Rustzoekers
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
11 December 2014 | Ghana, Kledjo
Sebastiaan die in oktober als eerste van het stel naar een boardingschool is gegaan, komt onverwacht thuis. Hij voelt zich ziek en met de hand voor zijn ogen probeert hij zijn behoorlijk opgezwollen oogleden te verbergen. Iedereen is er stilletjes van. Oogdruppels brengen uitkomst en al snel kijkt hij weer helder uit zijn ogen, fijn om hem hier weer te hebben. Het leven op de boardingschool valt hem zwaar. Lange dagen, hard werken en veel straffen uitgevoerd door de jongens van de hoogste klas.
Mijn kamer is er deze week voor de kinderen die een moment rust zoeken. Even uit de drukte en het geschreeuw lekker bezig zijn met een armbandje, of een spelletje. Ondertussen leg ik de laatste hand aan de shirts en verstelwerk. Juliana heeft , zoals ieder jaar, haar hele garderobe nagekeken. Een dametje die er graag netjes bij loopt. Ook moeder Foustine komt met een jurk aanzetten. Nu ik meer tijd heb, zitten ’s middags een aantal meisjes poppenkleren te naaien. De poppen van Mina hebben beiden een naam gekregen; Mina en Bowien. Van restantjes worden de poppen voorzien van feestkleding. Heerlijk hoe ze aan het frunniken zijn!
Etornam heeft de kerstkleding klaar voor vier van de grote meisjes en ze poseren maar wat graag voor een foto. Het ziet er mooi uit, al moet ik eerlijk zeggen dat ik de stelletjes van Millicent en Akos ook zelf had kunnen naaien en waarschijnlijk nog een beetje mooier ook. Afijn het scheelt mij veel werk en zij heeft een extraatje voor de Kerst. De rest van de jurken en harembroeken voor de meisjes zijn verdeeld. Na wat geruil over en weer is iedereen tevreden. De shirtjes voor de kleine jongens zijn ook klaar. De laatste twee kimono’s worden na de Kerst gemaakt, Godsway en Mensah hebben zich al aangemeld voor het naaien ervan.
Met de Kerst in het zicht zijn de jongens druk in de weer met stukken hout om een knalpijp te maken. Wat kruit van een aantal lucifers in een klein buisje, een spijker en… knallen maar. Veel bijzonders aan spijkers hebben de jongens niet en wanneer ik in Hohoe ben, zie ik een winkeltje met een bak spijkers groot en klein. ‘k Zoek er acht uit en vraag hoeveel het kost. “Is dit alles wat je nodig bent?” “Yes” “Neem maar mee!” Bij een volgend stalletje bedenk ik dat acht wel wat weinig is. Opnieuw zoek ik wat spijkers uit en weer mag ik ze zo meenemen. Bij het derde winkeltje probeer ik het nog een keer en uiteindelijk heb ik voor alle jongens een gloednieuwe spijker waar ze geweldig blij mee zijn. Knallen maar jongens. Vorig jaar verbood moeder Vivian het geknal, de pakken lucifers die ik toen had gekocht komen nu mooi van pas. Kerstavond is het hoogtepunt, dan wordt het Kerstfeest ingeluid met rotjes en wat vuurpijlen van de markt. Een jaarlijks festijn waar groot en klein reikhalzend naar uitkijkt.
Maar voor het zover is zoek ik zelf even de rust op. Zaterdag vertrek ik naar Accra om Rebecca (de ex vriendin van mijn ex schoonzoon) te bezoeken. Zij is afgelopen zomer getrouwd met een Ghanees en haar kinderdagverblijf is afgelopen jaar uitgebreid. Leuk om een kijkje bij haar te nemen. Maandag ga ik vandaar een paar dagen naar Ada Foa, een vissersdorpje aan de kust bij de riviermonding van de Volta rivier. Even rust aan mijn hoofd voor we de laatste twee drukke vakantieweken ingaan.
Mijn kamer is er deze week voor de kinderen die een moment rust zoeken. Even uit de drukte en het geschreeuw lekker bezig zijn met een armbandje, of een spelletje. Ondertussen leg ik de laatste hand aan de shirts en verstelwerk. Juliana heeft , zoals ieder jaar, haar hele garderobe nagekeken. Een dametje die er graag netjes bij loopt. Ook moeder Foustine komt met een jurk aanzetten. Nu ik meer tijd heb, zitten ’s middags een aantal meisjes poppenkleren te naaien. De poppen van Mina hebben beiden een naam gekregen; Mina en Bowien. Van restantjes worden de poppen voorzien van feestkleding. Heerlijk hoe ze aan het frunniken zijn!
