Water? Genoeg!
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
05 Maart 2017 | Kenia, Kisumu
Vorig jaar hebben we twee tanks plus goten aan kunnen schaffen. Eén daarvan voor de toiletten in het schoolgebouw. Toen ik daar eens een kijkje ging nemen (vorig jaar was het nog opslagruimte) waren de ruimtes leeg, de toiletten kant en klaar maar… nog steeds niet in gebruikt. Oorzaak? Geen water in de tank! Tijd voor overleg!!! “Ja ja, op de één of andere manier komt het water niet in de tank of het loopt er weer uit, daar moeten we eens naar kijken”. Dat moet dan maar eens snel gebeuren vind ik en ‘k stel voor dat ik niet eerder geld uitgeef aan een nieuwe tank voordat het goed werkt.
Inmiddels zijn we weken verder. De oorzaak van het weglopende water is opgespoord en zal komende week eindelijk worden verholpen. We hebben nu gekozen voor twee tanks tbv de keuken. Ooit is er buiten een aanrecht met gootstenen geplaatst maar door gebrek aan water in de buurt nog nooit gebruikt. De bases voor de tanks zijn afgelopen week gemaakt. Deze week kunnen we dan eindelijk de twee tanks aanschaffen. Jim kan dan de leidingen en de kranen aanbrengen en kunnen we gaan kijken wat er verder met de keuken moet gebeuren.
Zoals gewoonlijk komt het dus allemaal op de laatste weken aan. Er is natuurlijk erg veel werk voor Jim en ook al kan hij alles, hij heeft ook maar twee handen. Afgelopen week zijn hier op het terrein bijvoorbeeld de raamkozijnen van de in aanbouw zijnde Secondary - school gemaakt. Na jaren in lokaaltjes van golfplaten zal volgend jaar het nieuwe gebouw klaar zijn.
Terug wandelend naar het centrum neem ik een weggetje dwars tussen de compounds door. Regelmatig hoor ik “Hennie…!” Zo langzamerhand ben ik bekend als de bonte hond. Mensen houden me staande, schudden handen “How are you? “ Leuk hoor, ook al kan ik de gezichten niet altijd thuis brengen. ‘k Kom uit op een zijweg van de ‘dancing road’ waar het een drukte van belang is. Piki piki’s met mensen zwaaiend met takken, koeien met kransen om hun nek, een joelende menigte er achter aan. Op het eerste gezicht denk je aan een feestelijke optocht, schijn bedriegt. Het is een begrafenis stoet. Het stoffelijk overschot is net uit het ziekenhuisje gehaald en zondag zal de begrafenis plaatsvinden op de compound van de familie. Een jongeman van begin dertig. Hij ontdekte veedieven en moest het met de dood bekopen. Ooit hebben mensen van het plateau vee gestolen bij een naburige stam, sindsdien wordt er constant wraak genomen.
Als ik op de ‘dancing road’ arriveer stuit ik nogmaals op een kleinere begrafenisstoet van een speciaal geloofsgemeenschap. Veel tromgeroffel en geschreeuw! ’s Nachts is er een nachtwake en hoor je de drums. Een aantal jaren geleden heb ik zo’n nachtwake meegemaakt van een lerares van de school. Een lange zit, koud en vermoeiend met op de dag van de begrafenis ellenlange memoires en veel eten. Om dit klaar te maken voor meer dan honderd en vijftig gasten waren een aantal vrouwen constant bezig. Heel bijzonder om mee te maken en hierdoor heb ik een goed beeld gekregen van een begrafenis hier.
Terug op het centrum eerst even naar Edwin, daarna bij de kinderen langs waar ik met gejuich wordt begroet. Aloyce is na twee jaar weer terug. Als hij me ziet kronkelt hij van plezier met zijn lijfje over de grond, sjonge wat is hij lang geworden. Bij de grote jongens is Paul terug, met z’n houterige bewegingen heeft hij in zijn enthousiasme mij behoorlijk klem.
Van de school zijn de meeste kinderen voor een korte vakantie naar huis. Geen computerlessen dus en dat komt goed uit. Er is veel voorbereiding nodig voor het naaiwerk wat ik met de meisjes wil doen. De afgelopen dagen heb ik dan ook veel tijd doorgebracht in het naailokaal. Judy is een goede naaister en bood haar hulp aan die ik dankbaar accepteer. (volgende week meer over de vocational)
-
05 Maart 2017 - 11:32
Arend:
Leuk: ...daar moeten we eens naar kijken... :-)
Wachten ze dan eerst op jou, om de vernemen wat jij ervan vindt? En actie onderneemt...
Je bent blijkbaar onmisbaar daar.
Sterkte in je laatste maand daar... (dit jaar dan)
Arend -
05 Maart 2017 - 19:06
Leneke :
Hoi Hennie, wat bijzonder om te lezen dat er zoveel is maar dat het dan toch niet gebruikt wordt. Dapper om dan te zeggen er komt pas wat bij als het andere eerst is gemaakt. Klinkt logisch maar daar toch niet. Nog een goeie tijd deze laatste weken bij jou kinderen. -
06 Maart 2017 - 13:00
Menno:
Zo te zien ben je in een bepaald opzicht geen snars veranderd. Zelfs als jong bejaarde blijf je die praktische nuchtere instelling houden. Houden zo!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley