Our mom is back!
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
19 Januari 2013 | Nederland, IJsselmonde
In de auto klets ik gezellig bij met beide jongemannen. Edward merkt op dat ik wel heel sterk moet zijn om op mijn leeftijd (67 haha…) toch iedere keer te komen. “Ja ‘k ben gezegend met gezond lijf!” merk ik op. “Ja maar dat bedoel ik niet.” zegt hij. “Je moet van binnenuit wel heel sterk zijn!” “Ja dat is ook zo, iets doen vanuit je hart maakt je tegelijkertijd sterk en ook dat ervaar ik als een zegen!”
Voor we naar het centrum rijden moeten de mannen nog even naar Sondu. Fijn, dan kan ik gelijk op de markt wat aardappelen, groente en fruit halen.
Het weerzien op het centrum is met geen pen te beschrijven. Door iedereen wordt ik warm welkom geheten en omhelst, “Happy New Year!” Als een prinses word ik in de watten gelegd. Thee met mandazi’s worden naar mijn kamer gebracht, de achtergelaten bagage is er voor ik het weet, maar tijd voor hete thee en uitpakken gun ik mij niet. Eerst naar de kinderen! Even later zit ik te midden van de kleintjes op de grond. Lopen kunnen ze geen van allen, Alois kan zelfs niet zitten, maar hij kijkt mij met zijn stralende lach aan. Mijn komst brengt leven in de brouwerij, er wordt geknuffeld, namen worden gerepeteerd en liedjes worden gezongen alsof ik niet weggeweest ben. Dit is genieten! De grotere jochies zijn druk met een puzzel, als ik even een kijkje bij ze neem vragen ze gelijk of ik morgenavond met mijn laptopje kom. Maar die is al gereserveerd voor de kleintjes, we spreken af dat ik zaterdagavond kom, ze glunderen! Daarna kan ik mooi naar Edwin voor ons wekelijks kaartavondje.
Van het personeel hoor ik nog wat nare dingen. Eunice verloor na een periode van veel te hoge bloeddruk vorig jaar (misschien herinner je het) haar baby. Ook Nyachama (Felister) pleegdochter van Christa en Mark van Stichting Bondo Kids overleed. Het zoontje van Nancy de kokkin overleed in november door verstikking tijdens het eten van zijn pap en Victor, één van de computerstudenten van St. Martin is tijdens de vakantie vorige week thuis overleden. Het jaar 2012 was een jaar met een dikke rouwrand.
Dan op naar de meisjes in opleiding. Uit de verte roepen ze al; “Ha our mom is back, welcome, welcome and happy new year!” Eéntje vertelt alvast dat ze veel gedaan hebben met de borduurlessen van vorig jaar, ‘k ben heel benieuwd. De lessen voor hairdressing werpen in ieder geval hun vruchten af. Een paar meisjes zijn heel professioneel bezig met het invlechten van kunsthaar.
Dan brengt Ann een heerlijke rijstmaaltijd met kip, smullen maar! De rest van de avond ben ik aan het uitpakken en installeren. Het voelt weer heerlijk thuis!
Voor we naar het centrum rijden moeten de mannen nog even naar Sondu. Fijn, dan kan ik gelijk op de markt wat aardappelen, groente en fruit halen.
Het weerzien op het centrum is met geen pen te beschrijven. Door iedereen wordt ik warm welkom geheten en omhelst, “Happy New Year!” Als een prinses word ik in de watten gelegd. Thee met mandazi’s worden naar mijn kamer gebracht, de achtergelaten bagage is er voor ik het weet, maar tijd voor hete thee en uitpakken gun ik mij niet. Eerst naar de kinderen! Even later zit ik te midden van de kleintjes op de grond. Lopen kunnen ze geen van allen, Alois kan zelfs niet zitten, maar hij kijkt mij met zijn stralende lach aan. Mijn komst brengt leven in de brouwerij, er wordt geknuffeld, namen worden gerepeteerd en liedjes worden gezongen alsof ik niet weggeweest ben. Dit is genieten! De grotere jochies zijn druk met een puzzel, als ik even een kijkje bij ze neem vragen ze gelijk of ik morgenavond met mijn laptopje kom. Maar die is al gereserveerd voor de kleintjes, we spreken af dat ik zaterdagavond kom, ze glunderen! Daarna kan ik mooi naar Edwin voor ons wekelijks kaartavondje.
