Omschakelen
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
16 Januari 2015 | Ghana, Kledjo
Zo ben je vanuit een gezellig en warm Ghana weer thuis is ons koude kikkerlandje. Ach je moet even omschakelen maar het went ook weer snel. Dikke kleren aan, sjaal en haarband om en de handschoenen vooral niet vergeten. Geboft heb ik niet met al die regen en wind. In Ghana had ik al een lichte verkoudheid opgelopen en eenmaal terug was het een paar dagen goed mis. Toch bijna dagelijks even naar ma en in het weekeinde de kinderen en kleinzonen Joep en Piet op visite en gezellig naar het wokrestaurant. Fijn om iedereen even weer te zien.
Toch gingen mijn gedachten regelmatig nog even terug naar House of Hope. Het blije gezichtje van Forgive toen ze een gunstig lootje trok en zo het begeerde sieradendoosje kon kiezen. Gidion die het liefst bij mij op schoot kroop en dan hele verhalen vertelde in het Engels, wat leer je als kind dan snel. Zijn licht gestotter was zo vertederend. Een David die niet zo geliefd is, die je hand pakt om samen naar beneden te lopen. Zo vertrouwd! De sneue gezichtjes van de meisjes die zo druk waren geweest met de barbie-kleertjes; “We will miss you!” De knuffels die wederzijds werden uitgedeeld toen ik ’s morgens wegging. Dan zou je zo weer terug willen als ik hier in Kenia niet een nieuwe uitdaging had.
Van de kou nu weer in de hitte. Want warm is het! Iedereen snakt naar koeler weer, maar meer nog naar regen. Door de droogte is het verschrikkelijk stoffig, dat wordt zondag met een zakdoek voor neus en mond naar St. Martin.
De reis verliep goed. Via een nachtje bij Karin in Utrecht, Schiphol en Istanbul kwam ik ’s nachts aan in Nairobi. Hier nog maar eens omschakelen, de warme kleren kunnen uit. James was een kwartiertje te laat om mij op te pikken en door de ochtendspits miste ik net mijn bus van half acht. James die een reisbureautje heeft en al veel Nederlanders via Bondo Kids een prachige safari heeft bezorgd, had ik nog nooit ontmoet. Een gezellige man met een vlotte babbel, maar nu wel mooi te laat dus. Geen nood, in de volgende bus was voorin nog een plekje over. Dankzij de doorwaakte nacht, kon ik af en toe wat wegdutten.
In Ahero staat James, de oude chauffeur van het Centrum al met twee armen te zwaaien wanneer ik de bus uitstap. “Happy New Year!” en ‘k krijg een stevige hug. O ja… in Kenia wordt de hele maand nog Gelukkig Nieuwjaar gewenst, was ik vergeten. Op het centrum wordt ik door iedereen warm ontvangen “Fijn dat je er weer bent! Hoe gaat het met je moeder en je familie? “ Over belangstelling niet te klagen. Als ik mijn achtergebleven bagage met Pamela uit het rommelhok haal, hebben we alweer de grootste pret. Om half zeven is alle bagage uitgepakt, laptop voor Edwin, borduurnaalden, bollen wol en katoen met haaknaalden, Ghanese stofjes en een vijftigtal ritsen, ballonnen, speelgoed, cadeautjes voor de vrouwelijke medewerksters enz. enz. Ik ben weer helemaal thuis in mijn huisje. Dan komt Beatrice met een maaltijd binnen, rijst met tilapia, yammie yammie…
De draad is weer opgepakt, wat het gaat worden? We zien wel, het gaat altijd anders dan je denkt. Wel is via div. bankrekeningen een mooi bedrag binnengekomen voor een extra tank, lakens en dekens. Een dankbaar Afrika en een dankbare Hennie houden jullie op de hoogte.
Hieronder nogmaals de rek. nrs. voor het geval je nog een kleinigheid bij zou willen dragen.
Stichting Bondo Kids, te Zwolle (aftrekbaar) NL92 RABO 0397370830
V.E.Gemeente te Kampen NL17 SNSB 0909953651
Of anders
H. Berends-Kok te IJsselmuiden NL37 SNSB 0909972109
Warme groetjes,
Hennie
Toch gingen mijn gedachten regelmatig nog even terug naar House of Hope. Het blije gezichtje van Forgive toen ze een gunstig lootje trok en zo het begeerde sieradendoosje kon kiezen. Gidion die het liefst bij mij op schoot kroop en dan hele verhalen vertelde in het Engels, wat leer je als kind dan snel. Zijn licht gestotter was zo vertederend. Een David die niet zo geliefd is, die je hand pakt om samen naar beneden te lopen. Zo vertrouwd! De sneue gezichtjes van de meisjes die zo druk waren geweest met de barbie-kleertjes; “We will miss you!” De knuffels die wederzijds werden uitgedeeld toen ik ’s morgens wegging. Dan zou je zo weer terug willen als ik hier in Kenia niet een nieuwe uitdaging had.
