Niet te geloven!

Na twee weken vragen “Wanneer wordt de pomp geïnstalleerd?” is het eindelijk zo ver! Op een middag ga ik maar eens een kijkje nemen.
Dit kan mooi gecombineerd worden met een bezoekje aan Nelson’s school. In Nairobi is een 5 daagse workshop voor de meest creatieve studenten. Nelson is één van hen. Maar… vertelde hij aarzelend “It is 2500 ksh”. Lang hoef ik niet na te denken. Vijfentwintig euro voor een 5-daags leerzaam uitje, prachtig toch! Laat hem maar mooi gaan in zijn nieuwe schooluniform en z’n nieuwe schoenen.

Bij de poort zit de bewaker in één van mijn kinderbijbels te lezen. “Nice stories?” vraag ik. “Yes very nice!” Hij leest geïnteresseerd verder en ik spring op de piki piki want mijn voet is nog steeds gevoelig. De teen is niet gebroken, zo wees een X-ray uit. ‘k Krijg nu iedere dag een (pijnlijke) massage van de fysiotherapeut en dat helpt wel wat.
Op St. Martin is de nieuwe tank boordevol. Ongelooflijk want het heeft wel geregend maar tropische regenbuien bleven tot nu toe uit. Naast de tank wordt nu een pomphuisje gebouwd en de leidingen voor het water en elektra aangelegd. Veel meer werk dan door mij was voorzien.
Jim, de technische man hier, kwam maandag met een waslijst met de nodige materialen. De kosten? Niet te geloven!
‘k Had net een beraming gemaakt. Alles zou incl. het salaris van de architect, mede dankzij de meevallende aanschaf van 2 computers en een extra gift voor “onvoorzien” net uit kunnen.
Voor deze kostenpost heb ik geen geld. ‘k Stel Ludovena de keus; of de aanleg van de pomp of het salaris van de architect. De keus is… de pomp! Voorlopig ligt de rekening van de architect nog steeds op Ludovena’s bureau. Van mijn laatste shillings halen we de nodige materialen in Sondu. Vanmiddag was ik getuige van de aansluiting en… het werkte! Mooi man! Vanavond hadden we een onweersbui met een mooie plens water, de pomp kan zijn werk doen!

Wanneer ik woensdagmorgen maar eens op mijn bankaccount kijk of Bondo Kids de gift voor “onvoorzien” al heeft gestort, zie ik tot mijn grote verrassing dat een mooi bedrag is binnengekomen. Is dit wel goed? “k Kan mijn ogen bijna niet geloven. ‘k Vraag bij Christa om een specificatie. Het klopt, een extra gift. Niet te geloven! Voldoende om alles te kunnen afhandelen. Hoogst waarschijnlijk blijft er nu wat over. Dat zou echt te gek zijn, want de meisjes hebben de smaak te pakken van het vlechten van (boodschappen) mandjes, echte handel hier in Kenia. De zes rollen die we hadden gekocht slinken bij de dag. Het zou mooi zijn om de voorraad aan te kunnen vullen vóór mijn vertrek zodat ze, enthousiast als ze zijn, er straks mee verder kunnen.
Wanneer ik Zr. Ludovena en Pamela op de hoogte breng van de “niet te geloven” ontwikkelingen, zijn we alle drie geroerd. Sister omdat haar gebeden zijn verhoort, zij geloofde dat het goed zou komen, Pamela en ik omdat we een lesje hebben geleerd!