Etornam heeft de kerstkleding klaar voor vier van de grote meisjes en ze poseren maar wat graag voor een foto. Het ziet er mooi uit, al moet ik eerlijk zeggen dat ik de stelletjes van Millicent en Akos ook zelf had kunnen naaien en waarschijnlijk nog een beetje mooier ook. Afijn het scheelt mij veel werk en zij heeft een extraatje voor de Kerst. De rest van de jurken en harembroeken voor de meisjes zijn verdeeld. Na wat geruil over en weer is iedereen tevreden. De shirtjes voor de kleine jongens zijn ook klaar. De laatste twee kimono’s worden na de Kerst gemaakt, Godsway en Mensah hebben zich al aangemeld voor het naaien ervan.
Met de Kerst in het zicht zijn de jongens druk in de weer met stukken hout om een knalpijp te maken. Wat kruit van een aantal lucifers in een klein buisje, een spijker en… knallen maar. Veel bijzonders aan spijkers hebben de jongens niet en wanneer ik in Hohoe ben, zie ik een winkeltje met een bak spijkers groot en klein. ‘k Zoek er acht uit en vraag hoeveel het kost. “Is dit alles wat je nodig bent?” “Yes” “Neem maar mee!” Bij een volgend stalletje bedenk ik dat acht wel wat weinig is. Opnieuw zoek ik wat spijkers uit en weer mag ik ze zo meenemen. Bij het derde winkeltje probeer ik het nog een keer en uiteindelijk heb ik voor alle jongens een gloednieuwe spijker waar ze geweldig blij mee zijn. Knallen maar jongens. Vorig jaar verbood moeder Vivian het geknal, de pakken lucifers die ik toen had gekocht komen nu mooi van pas. Kerstavond is het hoogtepunt, dan wordt het Kerstfeest ingeluid met rotjes en wat vuurpijlen van de markt. Een jaarlijks festijn waar groot en klein reikhalzend naar uitkijkt.
Maar voor het zover is zoek ik zelf even de rust op. Zaterdag vertrek ik naar Accra om Rebecca (de ex vriendin van mijn ex schoonzoon) te bezoeken. Zij is afgelopen zomer getrouwd met een Ghanees en haar kinderdagverblijf is afgelopen jaar uitgebreid. Leuk om een kijkje bij haar te nemen. Maandag ga ik vandaar een paar dagen naar Ada Foa, een vissersdorpje aan de kust bij de riviermonding van de Volta rivier. Even rust aan mijn hoofd voor we de laatste twee drukke vakantieweken ingaan.
-
12 December 2014 - 11:45
Duurt:
Leuk! En neem asjeblieft wat rust voor jezelf, want zo te lezen heb je het behoorlijk druk... Hartelijke groet, ook van Mariet. Hoi! -
12 December 2014 - 16:28
:
Knappe kinderen! Veel plezier in Accra en Ada foa! -
18 December 2014 - 13:07
Jovanheerde:
Hallo hennie hier even een berichtje .ik zie op de foto's en je verslag dat het er wel weer druk is .maar geniet van je uitje enwij wensen je en allemal hele fijne feestdagen en een heel goed begin van 2015 .groetjes jo en kleis -
18 December 2014 - 14:10
Elly Aling:
Ha Hennie,
Zo anders hier alles in Parijs.
Mensen lopen nu reeds al zenuwachtig in de winkels om hun aankopen te doen, zowel voor voedsel als ook voor cadeautjes. Het kan allemaal niet op en de cadeauwinkel + folders schreeuwen het uit. Natuurlijk alles overdreen!
Jij leeft nu vanuit een toch véél kleiner wereldje dan hier.
Glitter en glamour maar ook veel bedelaars en arme mensen. Ook hier in de buurt is dat zichtbaar en dus schrijnend.
Jullie hebben met elkaar wel weer een prachtige modeshow kunnen houden met het gehele jonge volkje al glimlachend in préachtige kleding op de foto. Ook mooi te vernemen dat zij ook de kerstgedachte en sfeer er om heen hoog houden.
Jullie doen goed werk en dat blijft natuurlijk stimulerend om altijd maar door te kunnen gaan.
Inmiddels hebben wij hier in het kerkje reeds kinderkerstfeest gevierd. Klein zaaltje; alles mooi opgetuigd en veel glanzende oogjes. Wij natuurlijk ook daar naar toe want als het kerstspel door kinderen wordt opgevoerd moet er toch ook publiek zijn.
Als het goed is ben je weer even uitgerust voor je weer de drukte in gaat (of inmiddels weer bent gegaan).
Wens je alle goeds en lieve groet,
Elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