Van de kou nu weer in de hitte. Want warm is het! Iedereen snakt naar koeler weer, maar meer nog naar regen. Door de droogte is het verschrikkelijk stoffig, dat wordt zondag met een zakdoek voor neus en mond naar St. Martin.
De reis verliep goed. Via een nachtje bij Karin in Utrecht, Schiphol en Istanbul kwam ik ’s nachts aan in Nairobi. Hier nog maar eens omschakelen, de warme kleren kunnen uit. James was een kwartiertje te laat om mij op te pikken en door de ochtendspits miste ik net mijn bus van half acht. James die een reisbureautje heeft en al veel Nederlanders via Bondo Kids een prachige safari heeft bezorgd, had ik nog nooit ontmoet. Een gezellige man met een vlotte babbel, maar nu wel mooi te laat dus. Geen nood, in de volgende bus was voorin nog een plekje over. Dankzij de doorwaakte nacht, kon ik af en toe wat wegdutten.
In Ahero staat James, de oude chauffeur van het Centrum al met twee armen te zwaaien wanneer ik de bus uitstap. “Happy New Year!” en ‘k krijg een stevige hug. O ja… in Kenia wordt de hele maand nog Gelukkig Nieuwjaar gewenst, was ik vergeten. Op het centrum wordt ik door iedereen warm ontvangen “Fijn dat je er weer bent! Hoe gaat het met je moeder en je familie? “ Over belangstelling niet te klagen. Als ik mijn achtergebleven bagage met Pamela uit het rommelhok haal, hebben we alweer de grootste pret. Om half zeven is alle bagage uitgepakt, laptop voor Edwin, borduurnaalden, bollen wol en katoen met haaknaalden, Ghanese stofjes en een vijftigtal ritsen, ballonnen, speelgoed, cadeautjes voor de vrouwelijke medewerksters enz. enz. Ik ben weer helemaal thuis in mijn huisje. Dan komt Beatrice met een maaltijd binnen, rijst met tilapia, yammie yammie…
De draad is weer opgepakt, wat het gaat worden? We zien wel, het gaat altijd anders dan je denkt. Wel is via div. bankrekeningen een mooi bedrag binnengekomen voor een extra tank, lakens en dekens. Een dankbaar Afrika en een dankbare Hennie houden jullie op de hoogte.
Hieronder nogmaals de rek. nrs. voor het geval je nog een kleinigheid bij zou willen dragen.
Stichting Bondo Kids, te Zwolle (aftrekbaar) NL92 RABO 0397370830
V.E.Gemeente te Kampen NL17 SNSB 0909953651
Of anders
H. Berends-Kok te IJsselmuiden NL37 SNSB 0909972109
Warme groetjes,
Hennie
-
16 Januari 2015 - 08:44
Christa:
Welkom Thuis!!
Heel veel zegen in de tijd dat je daar bent. Doe ze allemaal maar de hartelijke groeten van ons.
Groetjes uit Zwolle
Christa en Mark -
16 Januari 2015 - 09:12
Christiana:
Je zult de regen gauw vergeten zijn, geniet ervan en laat het maar op je afkomen, het is natuurlijk weer anders, maar jij bent dezelfde, liefs -
16 Januari 2015 - 14:35
Hannie Schippers:
Hennie, je bent verweg maar ook weer dichtbij door al jou berichtjes. Dankjewel voor al die moeite en dat je daar zo trouw in bent. Kan ik nog van leren. Een goede tijd met elkaar! Hannie s. -
16 Januari 2015 - 18:52
Bea:
leuk je verhalen weer te lezen heb het goed daarBea. -
16 Januari 2015 - 22:17
Hilde Wubs:
Lieve Hennie.
Je bent alweer bezig in je volgend project. Een hele fijne tijd gewenst. Laat Kampen maar even los en leef het Afrikaanse leven.
Groet,Hilde -
21 Januari 2015 - 10:11
Menno:
Hoi Hennie,
Wat gaat de tijd snel. Nu zit je al weer in een ander warm Afrikaans land. Ik weet bijna zeker dat je ook in Kenia weer mooie dingen gaat beleven.
Geniet!!!
Lieve groet, Menno
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