Van het personeel hoor ik nog wat nare dingen. Eunice verloor na een periode van veel te hoge bloeddruk vorig jaar (misschien herinner je het) haar baby. Ook Nyachama (Felister) pleegdochter van Christa en Mark van Stichting Bondo Kids overleed. Het zoontje van Nancy de kokkin overleed in november door verstikking tijdens het eten van zijn pap en Victor, één van de computerstudenten van St. Martin is tijdens de vakantie vorige week thuis overleden. Het jaar 2012 was een jaar met een dikke rouwrand.
Dan op naar de meisjes in opleiding. Uit de verte roepen ze al; “Ha our mom is back, welcome, welcome and happy new year!” Eéntje vertelt alvast dat ze veel gedaan hebben met de borduurlessen van vorig jaar, ‘k ben heel benieuwd. De lessen voor hairdressing werpen in ieder geval hun vruchten af. Een paar meisjes zijn heel professioneel bezig met het invlechten van kunsthaar.
Dan brengt Ann een heerlijke rijstmaaltijd met kip, smullen maar! De rest van de avond ben ik aan het uitpakken en installeren. Het voelt weer heerlijk thuis!
-
19 Januari 2013 - 10:17
Christa:
Wat heerlijk verhaal, incl de eerste. Tjonge wat een belevenissen. Prachtige foto's. Leuk om Pamela en mellon te zien met het envelopje... Nou ik kan alleen maar zeggen GENIETEN! Fijn om zo welkom te worden geheten!
Groeten uit sneeuwachtige Zwolle... Ik hoop dat we kunnen schaatsen vandaag! -
19 Januari 2013 - 11:23
Henk:
Hoi Hennie,
Fijn voor je dat je weer terug bent. Het plezier en de levenslust spat van je verhalen af. Leuk. Goede tijd gewenst,
Liefs,
Henk. -
19 Januari 2013 - 11:40
Gerrit:
Mooi verslag, petje af. -
19 Januari 2013 - 12:05
Marjo:
Lieve Hennie,
Wat een "thuis"-komst! We genieten met je mee. Maar wat hebben ze vorig jaar veel meegemaakt. Voor jou ook wel schrikken. Wat fijn voor ze dat jij er nu bent.
We wensen je een prachtige tijd in Kenia.
Een hartelijk groet van ons, Henny en Marjo -
20 Januari 2013 - 11:35
Ineke Rop:
Hallo Hennie,
Inderdaad wat een heerlijk stel. En wat fijn een aantal foto's van de kinderen te zien. En ook te zien dat ze de kleren dragen die ik achter gelaten heb. Dat doet me goet. Heerlijk de foto van rebecca. Ik ga hem direct downloden en op mijn computerscherm plaatsen.
Fijn dat je er weer bent. Ben wel een beetje jaloers nu ik het weer allemaal lees. Ik zal je heel goed volgen.
Ik was er niet aan toe gekomen je nog even te spreken voor je vertrek. Je tijd ging te snel.
Van de kinderen die stierven wist ik. Had je het nog willen zeggen van het zoontje van Nancy. Van Victor wist ik niet. Wat verdrietig. Ja, er is veel verdriet op het centrum geweest en toch gaan ze door ondanks alles. Ze hebbben ook geen keuze.
Hennie, doe alle kinderen de groeten van mij en Mellin en Nancy en Ann en Ludo en Pamela en Eunice ook en the house mothers vooral mijn hartelijke groeten. Wil je dit doen. Zeg maar dat ik heel vaak aan hen denk.
Heel veel plezier op Nyabondo. heel fijn dat je daar terug bent. Verwen ze maar goed.
Nog een vraagje. Dragen ze de schoenen ook die ik gekocht heb?. En hoe gaat het met de eettafel van de jongens van Mother Alice?
Ik hoor het wel een keer.
Liefs Ineke -
20 Januari 2013 - 13:00
Jannetta:
Wat moet je een engelen geduld hebben bij het reizen.Geweldig diat je dit nog zo goed aan kan.
Heerlijk om te lezen hoe ze je daar verwelkomen. Dat moet echt een warm bad voor je zijn.
Ik reageer niet vaak ,maar ik geniet van je verhalen . Je schrijft zo beschrijvend dat het net is of je er
zelf bij bent. Ik wens je een super tijd daar met alles wat je gaat doen.
Liefs Jannetta -
21 Januari 2013 - 12:24
Hilde Wubs:
Hallo Hennie, nou je valt er meteen weer midden in. Wat fijn om zo welkom te zijn en weer veel te kunnen doen. Ik wens je een fijne tijd toe. De lapjes waren erg mooi, nu nog bedenken waar ik ze voor ga gebruiken, maar dat komt wel goed. Liefs, Hilde
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
