Feestelijke weekends
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
18 November 2017 | Ghana, Kledjo
Afgelopen weekend heb ik Ebeneazer achter de broek gezeten. De zittingen van twee nieuwe schommels van vorig jaar waren stuk, vervolgens wordt er niets gedaan. “Ja maandag!” Mooi niet. Dinsdag weer een poging en ja hoor, hij gaat bellen. Woensdag zijn ze gerepareerd en wel terug. Het is enig om te zien hoe de kinderen in de schoolpauze op het speeltuintje af rennen. Er wordt naar hartenlust gespeeld. Fijn!
Op vrijdagavond begint voor de kinderen het weekeind. 's Avonds lekker tv kijken , de soaps zijn niet bepaald mijn smaak, maar de kinderen vinden het gewoon fijn als ik er bij ben, wel mét de snoeptrommel natuurlijk. Vorig weekeind viel het mij al op dat één van de meisjes er nooit bij is. Als ik op zoek ga zit ze buiten op het stoepje en 'k plof naast haar. Het hoge woord komt eruit, ze heeft straf en mag geen tv kijken. “Nooit?” “Nee… nooit!” 'k Neem me voor om de volgende dag een praatje met Faxstine te maken.
Eerst maar beginnen over een jongensbroek die stuk is. “Als de was droog is, kan ik dan de kapotte broek krijgen dan is hij maandag gerepareerd” Helemaal goed! ('k Kan het best maar haar vinden hoor!) Dan “Ma Faxstine ik zag dat Forgive geen tv kijkt, wat is er aan de hand?” Ze heeft inderdaad straf en ik krijg een hele waslijst aan wat ze niet of slecht doet. “Eh… maar … mag ze nooit kijken?” vraag ik. “No she is a bad girl!” “ Is deze straf niet erg zwaar?” vraag ik voorzichtig. Weer krijg ik de hele riedel van wat er niet deugd. “Maar eh… er is toch ook zo iets als vergeven en een vriendelijk woord doet soms meer dan straf uitdelen.” Gelukkig draait ze na wat heen en weer gepraat bij en we spreken af dat zij met Forgive gaat praten en haar vertelt dat ze weer tv mag kijken, maar dat ze wel beter haar best moet doen. Ook ik zal met Forgive praten. Die avond is ze erbij en 'k wrijf haar maar eens lekker over de rug “Fijn dat je er weer bij bent meid!”
Op zaterdagmorgen heeft iedereen een taak. De compound krijgt een beurt, kinderen doen hun wasje of helpen in de keuken. Ook mijn 'slaapzaal' krijgt een schoonmaakbeurt. De rest van de morgen werk ik een stapel verstelwerk weg terwijl wat jochies zich vermaken met de playmobiel en auto's. Op de zaterdag- en zondagmiddag probeer ik iets speciaals te doen. Vanmiddag is het spelletjesmiddag, mensergerjeniet en domino. Fanatiek als ze zijn gaat het gepaard met heel veel lawaai, maar… ze genieten!
Wie wil kan op zondagmorgen naar het kerkje in de buurt, de kleintjes kunnen daar naar de zondagsschool. Veel enthousiasme om te gaan is er niet. Het clubje mensen daar is zeker gehalveerd, ze doen hun best en er wordt net als anders van harte gezongen maar de “spirit” is eruit. Wanneer ik een zondagmorgen thuis blijf om het waterballonnenfestijn voor 's middags voor te bereiden, gaat niemand en ma Faxstine vindt het allemaal best. We vullen vijf emmers met waterballonnen, een heerlijk waterballet! (Een waterballet was het ook in Kenia. Van Zr. Ludovena hoorde ik dat één van de gedoneerde watertanks de druk van de extreme regenval daar niet aankon en barstte. Onvoorstelbaar!)
Drie weken geleden was ik hier nauwelijks binnen de poort of de kinderen vroegen al “Doen we het spel met de waterballonnen? Gaan we weer snoep happen uit een bak water? En het poepoegame?” “Yes, yes we doen het allemaal!” Na de siësta is het dan eindelijk zo ver. Twee groepen worden gekozen door de tweeling Peter en Paul en dan... één twee, drie en gooien maar. Prik je de ballon lek, dan ben je lekker nat, wel heb je dan een kostbaar punt verdiend. Francisca mist, is boos en prikt één van de kinderen venijnig in de arm. Zij mag naar de slaapzaal. Bij ieder punt wordt er gejoeld en gedanst. Paul met z'n groep zijn aan het einde van de middag met 4 punten verschil winnaar. Zij krijgen tot slot van deze geweldige middag een pakje crackers , de verliezers een snoepje.
Na het avondeten valt de stroom uit. Geen tv! Ebeneazer start de motor van de schoolbus en zie er zij licht. De hele groep kleintjes met wat groten settelen zich in de bus en daar gaan we weer, rondjes rijdend over de compound. Het hele repertoire aan liedjes van Aramsamsam tot Hosanna wordt enthousiast gezongen. Buiten totale duisternis, maar in de beslotenheid van de verlichte bus wordt opnieuw een waar feestje gevierd! Een mooi slot van een heerlijk weekend!
Terwijl ik het verslag aan het plaatsen ben krijg ik het droevige bericht van het overlijden van Marry van Ommen op 88 jarige leeftijd. 'k Bewaar goede herinneringen aan de gezellige uurtjes die we samen door brachten, zeker toen ze nog in IJsselmuiden woonde. 'k Wens haar kinderen en familie Gods zegen en kracht toe !
Op vrijdagavond begint voor de kinderen het weekeind. 's Avonds lekker tv kijken , de soaps zijn niet bepaald mijn smaak, maar de kinderen vinden het gewoon fijn als ik er bij ben, wel mét de snoeptrommel natuurlijk. Vorig weekeind viel het mij al op dat één van de meisjes er nooit bij is. Als ik op zoek ga zit ze buiten op het stoepje en 'k plof naast haar. Het hoge woord komt eruit, ze heeft straf en mag geen tv kijken. “Nooit?” “Nee… nooit!” 'k Neem me voor om de volgende dag een praatje met Faxstine te maken.
Eerst maar beginnen over een jongensbroek die stuk is. “Als de was droog is, kan ik dan de kapotte broek krijgen dan is hij maandag gerepareerd” Helemaal goed! ('k Kan het best maar haar vinden hoor!) Dan “Ma Faxstine ik zag dat Forgive geen tv kijkt, wat is er aan de hand?” Ze heeft inderdaad straf en ik krijg een hele waslijst aan wat ze niet of slecht doet. “Eh… maar … mag ze nooit kijken?” vraag ik. “No she is a bad girl!” “ Is deze straf niet erg zwaar?” vraag ik voorzichtig. Weer krijg ik de hele riedel van wat er niet deugd. “Maar eh… er is toch ook zo iets als vergeven en een vriendelijk woord doet soms meer dan straf uitdelen.” Gelukkig draait ze na wat heen en weer gepraat bij en we spreken af dat zij met Forgive gaat praten en haar vertelt dat ze weer tv mag kijken, maar dat ze wel beter haar best moet doen. Ook ik zal met Forgive praten. Die avond is ze erbij en 'k wrijf haar maar eens lekker over de rug “Fijn dat je er weer bij bent meid!”
Op zaterdagmorgen heeft iedereen een taak. De compound krijgt een beurt, kinderen doen hun wasje of helpen in de keuken. Ook mijn 'slaapzaal' krijgt een schoonmaakbeurt. De rest van de morgen werk ik een stapel verstelwerk weg terwijl wat jochies zich vermaken met de playmobiel en auto's. Op de zaterdag- en zondagmiddag probeer ik iets speciaals te doen. Vanmiddag is het spelletjesmiddag, mensergerjeniet en domino. Fanatiek als ze zijn gaat het gepaard met heel veel lawaai, maar… ze genieten!
Wie wil kan op zondagmorgen naar het kerkje in de buurt, de kleintjes kunnen daar naar de zondagsschool. Veel enthousiasme om te gaan is er niet. Het clubje mensen daar is zeker gehalveerd, ze doen hun best en er wordt net als anders van harte gezongen maar de “spirit” is eruit. Wanneer ik een zondagmorgen thuis blijf om het waterballonnenfestijn voor 's middags voor te bereiden, gaat niemand en ma Faxstine vindt het allemaal best. We vullen vijf emmers met waterballonnen, een heerlijk waterballet! (Een waterballet was het ook in Kenia. Van Zr. Ludovena hoorde ik dat één van de gedoneerde watertanks de druk van de extreme regenval daar niet aankon en barstte. Onvoorstelbaar!)
