Overal lichtpuntjes
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
28 November 2018 | Ghana, Hohoe
Sara is een onzeker meisje en vond het moeilijk om een jurk uit te kiezen.Ik moest het maar zeggen. We hebben de verkreukte poster met verschillende modellen maar eens gladgestreken. Tijden heeft ze daar op zitten studeren en ja hoor… “This one I like!” Mooi, met een beetje geduld is ze er toch zelf uit. Vorig jaar kwam ze hier met haar broertje David. Moeder was overleden en vader kon de zorg van de kinderen niet combineren met zijn bedrijfje. Twee lieve kinderen die inmiddels aardig ingeburgerd zijn, al heb ik weleens het idee dat David een beetje tussen wal en schip valt, te klein voor de groten, te groot voor de kleinen. Als Sara's jurk ook klaar is, opnieuw een fotosessie. Mooi te zien hoe trots zij zijn op hun 'eigen bedachte' jurk. Forgive met een mooie kraag, Victoria en Sara een strik. Nog nooit had ze zo'n mooie jurk en het is maar de vraag of ze ooit nog eens zo'n mooie zal krijgen. Dit lichtpuntje is haar van harte gegund! Francisca komt met de vraag; “Hennie can you make a Christmasdress for my dol?” Een dag later staat ze te glunderen, haar pop met net zo'n jurk als zij. “Hennie thank you!” Ze valt me van blijdschap om de nek. Comfort staat er stilletjes bij, zij is niet zo bijdehand als Francisca en 'k vraag haar of ze ook een pop heeft. Verwachtingsvol knikt ze. “Breng hem dan krijgt jouw pop ook een Christmasdress”. Christy haar pop is tot groot verdriet zoek en zo staan beide meisjes met pop en al in vol ornaat de volgende middag te poseren!
De kleine jongens hadden een geweldige avond. Ze kropen onder mijn naaitafel op zoek naar reepjes stof om de playmobiel poppetjes aan te kleden. Heerlijk hoe dit groepje kan spelen. Geen omkijken naar! Wanneer ze de zak met restlapjes ontdekken, wil iedereen een naald en draad en slaan ze aan het 'naaien'. Abraham heeft een stuk broekspijp gevonden en maakt een broek voor zijn knuffel.“Hennie look!” Het been van het arme beest hangt aan een zijden draadje. Even later zit het been weer voor jaren vast en krijgt het beest een heuse spijkerbroek. Abraham hangt graag bij mij rond als ik bezig ben. Wanneer hij de handel van de naaimachine voor mij mag rond draaien is hij helemaal in z'n sas. Zus Forgive komt binnen met een zaklamp. “Hennie do you have batteries?” 'k Heb er maar twee van de nodige drie en ze komen op het boodschappenlijstje. Voor schooltijd komt ze nog eens “Hennie vergeet je de batterijen niet?” “No, no I don't forget!” 'k Stop het lijstje demonstratief in mijn borstzakje. Na schooltijd is ze er weer en na wat gehannes doettie het! Een opgeluchte Forgive verlaat blij mijn kamer. Zij heeft een lichtpuntje als de stroom uitvalt.
Christy kwam maandagmorgen mijn pap brengen. “Hennie we forgot the swings!” Op een holletje ren ik achter haar aan naar beneden, lieve opmerkzame Christy! “David come and help me please!” Toen ik hier net was, miste ik de schommels. Bij navraag vertelden de kinderen dat een kleuter een schommel tegen het hoofd had gekregen, daarna heeft de headmaster de schommels eraf gehaald. Begrijpelijk!Tijd voor een praatje met het schoolhoofd “Mogen we vrijdags na schooltijd de swings hangen zodat de kids in het weekend kunnen schommelen? “ Helemaal goed! Als ze zondagsavonds maar weer weg zijn. Vergeten dus en David klimt alsnog de stellage op. Dat is ook zo leuk hier, voor de kinderen is het een hele eer als ze iets voor je mogen doen.Ze vliegen voor me haha… mijn lichtpuntjes! Als ik niet uitkijk zit ik de hele dag op de stoel en ik heb het al zo gemakkelijk hier. Hoef geen eten te koken, niet af te wassen, geen gepoets, één keer per dag de bezem door mijn huisje en op zaterdag een natte dweil en als ik niet op pas nemen ze mij ook dat nog uit handen.
