Middeleeuwse toestanden

Na een morgen Sondu en St. Martin arriveer op de piki piki bij het ‘straatje’ van het centrum. Een paar meter verderop ligt de Boys Primary Boardingschool. Het is er erg druk, het zal ouderdag zijn vandaag denk ik nog. De rook die er hangt wijdt ik aan de keuken,dat gebeurt wel vaker. Wanneer ik bij onze poort ben, wordt een krijsende jongen met ademhalingsproblemen naar binnen gedragen. Nu besef ik de chaos om mij heen en hoor ik het verhaal. Van een blok met vier slaapzalen van de boardingschool is er een volledig uitgebrand. Overal ligt troep, matrassen, lakens, kleding en hele stapels bedden. In allerijl zijn de zalen ontruimd terwijl met man en macht werd gewerkt aan het blussen. Geen brandweer met attributen hier, middeleeuwse toestanden! Water uit twee putten, emmertje voor emmertje in de wasbakken van de jongens doorgeven aan elkaar, zo vertelt Betty die nu naar het nablussen zit te kijken. Ook zij maakte deel uit van de keten evenals vele werkers van het centrum. Alle brandblusapparaten uit de hele omgeving zijn leeggespoten.
Jongens van de naast gelegen High School met de voetbalschoenen nog aan zijn aan het nablussen. De spanten van het dak roken nog steeds en wat mannen proberen met een lange stok het golfplatendak te lichten zodat het blussen gemakkelijker is.
Tot slot worden de ijzeren kleding- en boekenkisten van de leerlingen die niet gered konden worden naar buiten gesleept en met geweld losgehakt. Een lading zand erop om de smeulende inhoud te doven. Wat er nog maar een beetje uitziet wordt gered, maar meestal is de inhoud verkoold.

Zaterdagavond was de kerk maar half vol. Alle jongens van de boardingschool zijn naar huis gestuurd voor een extra lange vakantie tot mei. Hopelijk zijn dan de slaapzalen hersteld en valt er in tussentijd veel, heel veel regen, want van al het kostbare water uit de putten is weinig over.

‘k Besef nog eens extra hoe belangrijk wateropvang is. Niet alleen als drink-, bad- en waswater, maar ook voor bluswater realiseer ik mij nu. Nog een geluk dat het in januari zoveel geregend heeft. Je moet er niet aan denken dat zoiets ’s nachts zou gebeuren of in een jaar zoals vorig jaar met overal een tekort aan water. Dan was het zeker ook een bedreiging voor het centrum geweest!
‘k Ben nu extra gemotiveerd voor het waterproject op St. Martin. De goten en tank voor de toiletten zijn geïnstalleerd. Dankzij de regen van gisteren en vandaag zit er al mooi wat water in de nieuwe tank en de nieuwe buitenkraan werkt. Het restant goten is aan de voorzijde van het schoolgebouw bevestigd. Om het water niet verloren te laten gaan, komt hier nog een tijdelijke tank. Volgend jaar wordt die ergens anders geplaatst en komt op deze plek (bij voldoende support) hopelijk een grote ondergrondse tank.

Twee kleinere tanks zijn aangeschaft voor drinkwater en het handenwassen voor en na het eten. Hier wordt het eten lekker opgepeuzeld met de vingers en is handen wassen een must. Iedere tank krijgt aan weerzijden vijf kranen. Op een plek als St. Martin met geestelijke en lichamelijk gehandicapte kinderen moet je degelijke spullen neerzetten. Nu verdringen ze zich rond de pomp of bij het kraantje van een grote emmer. We hopen dat deze oplossing een duurzame is.

Bij het bouwen indertijd zijn in en buiten het gebouw kranen aangebracht, die werken niet. Hiervoor moet een pomp draaien die of niet werkt of niet wordt aangezet, who knows? Ik krijg er geen hoogte van. Ook de wasbakken, ooit door Unicef geplaatst, werken hierdoor niet. Daarom ben ik er geen voorstander van om met elektrische pompen te werken. Gewoon degelijk water opvangen zonder technische snufjes werkt naar mijn (bescheiden) inzicht hier het allerbeste!