Voor het laatst....

Zondag ben ik voor de laatste keer naar St. Martin geweest en heb weer eens genoten van de wandeling. Door de sluierbewolking en een heerlijk windje voelt het nog lekker fris. Halverwege stop ik een poosje, ik wil nog even in het zonnetje van het uitzicht genieten. De dag op St. Martin zal lang en vermoeiend zijn. Zondag is het lollie-dag, ‘k draag een mega-zak met 100 lollies bij me, een ware traktatie.
’s Morgens heb ik de jongens, ’s middags de meisjes. Edwin kan niet komen vandaag en ‘k heb het stel voor mijzelf. Guilbert van de administratie komt een kijkje nemen. Hij is gehandicapt en loopt met twee krukken. “Onderwijs is reuze belangrijk, ook deze computerlessen!” zegt hij. Als ik vraag wie voor hem zijn studie heeft bekostigd, krijg ik een verrassend antwoord. “Het Liliana Fonds heeft mijn hele opleiding betaald. Ik ben de enige in de familie die hierdoor een vaste baan heeft.” WOW, wat geweldig!
Al met al was het een leuke en gezellige dag en het is al over zessen als ik op het centrum arriveer. Aanstaande donderdag gaan alle kinderen ivm de aanstaande verkiezingen naar huis en dat verzacht de pijn van het afscheid een beetje.

Voor het laatst ook ’s avonds bij de kinderen langs met de laptop. Foto’s en filmpjes kijken vinden ze prachtig, iedere keer als ze hun eigen kopje zien slaken ze een kreet van verrukking. Deze week voor de laatste keer nog een lolly en daar moeten ze dan weer een jaar op teren. Gelukkig hebben ze hun dagelijkse ugali met sukuma wiki!

Ook de meisjes van de opleiding gaan naar huis. Na een stroomstoring konden de laatste lessen toch nog gedeeltelijk doorgaan. Ook hier zijn de vorderingen merkbaar en dat doet goed!
In de haarsalon laat ik mij voor het laatst verwennen met een wasbeurt voor mijn haar, door gebrek aan water werkt mijn douche niet en dit is wel zo lekker! Dan nog een heerlijke voetbehandeling. Vijf weken geleden startten de lessen, nu krijg ik van Ruth Sharon een behandeling alsof ze het al jaren doet. Na het lakken van mijn teennagels ook die van de vingers, het wordt een waar kunstwerkje Leneke!

Als afscheid hadden we gisteravond een geslaagde party met de meisjes en jongens van de opleiding. De stemming zat er goed in. De mannen speelden fanatiek UNO, de meisjes dansten er lustig op los, krukken of een rolstoel waren geen belemmering.
Allemaal een soda, cake en een laatste lolly en het feest was compleet! Een heerlijk afscheidsavondje!
's Middags had ik nog twee gesprekjes. E'en van de meisjes zat in de put, zo gesloten als een oester. Ik loods haar mijn kuisje in onder het mom van voor het laatst de email checken. Toen kwam ze los. Gelukkig deed ze 's avonds weer uitbundig mee. De ander was Lilian, ze heeft geestelijk een hele ommezwaai gemaakt, is tot rust gekomen en we delen nu wat we samen hebben aan geestelijke rijkdom!Erg fijn!

Lieve mensen, dit is voorlopig weer mijn laatste verslag. Nogmaals dank voor alle support ook namens Zr. Ludovena, Pamela en niet te vergeten alle kinderen. Wat hebben ze weer genoten van de ballonnen, de lollies en het beetje extra aandacht.
En wat mij betreft… het was opnieuw een leerzame periode!
Tot horens of ziens zondag of later in IJsselmuiden!