Een laatste zwaai…
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
21 November 2014 | Ghana, Kledjo
Maandag zijn we in Hohoe naarstig op zoek naar stofjes en limonade in poedervorm om waterijsjes te maken. Er is moeilijk aan te komen. Tot slot hebben we alle winkeltjes gehad. Soms heeft men nog iets maar de prijs ligt stukken hoger dan de vorige keer. We laten het even rusten.
Twee dagen later lopen Corrie en ik nogmaals naar Hohoe. Halverwege gaan we bij een klein bedrijfje langs. Hier zijn een wip wap, een glijbaan en een draaimolen gemaakt voor House of Hope. Een restant moet nog worden betaald. De speeltoestellen zijn met gejuich ontvangen en er wordt naar hartenlust mee en op gespeeld, dankzij een kleinzoon (7 jr) van Corrie die een goede doelen project op school had gewonnen. Op weg naar de Barclay bank worden we nageroepen. Een jongeman komt uit zijn winkeltje. “ Jullie willen Passion? Ik heb een nieuwe voorraad!” Wat mooi, we nemen gelijk het hele pak mee, zo… de komende weken zijn ijsjes gegarandeerd.
Zondag hebben we in het kader van Corrie’s vertrek een waterballonnenfeest gehouden. De groep die de meeste ballonnen heeft kapot geprikt heeft niet alleen gewonnen maar is ook kleddernat. Een spel met veel plezier en gejoel. Voordat alle ballonnen zijn geprikt, komt de regen met bakken uit de lucht en verandert de compound in een modderlandschap met stroompjes. De jongens hebben gewonnen. Onder het afdak van de veranda neemt groot en klein glunderend een armbandje in ontvangst, gemaakt door Bowien een kleindochter van buurvrouw Mina. Een koffer vol andere spulletjes, die ik meekreeg en kocht, zullen met de Kerst worden uitgedeeld.
Corrie is vanmorgen vertrokken. Alleen aan de koffiepauze (water en biscuitje) het is even wennen, mijn huisje is leeg en stil! Het was een goede tijd samen waarin we veel aan elkaar hebben gehad in mooie en verdrietige momenten. Geen dagsluiting gisteravond en geen afscheidsritueel . Onder etenstijd viel de stroom uit en het is al vroeg stil op de compound. Met de kippen op stok, zo ook wij.
Na een fotosessie bij de nieuwe speeltoestellen, hugs en “save journeys” gaan we lopend naar de weg. De taxichauffeur draagt Corrie’s koffer op zijn schouder met daarin zes van de negen kimono’s. Hij heeft de auto aan de weg laten staan, het pad naar House of Hope zit vol met modderkuilen, jammer van zijn schone auto. Gifty komt ons nog nagerend. “Hennie are you going too?” vraagt ze ongerust. “No I will be back”, opgelucht verdwijnt ze weer. De stof voor haar nieuwe jurk en voor vijf anderen ligt al klaar, ze kan gerust zijn haar nieuwe Kerst dress komt er aan. In Hohoe is de trotro al snel vol, nog een laatste zwaai en Corrie verdwijnt uit het zicht, maar niet uit de harten van de kinderen van House of Hope, daarin heeft ze net als in de mijne een heel speciaal plekje!
Twee dagen later lopen Corrie en ik nogmaals naar Hohoe. Halverwege gaan we bij een klein bedrijfje langs. Hier zijn een wip wap, een glijbaan en een draaimolen gemaakt voor House of Hope. Een restant moet nog worden betaald. De speeltoestellen zijn met gejuich ontvangen en er wordt naar hartenlust mee en op gespeeld, dankzij een kleinzoon (7 jr) van Corrie die een goede doelen project op school had gewonnen. Op weg naar de Barclay bank worden we nageroepen. Een jongeman komt uit zijn winkeltje. “ Jullie willen Passion? Ik heb een nieuwe voorraad!” Wat mooi, we nemen gelijk het hele pak mee, zo… de komende weken zijn ijsjes gegarandeerd.
Zondag hebben we in het kader van Corrie’s vertrek een waterballonnenfeest gehouden. De groep die de meeste ballonnen heeft kapot geprikt heeft niet alleen gewonnen maar is ook kleddernat. Een spel met veel plezier en gejoel. Voordat alle ballonnen zijn geprikt, komt de regen met bakken uit de lucht en verandert de compound in een modderlandschap met stroompjes. De jongens hebben gewonnen. Onder het afdak van de veranda neemt groot en klein glunderend een armbandje in ontvangst, gemaakt door Bowien een kleindochter van buurvrouw Mina. Een koffer vol andere spulletjes, die ik meekreeg en kocht, zullen met de Kerst worden uitgedeeld.
Corrie is vanmorgen vertrokken. Alleen aan de koffiepauze (water en biscuitje) het is even wennen, mijn huisje is leeg en stil! Het was een goede tijd samen waarin we veel aan elkaar hebben gehad in mooie en verdrietige momenten. Geen dagsluiting gisteravond en geen afscheidsritueel . Onder etenstijd viel de stroom uit en het is al vroeg stil op de compound. Met de kippen op stok, zo ook wij.
Na een fotosessie bij de nieuwe speeltoestellen, hugs en “save journeys” gaan we lopend naar de weg. De taxichauffeur draagt Corrie’s koffer op zijn schouder met daarin zes van de negen kimono’s. Hij heeft de auto aan de weg laten staan, het pad naar House of Hope zit vol met modderkuilen, jammer van zijn schone auto. Gifty komt ons nog nagerend. “Hennie are you going too?” vraagt ze ongerust. “No I will be back”, opgelucht verdwijnt ze weer. De stof voor haar nieuwe jurk en voor vijf anderen ligt al klaar, ze kan gerust zijn haar nieuwe Kerst dress komt er aan. In Hohoe is de trotro al snel vol, nog een laatste zwaai en Corrie verdwijnt uit het zicht, maar niet uit de harten van de kinderen van House of Hope, daarin heeft ze net als in de mijne een heel speciaal plekje!
-
21 November 2014 - 21:15
Hilde Wubs:
Hallo Hennie.
Het zal wel even leeg zijn nu Corrie weg is. Als ik lees wat jullie en wat jij allemaal doet dan heb je vast niet veel tijd om je alleen te voelen. De foto's spreken boekdelen. Geweldig!
Groet, Hilde -
21 November 2014 - 23:31
Henk:
Hoi Hennie,
Ik vind je beschrijvingen, maar ook je keuze om elk jaar naar Afrika te gaan bijzonder en inspirerend. Kan me voorstellen dat het weer even leeg voelt zonder het gezelschap van Corrie.
Maar ik weet dat je als geen ander in staat bent om echt contact te maken met de mensen om je heen, zeker in Afrika.
Nog een fijne tijd in het geweldige Ghana.
Liefs,
Henk. -
22 November 2014 - 11:10
:
Wat geweldig dat ze nu speeltoestellen hebben!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
