Kapsters en breisters van de Vocational Training

Kapsters

Madam Rose is een ster van een kap ‘ster’. Ze is instaat de mooiste kunstwerkjes te maken van kunsthaar. De Afrikaanse vrouwen besteden in de regel veel tijd en geld aan hun kapsels. Het kroeshaar vinden ze maar niks. Heb je geen geld voor de kapster, dan laat je je hoofd kaalscheren of draag je een hoofddoek zoals Beatrice, de nieuwe assistente van Betty. Regina loopt al jaren met dezelfde pruik. Maar wie een beetje ijdel is en het zich maar enigszins kan veroorloven gaat regelmatig naar de kapsalon. Daar kun je je haar laten ontkroezen of kunsthaar in laten vlechten.
De leerlingen van de kapsalon, zeven in totaal waarvan een intern Bettilar (epilepsie) en zes extern, oefenen met poppen of bij elkaar. Vlechten is de basis van alles. Het kroeshaar wordt strak op het hoofd gevlochten en dat dient dan als houvast voor het aanhechten van het kunsthaar al dan niet met een kleurtje. Rose kan in sneltempo de mooiste kapsels maken. De medewerksters van het centrum maken dankbaar gebruik van de kapsalon. Ook komen er soms dames van ‘buiten’ om door Rose gekapt te worden. Meestal ga ik er zelf een of twee keer heen om mijn haar te laten wassen en rollers te zetten. Voor de meisjes een belevenis want met mijn gewillige haar kunnen ze alle kanten op. Rose is nogal eens afwezig vanwege een abces in haar keel, dan zitten de meisjes met hun oefenpoppen gezellig bij de naaisters zodat Betty een oogje in het zeil kan houden. Volgende week komen AMREF FLYING DOCTORS voor operaties en dan zal Rose hen vragen naar een second opinion; wat is het beste een operatie of pillen?

Breisters

Deze groep bestaat uit zo’n 18 leerlingen. Benedict is ondanks zijn spasmen instaat zelfstandig een trui, sokken en muts te breien. Ook Dolphin, Quinter en Lucie redden zich prima, maar zes van hen zijn nog steeds bezig met de grondbeginselen. Na de ochtendwijding gaat de hele groep met plezier naar de klas inclusief de acht meisjes en jongens die het nooit leren. Zij zitten er voornamelijk voor de gezelligheid bij.
Perez en Salome begeleiden beiden een groepje. Perez was hier eigenlijk naailerares maar zo’n vijf jaar geleden werd ze ziek, had veel pijn aan haar toch al slecht functionerende benen en uiteindelijk belandde ze in de rolstoel. Omdat ze ook het breien machtig was, kon ze gelukkig doorgaan als knittingteacher.
Om deze leerlingen te begeleiden moet je een engelengeduld hebben. En gelukkig hebben deze dames dat. Ze zijn de rust zelve!