Op bezoek in ‘Becca Nest’
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
06 November 2015 | Ghana, Hohoe
Je moet er wat voor over hebben, maar dan heb je ook wat! Na een reis van zeven en een half uur sta ik eindelijk bij Rebecca op de stoep van haar kinderdagverblijf. Het was niet moeilijk te vinden, de bordjes met pijltjes naar het ‘Becca Nest’ wezen mij de weg. Een aantal jaren geleden is ze hier mee gestart. Eerst in haar huis in een nieuwbouwwijk aan de westkant van Accra met twaalf kids . Nu heeft ze naast het huis vier lokaaltjes en zijn er inmiddels vijftig kinderen.
Hizkia van vijf maanden zit in een doos in de keuken terwijl Rebecca bezig is voor het avondeten. Wat een heerlijk ventje! De rest van de middag mag ik mij over hem ontfermen. Hij ziet dat er iets vreemds is, jaja… een obruni (blanke), maar even later kan er toch een lachje vanaf.
Wanneer de jufs van de vier klasjes zijn vertrokken, zitten we met z’n allen buiten te wachten op de laatste ouders.
Na een lange werkdag voor Rebecca en Michael (leraar wis- en natuurkunde op een Secondaryschool en pas rond half acht thuis), en een lange reisdag voor mij, liggen we er ’s avonds al bijtijds in want de volgende dag begint weer vroeg. Ook voor mij want voor Michael naar school vertrekt om half zeven wil ik graag een foto van de trotse vader met zoon maken.
Na het ontbijt druppelen de kinderen binnen en hoe klein ze ook zijn, er is een echte ochtendceremonie. Alle vier de klasjes keurig in een rij. Eerst ochtend gymnastiek, dan “Goodmorning children, goodmorning teacher.” Gevolgd door een geestelijk lied, het volkslied en het ‘Onze Vader’. Op wat kleintjes na die eigenlijk nog niet snappen wat er van ze verwacht wordt, doet iedereen dapper mee. Daarna klas voor klas marcherend naar hun klasje. Een enig gezicht!
Nu gaan de lessen echt beginnen. De allerkleinsten met a-b-c, de wat groteren met posters waarop fruit, groente en dieren staan. Vol overgave dreunen ze de rijtjes af, alles in het Engels. Op mijn vraag aan Rebecca of het bij ieder dagverblijf zo toegaat vertelt ze: “Ja in principe wel. Alleen wordt hier alles in het Engels gedaan. De ouders krijgen soms opmerkingen dat hun kinderen zo goed Engels spreken, dat is een mooie reclame! Al het personeel wordt , naast hun kundigheid met kinderen, geselecteerd op hun Engels.”
Verder heeft ze plannen voor uitbreiding zodat ze de kinderen nog twee jaar kan begeleiden. Hier moet een nieuw gebouwtje voor komen waar een prijskaartje aanhangt en dan nog de nodige vergunningen. Dat zal nog wel even duren voordat dat gerealiseerd is. Maar Rebecca is ondernemend en het zal er vast een keer van komen.
Op mijn reis terug worden de laatste passagiers ergens in Accra gedumpt. Op mijn vraag waar ik de trotro naar Kpong kan vinden, zwaait de bijrijder wat met zijn arm, die kant op. Een oudere medepassagier vraagt waar ik heen moet “Loop maar mee!” Het is rechts, linksaf, oversteken, weer rechts, hij vraagt een keer de richting en een kwartier later levert hij mij netjes af bij de kaartverkoop voor de trotro naar Kpong. ‘k Had het zelf nooit gevonden. Een vreemdeling help je gewoon, zo gaat dat hier in Ghana! “Thank you very very much!”
-
08 November 2015 - 13:39
Ab En Nellie:
Hoi Hennie wat zijn kleine kinderen toch geweldig om te zien he.
Wat een prachtige kindjes. Fijne week nog daar en goeie vlucht terug.
Liefs Ab en Nellie -
08 November 2015 - 21:48
Adry Bouta:
Wat ziet het er goed, gezond en levenslustig uit. Mooi om te zien.de tijd is snel gegaan, weer afscheid nemen, sterkte hier mee en we heten je weer welkom in Nederland. Liefs Adry -
09 November 2015 - 19:53
Hannie S.:
Hoe redden de mensen het daar om voor zoveel kinderen te zorgen? Ik heb daar veel bewondering voor! Een herfstige groet uit biddinghuizen! Hannie S. -
10 November 2015 - 23:16
Henk Visschers :
Lieve Hennie,
Ik heb genoten van je verslag en van de foto's. Wat heeft Rebecca dat geweldig gedaan hé? Super bedankt voor je verslag. Heb je succes gehad met de inkoop van de beads in kpong?
Wist je overigens wel dat MMT ook bussen naar Kpong en het Volta gebied heeft. Als dat tenminste nog steeds het geval Is.
Veel liefs, Henk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