Drie weken geleden was ik hier nauwelijks binnen de poort of de kinderen vroegen al “Doen we het spel met de waterballonnen? Gaan we weer snoep happen uit een bak water? En het poepoegame?” “Yes, yes we doen het allemaal!” Na de siësta is het dan eindelijk zo ver. Twee groepen worden gekozen door de tweeling Peter en Paul en dan... één twee, drie en gooien maar. Prik je de ballon lek, dan ben je lekker nat, wel heb je dan een kostbaar punt verdiend. Francisca mist, is boos en prikt één van de kinderen venijnig in de arm. Zij mag naar de slaapzaal. Bij ieder punt wordt er gejoeld en gedanst. Paul met z'n groep zijn aan het einde van de middag met 4 punten verschil winnaar. Zij krijgen tot slot van deze geweldige middag een pakje crackers , de verliezers een snoepje.
Na het avondeten valt de stroom uit. Geen tv! Ebeneazer start de motor van de schoolbus en zie er zij licht. De hele groep kleintjes met wat groten settelen zich in de bus en daar gaan we weer, rondjes rijdend over de compound. Het hele repertoire aan liedjes van Aramsamsam tot Hosanna wordt enthousiast gezongen. Buiten totale duisternis, maar in de beslotenheid van de verlichte bus wordt opnieuw een waar feestje gevierd! Een mooi slot van een heerlijk weekend!
Terwijl ik het verslag aan het plaatsen ben krijg ik het droevige bericht van het overlijden van Marry van Ommen op 88 jarige leeftijd. 'k Bewaar goede herinneringen aan de gezellige uurtjes die we samen door brachten, zeker toen ze nog in IJsselmuiden woonde. 'k Wens haar kinderen en familie Gods zegen en kracht toe !
-
18 November 2017 - 22:01
Klazien Wierbos:
Hennie,
dank voor je roerende verslag van de gang van zaken daar. Heel herkenbaar.
Zuur, dat het meisje dat Forgive heet niet zo makkelijk vergeven wordt.
Voor jou misschien ook moeilijk om te bemiddelen want je kunt vast niet alles zeggen wat je denkt.
Ik zie je helemaal voor me in je rol van "Salomo"..
Heel veel plezier met de mensen daar. Geniet vooral ook van de warmte; het is hier een gure boel.
Hartelijke groet, Klazien.
-
19 November 2017 - 12:53
Leneke :
Hoi Hennie, wat mooi om te zien dat je zoveel verschillende rollen hebt. Iemand achter de broek zitten, salomo's wijsheid bij de bad girl. Het ballonnen spel met veel plezier en pret en lekker zingen in de bus. Wat zullen de kinderen blij zijn. Je trouwe bezoek aan Mary die daar zo van genoot. Hennie nog een mooie tijd toegewenst. Lieve groet leneke -
20 November 2017 - 13:35
Adry Bouta:
Het is nooit saai bij jou.Laat de tijd die jij er bent maar een feest zijn, waar ze weer heel lang op kunnen teren.Fijn datze er weer bij mag zijn, want nooit is wel erg uitzichtloos..gr. -
23 November 2017 - 17:14
Christiana :
Wat een heerlijk weekend Hennie.
En wat kan je veel bereiken met tact, wijsheid en blijdschap. Ik zie het voor me.
Vanmorgen was de afscheidsdienst voor Marry, Henk wist zowel Marry als de veiligheid van onze Heer duidelijk weer te geven. We hopen dat iedereen die toch met een leegte zit,. Daar troost uit kan putten. Feest maar lekker door, dat zijn ook indrukken die het leven extra waarde geven. -
29 November 2017 - 23:08
Henk:
Hallo Hennie,
Zoals altijd weer genoten van je verhaal. En was ontroerd door je optreden ivm Forgive. Je hebt volgens mij aandacht voor alle kinderen, ook hen die over het hoofd gezien zouden kunnen worden. Heel erg bijzonder.
Ik begreep via Rebecaa dat je haar komende maandag gaat bezoeken. Dat betekent dat je bijna toe bent aan een paar daagjes vakantie. Veilege reis en geniet ervan.
Liefs,
Henk.
PS. Heb het geld over gemaakt :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
