Marktdag in Sondu
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
19 Februari 2015 | Kenia, Kisumu
Een paar keer ben ik ’s morgens vroeg naar Sondu gewandeld. Het is dan nog heerlijk koel. Alle Kenianen hebben een jas, trui of fleecevest aan, ik een zomerjurkje zonder mouwen. Drie kwartier over het plateau, daarna de afdaling. De wandeling is alleen al leuk door de ontmoetingen onderweg. Ieder keer kom ik twee meisjes tegen die ergens suikerrietstengels naar toe brengen. Als ik een schooltje passeer staat een horde kleuters in de deuropening mzungu (blanke) te roepen en van een man krijg ik een hand tussen de struiken door. “Welkom,vorig jaar maakte je een foto van mijn zoon, weet je nog?” Boeren zijn met hun ossen het land aan het omploegen en zwaaien me toe. “Morning!”
Vlakbij de afdaling zit altijd een oudere man met een sikje. ‘k Maak maar eens een praatje met hem. Hij handelt in kippen en toevallig komt een jonge vrouw hem een kip aanbieden. Met een ‘tot ziens de volgende keer’ nemen we afscheid.
Tot mijn grote verrassing is hier ook veel gebeurd . Het paadje waar je van de ene op de andere steen moest stappen is nu een zo goed als effen pad geworden. Het moet gezegd; het loopt gemakkelijk, maar het vakantiegevoel wat ik eerder hier kreeg en waar ik intens van kon genieten is minder. Maar voor de mensen die hier op het plateau wonen is het een hele verbetering. Niet alleen is het gemakkelijker lopen, ze kunnen nu zelfs met de piki piki naar boven en beneden. Voor de verandering neem ik bij het stadje een ander pad en ‘k krijg een verrassend uitzicht over de gelijknamige rivier de Sondu cadeau. Inmiddels is de temperatuur flink opgelopen.
Op de markt beland ik bij toeval bij een stel kramen met kleding. Leuke overhemden voor een klein prijsje! De groep ‘kleine’ jongens in Ghana hebben aangegeven dat ze de volgende keer graag een echt heren overhemd willen met een boord. Ja ja … de kleintjes worden groot. Hier hangt een leuke serie die ik niet kan laten hangen.
Onderweg naar de piki piki’s roept een vrouw vanuit haar winkeltje. “ ‘k Heb materialen voor mandjes hoor! Alle kleuren”! Ze herkent mij van vorig jaar. In Kisumu kon ik maar drie kleuren krijgen en ik ben dan ook wel geïnteresseerd. Twee keer neem ik twee rollen mee, de blauwe heeft ze vrijdag. Mooi zo dan kom ik wel weer. Daarna kunnen de meisjes aan de slag met het vlechten van de mandjes. Iets waar erg naar uit wordt gekeken.
Dan nog even fruit halen en terug met de brommertaxi. De jongen krijgt hem niet aan de praat en vraag ten einde raad een man of hij wil duwen. Behulpzaam als ze hier zijn, rent de man al duwend achter ons aan. En ja hoor… er pruttelt wat en even later rijden op de dancing road die voor de verandering vanwege een nachtelijke regenbuitje vandaag niet stoffig is.
Vlakbij de afdaling zit altijd een oudere man met een sikje. ‘k Maak maar eens een praatje met hem. Hij handelt in kippen en toevallig komt een jonge vrouw hem een kip aanbieden. Met een ‘tot ziens de volgende keer’ nemen we afscheid.
Tot mijn grote verrassing is hier ook veel gebeurd . Het paadje waar je van de ene op de andere steen moest stappen is nu een zo goed als effen pad geworden. Het moet gezegd; het loopt gemakkelijk, maar het vakantiegevoel wat ik eerder hier kreeg en waar ik intens van kon genieten is minder. Maar voor de mensen die hier op het plateau wonen is het een hele verbetering. Niet alleen is het gemakkelijker lopen, ze kunnen nu zelfs met de piki piki naar boven en beneden. Voor de verandering neem ik bij het stadje een ander pad en ‘k krijg een verrassend uitzicht over de gelijknamige rivier de Sondu cadeau. Inmiddels is de temperatuur flink opgelopen.
Op de markt beland ik bij toeval bij een stel kramen met kleding. Leuke overhemden voor een klein prijsje! De groep ‘kleine’ jongens in Ghana hebben aangegeven dat ze de volgende keer graag een echt heren overhemd willen met een boord. Ja ja … de kleintjes worden groot. Hier hangt een leuke serie die ik niet kan laten hangen.
Onderweg naar de piki piki’s roept een vrouw vanuit haar winkeltje. “ ‘k Heb materialen voor mandjes hoor! Alle kleuren”! Ze herkent mij van vorig jaar. In Kisumu kon ik maar drie kleuren krijgen en ik ben dan ook wel geïnteresseerd. Twee keer neem ik twee rollen mee, de blauwe heeft ze vrijdag. Mooi zo dan kom ik wel weer. Daarna kunnen de meisjes aan de slag met het vlechten van de mandjes. Iets waar erg naar uit wordt gekeken.
Dan nog even fruit halen en terug met de brommertaxi. De jongen krijgt hem niet aan de praat en vraag ten einde raad een man of hij wil duwen. Behulpzaam als ze hier zijn, rent de man al duwend achter ons aan. En ja hoor… er pruttelt wat en even later rijden op de dancing road die voor de verandering vanwege een nachtelijke regenbuitje vandaag niet stoffig is.
-
19 Februari 2015 - 18:01
Duurt:
Wat een mooi hotel daaro! Je gelooft je ogen niet... Mooie foto's trouwens en kachel maar lekker verder over je 'dancing road'. Groet'n. -
19 Februari 2015 - 20:20
Corrie:
Hoi Hennie
Wat herkenbaar, die prachtige plaatjes! Dat roept warme herinneringen op... -
20 Februari 2015 - 10:48
Adry Bouta:
Hoi Henny, wat zou ik graag even hebben meegelopen, geniet en heb het goed met elkaar -
20 Februari 2015 - 16:47
Leneke:
Hoi Hennie, wat wordt jou wandeling mooi als wij er foto's bij zien. Geweldig. Ik zie jou al zo in de vroege ochtend rustig wandelen en al die mensen die je tegenkomt. Het lijken mij vriendelijke mensen. Hier kan je wel zeggen wie goed doet, goed ontmoet. groetjes maar weer van Leneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
