Lieverdjes!

Bij een christelijk concert op de tv gaat het er uitbundig aan toe. Er wordt gedanst, gezongen en met zakdoeken gezwaaid. Het werkt aanstekelijk! Een tiental van de kinderen doet spontaan mee. Gifty gaat uit haar dak en de stel kleintjes staan enthousiast mee te zwaaien met een zakdoek en springen rond. Leve Jehovah!!!

Zondag hadden we onze spelletjesmiddag. Water dragen op je hoofd en wie als eerste de fles vol heeft. Een middag vol plezier. De meesten worden lekker nat maar met een temperatuur van 30 graden is dat wel lekker. “Wat doen we volgende week Hennie, met blinddoek voor snoep happen?” Een voorstel van de grote jongens, Vincent 14 , Bernard 15, en Peter en Paul 16. Ze hangen rond bij de naaimachine waar ik wat klusjes afwerk. “Weten jullie al wat je later wilt worden?” vraag ik. Ze hebben geen flauw idee en voegen er mismoedig aan toe dat er na hun studie ws geen banen zullen zijn. Wat afschuwelijk om geen toekomstperspectief te hebben. “Gaan jullie met de kerstvakantie naar familie?” Vincent wil hier blijven. Voor de anderen is het onzeker of ze gehaald worden. Vincent was 2 jaar toen hij hier kwam met zijn zus Etornam en zijn broer Senyo die nu op een boardingschool zitten. Etornam wordt in de vakanties opgevangen door een tante, Senyo die verpleegkundige wil worden gaat naar een kennis die in het ziekenhuis werkt. Etornam is de enige die een band met haar vader heeft. Hij is na het overlijden van de moeder opnieuw getrouwd, maar deze vrouw wilde de drie kinderen niet. Wanneer in het verleden de vader weleens kwam om de kinderen te bezoeken dan lieten de jongens hem links liggen. Geen thuis hebben waar je van harte welkom bent, ook een ramp!

Van Pearl kreeg ik de vraag; “Wil je wel wat zoompjes in lakens maken? “ Dat wil ik wel en 'k verwacht een rol. Mooi niet! Een tas vol tweedehands dekbedhoezen. Ga maar aanstaan, één hoes, vier lakens!De boys helpen me mooi even met het uit elkaar trekken er van. Nog 24 te gaan, 'k geef ze een rekensommetje; 'k maak er 3 in een uur, hoeveel uur ben ik nog bezig?” Ze komen er niet uit! Dagen ben ik bezig met zoompjes naaien, door het water halen, ophangen, opvouwen welgeteld 59 stuks.

Alle kinderen hier hebben een rugzakje. Veel van de jongsten plassen dan ook nog regelmatig in bed. Francisca van acht is één van hen. Haar moeder leefde in Accra op straat en werd opgevangen door de organisatie , Francisca kwam hier. Mis ik kleine dingetjes zoals een veiligheidsspeld, wat knikkers of id. dan is de kans groot dat zij dat heeft gedaan. Blijkbaar voelt ze (onbewust) een leegte die opgevuld moet worden. Om haar en nog een paar maak ik me weleens zorgen. Ogenschijnlijk passen de meesten zich wel aan, maar woede uitbarstingen en extreme huilbuien zijn een teken aan de wand. Forgive kan even ademhalen. Haar naam schalt nauwelijks meer over de compound. Ze is erg precies met het borduren en 'k geef haar graag een complimentje, gelukkig ze kan af en toe weer lachen.

Het is een groot verschil of je in een harmonieus gezin opgroeit of hier. Eigenlijk krijgen ze alleen negatieve aandacht dmv het rietje. Zelf moet ik ook weleens ingrijpen, boos worden heeft geen zin, ze lachen je vierkant uit en hebben de grootste lol. Dat gebeurt je maar één keer. Voor mij dus geen rietje of boos worden, 'k hoef ze maar aan te kijken en te wijzen en ze weten hoe laat het is. “Go down!” Ze doen soms ook de gekste dingen. Heb ik mijn naaispullen niet opgeruimd vóór ze komen dan gebeurt er altijd wat. Ze proberen spelden door te knippen (schaar bot), zitten aan de naaimachine (loopt vast) en laatst miste ik een rits voor een jurkje. Bij het aanvegen lag hij in stukjes bij de lapjes afval. Met de nieuwe auto's probeerden ze te rolschaatsen. Het zorgvuldig vastgeplakte tafelzeiltje wordt door een kind onder de tafel weer lekker losgepeuterd. Je moet ogen vóór en achter hebben. Op woensdag heb ik een vrije dag, nou ja vrij? Om een hele dag ongestoord te kunnen naaien mogen de lieverdjes hier niet komen.
Maandag even echt vrij, dan zal ik naar Rebecca (Accra) en voor een paar daagjes rust naar de kust! 'n Heerlijk vooruitzicht! Even uit de drukte en energie opdoen voor de laatste hectische maar o zo gezellige weken rond kerst!