Ghanese kleinkinderen
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
28 Oktober 2014 | Ghana, Kledjo
Ghanese kleinkinderen
“Goodmorning Jezus, goodmorning Lord” , het is kwart voor zeven en we staan in een grote kring te zingen. De kinderen hebben hun pap al op en het eten voor de lunch zit in een mooi soort koelboxje. Na het ochtendgebed lopen de eersten al naar school. De schoolbus die hen in het verleden kwam halen is afgeschaft. Het kwartiertje lopen naar school is ook prima te doen. De nieuwe moeder Foustine brengt de kleintjes. We zijn alweer helemaal thuis en het lijkt of ik niet weg ben geweest.
Dat ebola ook hier een hot item is, hoorden we van Pearl. Het is niet ondenkbaar dat het ook hier kan uitbreken. Echt zorgen maken doe ik niet. Wat dat betreft las ik gisteren een prachtig stukje ter bevestiging in een klein dagboekje wat ik kreeg: “Je hoeft je niet af te vragen wat je onderweg zult tegen komen en je geen zorgen maken over wat je moet doen als dit… of als dat… gebeurt. Concentreer je op het blijvende gesprek met Mij. En als je dan bij een keuzemoment aankomt, zal Ik je laten zien welke kant je op moet gaan.”
Toen we zondag bij Kledjo uit de trotro stapten kwam een taxi aanrijden. Wat een timing! Nog voor alles is ingepakt staat de chauffeur van de trotro weer voor onze neus met…? De schoudertas van Corrie! Wat een mazzel!
De poort is dicht. Van de chauffeur mag ik blijven zitten, hij doet hem wel even open. Maar ik zit te popelen en spring ook uit de auto. En dan … daar komen ze aan vliegen Hennie Hennie…. mijn Ghanese kleinkinderen, naast Joep en Piet in Nederland heb ik er hier nog zo’n veertig. Veertig keer een warme hug. Ze stralen!
Inmiddels is de helft van mijn bagage uitgepakt. Twee koffers uit Nederland en twee grote (Turkse) tassen die hier achterblijven met de spelletjes, puzzels, kleurpotloden en allerhande naaispulletjes. Gistermiddag en ook vanmiddag weer was het rond ons appartementje een drukte van jewelste. De spelletjes komen te voorschijn, het nieuwe UNO spel, stoepkrijt, iedereen is lekker bezig en dat is genieten!
“Goodmorning Jezus, goodmorning Lord” , het is kwart voor zeven en we staan in een grote kring te zingen. De kinderen hebben hun pap al op en het eten voor de lunch zit in een mooi soort koelboxje. Na het ochtendgebed lopen de eersten al naar school. De schoolbus die hen in het verleden kwam halen is afgeschaft. Het kwartiertje lopen naar school is ook prima te doen. De nieuwe moeder Foustine brengt de kleintjes. We zijn alweer helemaal thuis en het lijkt of ik niet weg ben geweest.
Dat ebola ook hier een hot item is, hoorden we van Pearl. Het is niet ondenkbaar dat het ook hier kan uitbreken. Echt zorgen maken doe ik niet. Wat dat betreft las ik gisteren een prachtig stukje ter bevestiging in een klein dagboekje wat ik kreeg: “Je hoeft je niet af te vragen wat je onderweg zult tegen komen en je geen zorgen maken over wat je moet doen als dit… of als dat… gebeurt. Concentreer je op het blijvende gesprek met Mij. En als je dan bij een keuzemoment aankomt, zal Ik je laten zien welke kant je op moet gaan.”
Toen we zondag bij Kledjo uit de trotro stapten kwam een taxi aanrijden. Wat een timing! Nog voor alles is ingepakt staat de chauffeur van de trotro weer voor onze neus met…? De schoudertas van Corrie! Wat een mazzel!
De poort is dicht. Van de chauffeur mag ik blijven zitten, hij doet hem wel even open. Maar ik zit te popelen en spring ook uit de auto. En dan … daar komen ze aan vliegen Hennie Hennie…. mijn Ghanese kleinkinderen, naast Joep en Piet in Nederland heb ik er hier nog zo’n veertig. Veertig keer een warme hug. Ze stralen!
Inmiddels is de helft van mijn bagage uitgepakt. Twee koffers uit Nederland en twee grote (Turkse) tassen die hier achterblijven met de spelletjes, puzzels, kleurpotloden en allerhande naaispulletjes. Gistermiddag en ook vanmiddag weer was het rond ons appartementje een drukte van jewelste. De spelletjes komen te voorschijn, het nieuwe UNO spel, stoepkrijt, iedereen is lekker bezig en dat is genieten!
-
28 Oktober 2014 - 19:56
Gerrit:
“Je hoeft je niet af te vragen wat je onderweg zult tegen komen en je geen zorgen maken over wat je moet doen als dit… of als dat… gebeurt. Concentreer je op het blijvende gesprek met Mij. En als je dan bij een keuzemoment aankomt, zal Ik je laten zien welke kant je op moet gaan.”
Ja mooi en liefde vol hé.
Hartelijke groet. -
28 Oktober 2014 - 23:01
Duurt:
Meiden, wat een feest! -
29 Oktober 2014 - 16:47
Henny En Marjo:
We leven weer helemaal mee. Een fijne tijd samen met Corrie.
Liefs van ons. -
29 Oktober 2014 - 19:06
Hilde Wubs:
Ha, wat een feest om je zo welkom te voelen. Een hele fijne tijd samen gewenst. En natuurlijk met alle kinderen.
Groet, Hilde -
29 Oktober 2014 - 23:00
Adry:
Wat een weerzien, heerlijk om elkaar weer een lekkere hug te geven.Geniet van elkaar en heb het goed.groet Adry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
