Hoe gaat het?

Wanneer ik ’s morgens te voorschijn kom, wordt ik door de kinderen begroet met “Goedemorgen, hoe gaat het?” Mijn antwoord is steevast “Het gaat goed!”.

Met wie het ook erg goed gaat is Etse. Een jaar of wat geleden was hij de zondebok van moeder Liesbeth. Hij deed ook wel dingen die niet deugden, maar hij werd ook van dingen beschuldigd waar hij part nog deel aan had. Resultaat; een moeilijk jongen!
En kijk nou! Zijn gezicht is een stuk opener, hij kijkt me aan, groet mij en wil ook maar wat graag bij tijd en wijle even mijn arm voelen. Vorig jaar ging hij mij en andere volwassenen uit de weg. Hij jatte soms dingetjes mee van mijn kamer, kreeg dan wel een berisping, maar echt boos ben ik nooit geweest. Hoewel hij vorig jaar vlak voor mijn vertrek nog wat batterijtjes achterover drukte, ben ik hem even open en spontaan tegemoet getreden als alle anderen. En nu? Hij is echt een leuke joch aan het worden!

Met moeder Gladys gaat het even niet zo goed. Gisteravond heeft de vriendin van Tori, Janey afscheid genomen met een danceparty. Gladys haar kamer grenst aan de eetzaal en Gladys was van ellende maar buiten gaan zitten met een doek om voor de kou. Zelf deed ik niet mee, ik was moe en ben naar mijn kamer gegaan. Toen ik haar vanmorgen goedemorgen wenste, was ze helemaal niet te spreken.
De jongens mogen ’s avonds hun kunstige schietapparaatjes niet meer gebruiken, het maakt teveel lawaai, het stoort haar. Vanavond dus niet de fel begeerde zes lucifers voor iedereen. Jammer! Wel laat ik haar weten dat het vuurwerk (wat bommetjes, pijltjes en sterretjes) al gekocht is en dat feest op kerstavond wel door gaat. Schoorvoetend stemt ze in.

Wie ook met het verkeerde been uit bed is gestapt is moeder Vivian. Ze doet haar was en dochter Nadinja krijgt er verbaal behoorlijk van langs. De rest van de morgen kan er voor niemand een goed woordje af. Dat ze niet alleen over House of Hope maar ook over Nadinja en Natanja met ijzeren hand regeert is duidelijk. De meisjes lopen met gesloten gezichtjes rond en schreeuwen om aandacht op een manier waar ik slecht tegen kan.

Onlangs heb ik de kerstrapporten van de kinderen gezien. Wat ik een paar jaar geleden al vermoede, is dat Daniël en David uitblinkers zijn op school. Evenals Vincent en Ivy. Bless, 19 jaar en groep 7 v/d basisschool doet het ook erg goed! Met Gifty gaat het niet zo goed, meer daar over later.

Voor nu gezegende kerstdagen toegewenst en tot horens!