Een vrolijk weekend

Toen vorige week alle verhalen en foto’s moeizaam geplaatst waren kon het weekeind beginnen. Even bij de kinderen langs vóór ik naar het marktje ga voor wat boodschappen. Nu een heel stel verhuisd zijn naar St. Martin is het aardig uitgedund. Niettemin wordt ik door de achterblijvers met gejuich begroet als ze mij zien aankomen. Helemaal op zondag… Sunday- balloonday en ze kraaien het uit van plezier!

Al vroeg ben ik ’s middags op pad voor de computerlessen op St. Martin. In het lokaaltje is het een gezellige en vrolijke boel. Muziek schalt uit een van de computers, Jerriane heeft haar eerste computerles en geniet ervan met volle teugen. Wat “bezoekers” vermaken zich kostelijk met een oud Nijntje kwartetspel.
Omdat ik met de grote meisjes naar de kerk wil, stop ik al bijtijds, Edwin gaat nog even door.
Dichtbij de dancing road hoor ik gezang en tromgeroffel. Een optocht van mannen en vrouwen in het wit met rode kruizen. Een pro-Israël groepering wordt mij later verteld. Dat ik wat foto’s maak vinden ze prachtig! Door een paar vrouwen wordt ik uitgenodigd met ze mee te swingen en even later dein ik vrolijk mee. Buiten adem komen we bij het centrum, hijgend stop ik. Een vrouw wil me nog iets vertellen maar ze spreekt geen Engels. ‘k Geef haar maar een gemoedelijke klap op haar schouder en lachend nemen we afscheid. Héhé…
Nu snel douchen en met de grote meisjes mee naar de RK kerk. Het is voor het eerst dat ik op zaterdagavond met hen meega en ze waarderen het enorm! We zijn te vroeg, geen nood! Met veel plezier houden we een fotosessie bij de kerk. Na afloop spelen we onder uitbundig geschetter en geschater UNO. “Morgen weer?” vragen ze. Helaas, Edwin en de boys zitten ook te popelen, morgenavond is voor hen. Ook hier veel enthousiasme, gelach, gejoel en gejuich als iemand wint of… juist net niet!

Fred en Ria zijn deze maand ook in Kenia en zij komen bij Pamela en mij op bezoek. Wat heerlijk om onder het genot van een lekker klaar gemaakte lunch bij te praten en ideeën uit te wisselen. Wanneer zr. Ludovena er ook nog bij komt wordt het een vrolijke boel. Een vraag van Fred “Waarom staan kerken toch altijd op een verhoging?” ”Omdat ze opgevallen willen worden!” raad ik. “Nee, omdat alle zegen van boven komt!” volgens onze zuster. De kwinkslagen vliegen ons om de oren en af en toe liggen we dubbel! Prachtig, als Ludovena uit haar rol valt als hoofd van het centrum is het een enig mens! Gewoon is ze ook erg aardig hoor, maar je snapt het wel!