Show it, show it….
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
22 November 2013 | Ghana, Kledjo
Alweer een week voorbij! Nog even ik sta weer bij jullie op de stoep.
Oh… dat schone Nederland, geen stof, geen modder en altijd water uit de kraan. Vanavond na de “douchebeurt” (halve emmer koud water) was het ‘n dolle boel buiten. Opnieuw mijn voeten onder de modder maar dat mocht de pret niet drukken.
Dolle pret was er ook bij de modeshow van de jongens. Het echtpaar uit de VS die de watervoorziening doneren, Beth, moeder Vivian en Lucie ze waren allemaal uitgenodigd. Zij mochten samen met de meisjes stemmen wie als beste ‘showman’ uit de bus kwam.
Van de kleintjes was het Bernard die met z’n flair en zijn prachtige lach de show stal. Van de groten die heel graag al even hun nieuwe broek voor de Kerst aan wilden hebben was het Mensah. Met veel buigingen, gezwaai en gedraai won hij met een overmacht van stemmen.
Een middag vol plezier, die over een paar weekjes herhaald zal worden door de meisjes. Als ze bij mij komen passen draaien ze al als volleerde mannequins rond.
Omdat in ons kerkje geen dienst was, hielden Beth en haar gasten zelf een dienst met de kinderen. Lucie, dochter Janet, Etornam en Grace wilden graag naar een dienst in het naburige dorpje en ik sluit me bij hen aan. Halverwege stopt een taxibusje en we kunnen meerijden, iemand die ook onderweg was naar de kerk.
Ook hier veel gezang en dans, een show op zich. Al die dames in hun prachtige Afrikaanse kleren. Nu swing ik mee met een groep van ruim dertig vrouwen. Dat zingen hier, het is alsof het uit hun tenen komt, zo vol overgave, het ontroerd me altijd weer. Het kinderliedje “Show it, show it, you love Him! “ schiet mij in de gedachten. Het kost de Ghanezen geen enkele moeite!
Dan krijg ik een por van Etornam: “Hand op je hoofd” fluistert ze mij toe.” Uh… waarvoor?” “Blessings!” sist ze in m’n oor.
Nou ja… een zegen kan ik wel gebruiken, ‘k heb al een week lang last van mijn keel, daar zit ik dan net als ieder ander met m’n hand op mijn hoofd om een zegen te ontvangen of zegen je jezelf? Het is mij niet echt duidelijk!
Inmiddels doet twee dagen later de zegen van de antibiotica uit mijn reisapotheek ( 2jr over datum) mij goed en voelt mijn keel weer redelijk normaal.
Oh… dat schone Nederland, geen stof, geen modder en altijd water uit de kraan. Vanavond na de “douchebeurt” (halve emmer koud water) was het ‘n dolle boel buiten. Opnieuw mijn voeten onder de modder maar dat mocht de pret niet drukken.
Dolle pret was er ook bij de modeshow van de jongens. Het echtpaar uit de VS die de watervoorziening doneren, Beth, moeder Vivian en Lucie ze waren allemaal uitgenodigd. Zij mochten samen met de meisjes stemmen wie als beste ‘showman’ uit de bus kwam.
Van de kleintjes was het Bernard die met z’n flair en zijn prachtige lach de show stal. Van de groten die heel graag al even hun nieuwe broek voor de Kerst aan wilden hebben was het Mensah. Met veel buigingen, gezwaai en gedraai won hij met een overmacht van stemmen.
Een middag vol plezier, die over een paar weekjes herhaald zal worden door de meisjes. Als ze bij mij komen passen draaien ze al als volleerde mannequins rond.
Omdat in ons kerkje geen dienst was, hielden Beth en haar gasten zelf een dienst met de kinderen. Lucie, dochter Janet, Etornam en Grace wilden graag naar een dienst in het naburige dorpje en ik sluit me bij hen aan. Halverwege stopt een taxibusje en we kunnen meerijden, iemand die ook onderweg was naar de kerk.
Ook hier veel gezang en dans, een show op zich. Al die dames in hun prachtige Afrikaanse kleren. Nu swing ik mee met een groep van ruim dertig vrouwen. Dat zingen hier, het is alsof het uit hun tenen komt, zo vol overgave, het ontroerd me altijd weer. Het kinderliedje “Show it, show it, you love Him! “ schiet mij in de gedachten. Het kost de Ghanezen geen enkele moeite!
Dan krijg ik een por van Etornam: “Hand op je hoofd” fluistert ze mij toe.” Uh… waarvoor?” “Blessings!” sist ze in m’n oor.
Nou ja… een zegen kan ik wel gebruiken, ‘k heb al een week lang last van mijn keel, daar zit ik dan net als ieder ander met m’n hand op mijn hoofd om een zegen te ontvangen of zegen je jezelf? Het is mij niet echt duidelijk!
Inmiddels doet twee dagen later de zegen van de antibiotica uit mijn reisapotheek ( 2jr over datum) mij goed en voelt mijn keel weer redelijk normaal.
-
22 November 2013 - 11:31
Annelie:
Hoi Hennie,
Wat een genot al die lachbekjes. Wat geweldig wat je voor elkaar krijgt ! Het ga jullie goed !!!
Hartelijke, meelevende groetjes, Annelie -
22 November 2013 - 11:33
Bea:
Wat een mooie foto's ze staan er allemaal glunderend op nog veel plezier daar Hennie
groetjes Mina en Bea. -
22 November 2013 - 11:54
Christiana:
Onze stoep ligt vol met bladeren, maar voor jou vegen we hem helemaal schoon. En de koffie staat startklaar.
Heerlijk zoveel plezier samen, dat zijn de vitamientjes van het leven. Thuis heb je een warme douche, ik moet niet aan een koude denken. Hoe was het ook al weer? Bid en werk, we maken ervan Bid, werk en lach. liefs Christiana. -
23 November 2013 - 10:35
Marian Van Dijk:
Het plezier spat van de foto's af. Wat een prachtige unieke koppies ..... tweeling of niet. Met een glimlach heb ik ze allemaal bekeken. Wat zul ook jij genieten naast alle energie die het natuurlijk vreet. Graag tot de volgende ronde ......
-
23 November 2013 - 17:59
Jannetta:
heerlijk om die lieve lachende snoetjes te zien. Wat zijn deze kinderen met weinig gelukkig en tevreden. Kunnen wij nog veel van leren. Het is heerlijk om te lezen hoe jij daar een zegen voor hen kan zijn.
Ik moet alleen niet aan een koude douche denken brrrrr.....
Een lieve knuffel voor jou van ons!! Arie en Jannetta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
