Jongens die een vak leren!
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
07 Februari 2013 | Kenia, Kisumu
De leerlingen die hier op het centrum de vervolgopleiding doen kun je in twee groepen verdelen. Een aantal zijn hier als kind al gekomen. Voor hen was om verschillende redenen doorstuderen niet mogelijk. Hier krijgen ze nu de gelegenheid om een vak te leren, zodat ze later in hun eigen onderhoud kunnen voorzien.
De tweede groep zijn jongelui die elders al naar school zijn geweest. Sommigen hebben zelfs de vier jaar vervolgonderwijs gehad terwijl anderen hooguit een paar jaar op de basisschool hebben gezeten.
Deze week iets over de jongens, volgende week de meisjes.
Sinds vorig jaar worden ook jongens opgeleid.
Maurice en Benedict kwamen als kind al op het centrum. Zij waren klaar op St. Martin en doen nu hier de breiopleiding.
Maurice verplaatst zich moeizaam met twee krukken en de opleiding is erg moeilijk voor hem. Hij vergeet snel wat hij heeft geleerd, maar hij heeft zo wel een goede dagbesteding.
Benedict is heel erg spastisch, zit in een rolstoel en is moeilijk te verstaan. Hij doet het goed hier en is bepaald niet dom en is zelfs instaat Maurice te helpen. Op een dag showt hij trots zijn werk, een kindertruitje, door hem gebreid en door één van de meisjes in elkaar gezet. Een schat van een joch die het uitschatert als we UNO spelen. Wij spelen dan samen, want de kaarten vasthouden lukt hem niet. En…? We doen het goed hoor, menig potje word door ons gewonnen. Als hij me ziet ’s morgens vraagt hij vrolijk “How is mom today?” Een schat!
Dan Victor en Vincent!
Zij kwamen vorig jaar naar St. Martin, maar zijn nu ingeburgerd hier. Victor is enigszins spastisch en praat moeilijk, maar heeft wel de basisschool afgemaakt. Hij doet de naaiopleiding en is heel serieus in alles wat hij doet. Deze week liet hij mij een blouse zien, zelf genaaid en netjes hoor! Terecht dat hij trots was op het resultaat.
Vincent zit in een rolstoel en redt zich met de breimachine, een goedmoedige jongen met een stralende lach. Ben je geoefend dan kun je met gemak op een dag een trui breien.
Met elkaar een gezellig stel, die van een praatje en een grapje houden. Een beetje aandacht en ze glunderen van oor tot oor!
De tweede groep zijn jongelui die elders al naar school zijn geweest. Sommigen hebben zelfs de vier jaar vervolgonderwijs gehad terwijl anderen hooguit een paar jaar op de basisschool hebben gezeten.
Deze week iets over de jongens, volgende week de meisjes.
Sinds vorig jaar worden ook jongens opgeleid.
Maurice en Benedict kwamen als kind al op het centrum. Zij waren klaar op St. Martin en doen nu hier de breiopleiding.
Maurice verplaatst zich moeizaam met twee krukken en de opleiding is erg moeilijk voor hem. Hij vergeet snel wat hij heeft geleerd, maar hij heeft zo wel een goede dagbesteding.
Benedict is heel erg spastisch, zit in een rolstoel en is moeilijk te verstaan. Hij doet het goed hier en is bepaald niet dom en is zelfs instaat Maurice te helpen. Op een dag showt hij trots zijn werk, een kindertruitje, door hem gebreid en door één van de meisjes in elkaar gezet. Een schat van een joch die het uitschatert als we UNO spelen. Wij spelen dan samen, want de kaarten vasthouden lukt hem niet. En…? We doen het goed hoor, menig potje word door ons gewonnen. Als hij me ziet ’s morgens vraagt hij vrolijk “How is mom today?” Een schat!
Dan Victor en Vincent!
Zij kwamen vorig jaar naar St. Martin, maar zijn nu ingeburgerd hier. Victor is enigszins spastisch en praat moeilijk, maar heeft wel de basisschool afgemaakt. Hij doet de naaiopleiding en is heel serieus in alles wat hij doet. Deze week liet hij mij een blouse zien, zelf genaaid en netjes hoor! Terecht dat hij trots was op het resultaat.
Vincent zit in een rolstoel en redt zich met de breimachine, een goedmoedige jongen met een stralende lach. Ben je geoefend dan kun je met gemak op een dag een trui breien.
Met elkaar een gezellig stel, die van een praatje en een grapje houden. Een beetje aandacht en ze glunderen van oor tot oor!
-
07 Februari 2013 - 08:40
Marian:
Dat zulke handen nog in staat zijn zulke dingen te maken. Diep respect. Wat een doorzettingsvermogen. Kan meningeen in Nederland, ik ook, wat van leren! -
07 Februari 2013 - 22:04
Riko:
Hennie,
Ik vind het toppie dat je deze kinderen met al hun beperkingen aandacht en liefde geeft.
Ga zo door.
Vr.gr. -
09 Februari 2013 - 20:29
Gerrit V/d V:
Mooi zaaiwerk, fijn dat jij dat kunt. Wijsheid. -
10 Februari 2013 - 20:16
Henk M.:
Het leven lacht deze kinderen toch niet echt toe, zou je zeggen, en kijk hoe zij het leven toelachen. Om stil van te worden. er is blijkbaar maar weinig echt nodig om gelukkig te zijn. Inderdaad: liefde, aandacht, acceptatie. Mooi om te zien!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