In Hohoe kom ik Joe tegen “Come, I have a Christmas card for you!” Achter de 'winkelstraat' is het een wirwar van huisjes en 'k heb geen idee waar ik beland. Bij een rijtje huisjes verdwijnt hij ergens naar binnen en is even later terug met een mooie kerstkaart. Wat lief! Joe ken ik al van de beginperiode toen de internetverbinding in House of Hope niet altijd goed was. Dan ging ik met mijn laptopje naar Hohoe en mocht ik in het Vodafoonkantoortje wat werken. Op een dag was het dicht en Joe die ernaast bij een bedrijf werkt bood mij een hokje aan waar ik kon internetten. Sindsdien maken we altijd even een babbeltje. Een lichtpuntje in Hohoe!
Gifty en Faustina komen met een kapotte rugzak, nou ja… de ritsen zijn stuk maar verder zien ze er nog goed uit. Het naaiwinkeltje doet goede zaken. In beiden twee nieuwe ritsen en... blij blij!!
Nu de jurken klaar zijn is er voor mij een ander lichtpuntje; vrije dagen! Zaterdag naar Accra en de kust! 'k Heb er erg veel zin in, temeer omdat ik afgelopen week snipverkouden was en wat gammele dagen heb gehad. Op een bank in klas 4 ligt nu meester Dennis met het virus. En ik…? 'k Voel me gelukkig weer kiplekker en ga mooi even weg vóór de kerstkoorts losbarst !
De kleine jongens hadden een geweldige avond. Ze kropen onder mijn naaitafel op zoek naar reepjes stof om de playmobiel poppetjes aan te kleden. Heerlijk hoe dit groepje kan spelen. Geen omkijken naar! Wanneer ze de zak met restlapjes ontdekken, wil iedereen een naald en draad en slaan ze aan het 'naaien'. Abraham heeft een stuk broekspijp gevonden en maakt een broek voor zijn knuffel.“Hennie look!” Het been van het arme beest hangt aan een zijden draadje. Even later zit het been weer voor jaren vast en krijgt het beest een heuse spijkerbroek. Abraham hangt graag bij mij rond als ik bezig ben. Wanneer hij de handel van de naaimachine voor mij mag rond draaien is hij helemaal in z'n sas. Zus Forgive komt binnen met een zaklamp. “Hennie do you have batteries?” 'k Heb er maar twee van de nodige drie en ze komen op het boodschappenlijstje. Voor schooltijd komt ze nog eens “Hennie vergeet je de batterijen niet?” “No, no I don't forget!” 'k Stop het lijstje demonstratief in mijn borstzakje. Na schooltijd is ze er weer en na wat gehannes doettie het! Een opgeluchte Forgive verlaat blij mijn kamer. Zij heeft een lichtpuntje als de stroom uitvalt.
Christy kwam maandagmorgen mijn pap brengen. “Hennie we forgot the swings!” Op een holletje ren ik achter haar aan naar beneden, lieve opmerkzame Christy! “David come and help me please!” Toen ik hier net was, miste ik de schommels. Bij navraag vertelden de kinderen dat een kleuter een schommel tegen het hoofd had gekregen, daarna heeft de headmaster de schommels eraf gehaald. Begrijpelijk!Tijd voor een praatje met het schoolhoofd “Mogen we vrijdags na schooltijd de swings hangen zodat de kids in het weekend kunnen schommelen? “ Helemaal goed! Als ze zondagsavonds maar weer weg zijn. Vergeten dus en David klimt alsnog de stellage op. Dat is ook zo leuk hier, voor de kinderen is het een hele eer als ze iets voor je mogen doen.Ze vliegen voor me haha… mijn lichtpuntjes! Als ik niet uitkijk zit ik de hele dag op de stoel en ik heb het al zo gemakkelijk hier. Hoef geen eten te koken, niet af te wassen, geen gepoets, één keer per dag de bezem door mijn huisje en op zaterdag een natte dweil en als ik niet op pas nemen ze mij ook dat nog uit handen.
