'n Beetje vakantie
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
29 Maart 2015 | Kenia, Kisumu
Vorige week zondagavond hadden we onze UNO competitie, na twee nederlagen moesten wij (meiden) weer eens winnen en dat deden we met overtuiging 4 – 0. Al met al is het maar een uurtje, maar wat een plezier! Hier wordt de hele week naar toe geleefd. Plaagstootjes over en weer. De jongens; “Kijk uit! We are the champions!” De meisjes: “ We zijn niet bang voor jullie, WE WILL WIN!” “Jezus will help us, He loves us!” Is de overtuiging van Judith . Als zij het eerste punt voor ons scoort, zingen we in koor met haar mee ;
‘Jezus Love is so wonderfull, so high you can not over it, so deep you can not under it, so wide you can not around it, so wonderfull Love! Een avond om niet snel te vergeten.
In de motregen rijd ik Benedict ‘down’, Kevin is gespeeld boos en ‘k hol naar huis met hem op de hielen. Het anders zo stille terrein blijft nog een poosje rumoerig. De stand is nu 2–2, op mijn afscheidsavond is de finale. Spannend!
Al met al was het een relaxed weekje. De druk was van de ketel wat de mandjes ed betreft. “Mogen we nu een mandje voor ons zelf maken om mee naar huis te nemen?” ‘k Krijg applaus als ik daar mee instem. Wat is er mooier dan iets moois leren maken en het dan thuis showen?
Voor het laatst een dagje met Edwin naar Kisumu, op de piki piki, de matatu en in Kisumu met de tuc tuc naar het Beach Resort. Een heerlijk plekje aan het Victoria meer. De lunch is voortreffelijk evenals het weer. De hele week was het grotendeels bewolkt en af en toe valt er in de nacht nu wat regen. Vandaag boffen we het is een stralende dag en een tochtje over het meer is erg aanlokkelijk. Maar… hoe komt Edwin aan en van boord, is de grote vraag. Voor de mannen hier geen probleem “We dragen je wel aan boord en in de boot hebben we een zwemvest voor je.” Even later varen we. Er is behoorlijk wat wind en de golven zorgen dat we af en toe even een sproeier over ons heen krijgen. Aan de overkant ligt de stad Kisumu. Hier even aanleggen bij de visrestaurants voor petrol en dan op zoek naar de nijlpaarden. Ons zoeken wordt beloond, we zien niet alleen af en toe een nijlpaard, maar ook een prachtige visarend en een reiger die net z’n prooi wegslikt.
Als de lucht steeds donkerder wordt is het tijd om terug te gaan. Edwin wordt met veel gesjor weer van boord gehesen en op dat moment arriveert net de tuc tuc om ons te halen. Wat een timing! Eenmaal in de tuc tuc barst de bui los, wij zitten warm en droog. Een half uurtje later op het matatu-station is de bui over, evenals in Sondu en Nyabondo. Ook hier heeft het flink geregend, maar het is nu weer droog en we kunnen prima met de piki piki naar huis. Een heerlijke vakantiedag !
Zodra we stroom hebben volgen de foto's
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley