Even voorstellen….
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
01 November 2013 | Ghana, Kledjo
Lucie de kookster woont nog steeds op het terrein met haar dochter Janet en van alles wat ze kookt is het echt smullen.
De vorige kookhulp Victoria is weg, nu komt Bless, een jonge moeder met zoontje John en dochtertje Doris.
Vivian de moeder van het weeshuis en weduwe woont hier ook met haar twee dochters Nadia en Natanja. Vivian heeft nu een man op afstand en loopt met een dikke buik rond. In maart komt er een baby bij!
Moeder Gladys die vorig jaar de twee kleintjes Francisca en Jonathan vol liefde verzorgde is een paar maanden geleden vertrokken. Ze had teveel lichamelijke ongemakken, het werk werd haar te zwaar.
Dat ze door de twee kleintjes gemist wordt is pijnlijk duidelijk als je hen ziet. Van hun vrolijkheid vorig jaar is weinig meer te bespeuren. ‘k Krijg een knoop in mijn maag als ik ze nu zie. Eerst verlaten door de familie, liefdevol opgevangen door Gladys en nu moeten ze het doen met Juliet, een jonge vrouw die in Accra op straat zwierf met haar vier kinderen waaronder een baby.
Zij worden hier opgevangen en zodra het kleintje van de borst af is zal Juliet een kappersopleiding gaan volgen en blijven de kinderen hier tot ze een zelfstandig bestaan heeft opgebouwd.
Tot die tijd verzorgt ze de kleintjes hier waaronder Francisca en Jonathan. Mochten ze bij Gladys klein zijn en kregen ze warme aandacht, dat is er nu wel af. Het verschil is er een van dag en nacht. Vandaar geen stralende koppies zoals vorig jaar, maar een donkere verwarde blik.
Verder zijn er nog drie kinderen uit één gezin. Forgive, Christian en Abraham een baby uit hetzelfde gezin wordt in Accra in een tehuis opgevangen. De moeder stierf bij de bevalling en de vader is alcoholist. Pearl en Beth doen hun best om ook de baby hier te krijgen zodat de vier kinderen in ieder geval bij elkaar zijn in de toekomst.
Beth de Amerikaanse oprichtster zal hier ook zijn tot na de Kerst. Haar schoonzoon met een vriend en zijn dochter reizen dit weekeind weer af naar Amerika. Voor mij is er werk te over, de eerste twee kimono’s liggen al geknipt. We kunnen aan de slag!
De vorige kookhulp Victoria is weg, nu komt Bless, een jonge moeder met zoontje John en dochtertje Doris.
Vivian de moeder van het weeshuis en weduwe woont hier ook met haar twee dochters Nadia en Natanja. Vivian heeft nu een man op afstand en loopt met een dikke buik rond. In maart komt er een baby bij!
Moeder Gladys die vorig jaar de twee kleintjes Francisca en Jonathan vol liefde verzorgde is een paar maanden geleden vertrokken. Ze had teveel lichamelijke ongemakken, het werk werd haar te zwaar.
Dat ze door de twee kleintjes gemist wordt is pijnlijk duidelijk als je hen ziet. Van hun vrolijkheid vorig jaar is weinig meer te bespeuren. ‘k Krijg een knoop in mijn maag als ik ze nu zie. Eerst verlaten door de familie, liefdevol opgevangen door Gladys en nu moeten ze het doen met Juliet, een jonge vrouw die in Accra op straat zwierf met haar vier kinderen waaronder een baby.
Zij worden hier opgevangen en zodra het kleintje van de borst af is zal Juliet een kappersopleiding gaan volgen en blijven de kinderen hier tot ze een zelfstandig bestaan heeft opgebouwd.
Tot die tijd verzorgt ze de kleintjes hier waaronder Francisca en Jonathan. Mochten ze bij Gladys klein zijn en kregen ze warme aandacht, dat is er nu wel af. Het verschil is er een van dag en nacht. Vandaar geen stralende koppies zoals vorig jaar, maar een donkere verwarde blik.
Verder zijn er nog drie kinderen uit één gezin. Forgive, Christian en Abraham een baby uit hetzelfde gezin wordt in Accra in een tehuis opgevangen. De moeder stierf bij de bevalling en de vader is alcoholist. Pearl en Beth doen hun best om ook de baby hier te krijgen zodat de vier kinderen in ieder geval bij elkaar zijn in de toekomst.
Beth de Amerikaanse oprichtster zal hier ook zijn tot na de Kerst. Haar schoonzoon met een vriend en zijn dochter reizen dit weekeind weer af naar Amerika. Voor mij is er werk te over, de eerste twee kimono’s liggen al geknipt. We kunnen aan de slag!
-
01 November 2013 - 12:18
Gaatske:
Ja, ja, het is weer heel herkenbaar allemaal. Zo zal het eeuwig doorgaan, hoor. Zo verdrietig, dat kinderen niet de kans hebben zich echt te hechten, want ze zullen al in hun kleine hartje weten, dat ze steeds weer afscheid moeten nemen. Ik wens je toe, dat je ze je liefde kunt geven en voor hen de hoop, dat je er steeds weer voor ze bent, hoor.
Liefs van Gaatske -
01 November 2013 - 18:30
Marian Van Dijk:
Wat verdrietig ....... 'k weet niet wat ik moet zeggen ....... hoop dat op de één of andere manier zij toch met warmte in zich kunnen opgroeien ........ maar hoe? Fijn dat jij er weer even voor allemaal kunt zijn Hennie .....
-
01 November 2013 - 19:19
Gerrie Ter Telgte:
Fijn om weer wat van je lezen, ik wens je een hele fijne tijd in Gana.
Groetjes Gerrie -
03 November 2013 - 17:54
Mariet En Duurt:
Fine Henny, you're a beam of light in their darkness. A hug from us. -
07 November 2013 - 13:53
Ineke Rop:
Hoi Hennie,
Geeft de kids maar veel aandacht en liefde dan zullen de koppies misschien wel weer gaan stralen.
Liefs Inek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