In Hohoe kom ik Joe tegen “Come, I have a Christmas card for you!” Achter de 'winkelstraat' is het een wirwar van huisjes en 'k heb geen idee waar ik beland. Bij een rijtje huisjes verdwijnt hij ergens naar binnen en is even later terug met een mooie kerstkaart. Wat lief! Joe ken ik al van de beginperiode toen de internetverbinding in House of Hope niet altijd goed was. Dan ging ik met mijn laptopje naar Hohoe en mocht ik in het Vodafoonkantoortje wat werken. Op een dag was het dicht en Joe die ernaast bij een bedrijf werkt bood mij een hokje aan waar ik kon internetten. Sindsdien maken we altijd even een babbeltje. Een lichtpuntje in Hohoe!
Gifty en Faustina komen met een kapotte rugzak, nou ja… de ritsen zijn stuk maar verder zien ze er nog goed uit. Het naaiwinkeltje doet goede zaken. In beiden twee nieuwe ritsen en... blij blij!!
Nu de jurken klaar zijn is er voor mij een ander lichtpuntje; vrije dagen! Zaterdag naar Accra en de kust! 'k Heb er erg veel zin in, temeer omdat ik afgelopen week snipverkouden was en wat gammele dagen heb gehad. Op een bank in klas 4 ligt nu meester Dennis met het virus. En ik…? 'k Voel me gelukkig weer kiplekker en ga mooi even weg vóór de kerstkoorts losbarst !
-
28 November 2018 - 17:28
Annelie:
Hoi Henny, Ik merk dat ik steeds zit te glimlachen als ik je verhalen lees.. Zoveel glimmende snoetjes om je heen. Het ga jullie goed. En prettige dagen aan de kust, met even ook voor jou wat rust. Groetjes, Annelie -
28 November 2018 - 17:29
Leneke:
Hoi Hennie, je bent weer super druk met naald en draad. Wat een prachtige jurken. Wat geweldige die zelfde jurkjes voor de popjes. Wat zullen ze blij zijn met jou jaarlijks bezoek. Hennie geniet nog van je bijzondere tijd daar. Lieve groet leneke -
28 November 2018 - 17:36
Bernadet:
Hoi Hennie,wat een prachtige jurken,maak jij die???en wat leuk die poppen erbij,,ziet er allemaal wel vrolijk uit,prachtige kinderen,Gr Bernadet -
29 November 2018 - 07:58
Nellie Timmerman:
How. Hennie wat ben je weer creatief bezig. Leuk hoor die blije snuiten van de kinderen. Daar doe je het voor he. Geniet van je vrije dagen. Lieve groetjes -
29 November 2018 - 13:23
Jo Van Heerde:
Hi hennie hier even een berichtje uit het donkere en natte ijsselmuiden .wat ben je weer ijverig geweest en wat een prachtige jurken en de dametjes die ze dragen ook heel mooi .geniet van je paar dagen vrij .groetjes jo -
29 November 2018 - 17:29
Christiana:
Dag Hennie, wat een blijdschap kun je rondstrooien met aandacht, liefde, naald en draad. Ik heb je in gedachten verheven tot het kunstenaarsgilde. Geniet van je vrije dagen. -
30 November 2018 - 10:10
Marjo:
Wat heerlijk zoals jij je Licht laat schijnen ! Fijne vakantiedagen. Lieve groetjes van ons. -
30 November 2018 - 10:13
Marjo:
Wat heerlijk zoals jij je Licht laat schijnen ! Fijne vakantiedagen. Lieve groetjes van ons. -
30 November 2018 - 12:21
Elly Aling:
Ha Hennie,
Heerlijk een paar vrije dagen na veel (leuke) inspanningen.
Geniet er van.
Wat een ontzettend leuke jurken zijn vervaardigd en die vrolijke smoeltjes erbij.
Alle goeds -
05 December 2018 - 13:27
Henk:
Lieve Hennie,
Ik vind je verhalen ontroerend. Ik weet dat ik mijzelf herhaal, maar het feit dat je ieder kind ziet zoals bijvoorbeeld in het geval van Comfort is zo onwaarschijnlijk belangrijk in het leven van deze kids.
Zij worden bijna nooit gezien !
Liefs,
Henk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
