:03
Christiana:
Hai Hennie,
Wat een boel warmte, lees ik, ondanks alle regen. Heerlijk, niet alleen voor de kinderen, maar ook voor jou. Nederland is gewoon droog, vergeleken bij wat je ons laat zien. Trouwens al die koppies vind ik beauties. En super dat je weer intens kan lopen genieten. groetjes Christiana. -
25 November 2012 - 18:05
Marjo:
Wat heerlijk, Hennie die persoonlijke momentjes in de slaapzaal met de meiden. Dat zijn de dingen die hen bij blijven. Liefs van ons. Wat fijn dat je je weer goed voelt. Henny en Marjo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
