Hoogte- en dieptepuntjes
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
21 December 2017 | Ghana, Kledjo
Gifty is een meisjes met uitersten. Ze kan heel gezellig zijn, maar o wee als iets niet naar haar zin gaat. De drie meisjes wilden op de foto met hun nieuwe schooluniformen. Iets ging fout en iedereen krijgt een grote mond, óók ik! Nu kan ik veel hebben maar dit…? De hele avond ligt ze mokkend op haar bed. De volgende dag komt ze “Hennie sorry!” Zo… hé hé, het hoge woord is eruit, we kunnen weer verder. Nu komt ze stralend binnen “Hennie your food!” 'k Mag hier mee-eten met de Ghanese pot en dat is altijd lekker!!
Op zondagmorgen zijn we onderweg naar de kerk, halverwege horen we dat er geen dienst is. Voor de grote meisjes een mooie gelegenheid om hun 'decoration' te maken. Alle anderen hebben al iets gemaakt voor de jaarlijkse kleurwedstrijd. Nu mogen zij van drie-D vellen iets maken en hebben er plezier in. 's Middags is het weer spelletjesmiddag. Geblinddoekt een waterballon doorprikken, 5x touwtjespringen en wie daarna als eerste een trekbommetjes laat knallen is winnaar. Grote hilariteit! Na het eten wordt de christmasplay nog een keer geoefend. Emmanuel is ergens boos over en wil geen Jozef meer zijn. Erg geweldig gaat het nog niet, enfin morgen weer een dag.
Maandagmorgen half zeven, nauwelijks steek ik mijn neus buiten de deur of er wordt geroepen “Hennie, today waterfalls!” Terwijl ik mijn pap oplepel, staan een aantal kinderen opgewonden bij me. Nu er voor de schoolbus een chauffeur is, heeft de school een uitje gepland naar de waterval en 'k mag mee. Tien jaar geleden nam Henk V. Corrie en mij mee naar een hotelletje daar. We konden ons daar, na het bezoek aan HoH, beraden of we het zagen zitten om daar 3 mnd te werken. Denktijd was niet nodig. Negentien heerlijke kinderen, Liesbeth als enige mother, slapen op de grond, 'douchen' met een emmer water en een heuse poepdoos, we waren verkocht! Daarna is veel verbetert, waarvan stromend water wel het belangrijkste is.
Nu opnieuw naar de waterval. Negen uur vertrek, dus heb ik nog even. Naast de naaimachine ligt een dress van Sara. Zij en broertje David zijn een paar weken geleden gebracht. Moeder overleden en vader kan zijn bedrijfje niet combineren met de zorg voor de kinderen. Sara is een simpel meisje en geniet hier. Ze wil overal bij helpen. Ze heeft een dress die veel te groot is, maar 'k maak hem graag passend voor haar. “I like sing Jezus” Engels moet ze nog wat leren. Even later staan we samen te zingen “Baby Jezus, I love you. You are my Saviour every day, every night” Huppelend vertrekt ze weer. Twee leuke kinderen erbij en ook zij zijn opgewonden over het uitje. Akwepa komt met een kapotte sandaal “Hennie, do you have glue?” Daarna Ma Faxstine, ze heeft 2 grote kussens “Hennie kun je hier 4 kussentjes van maken met een nieuwe omtrek en slopen?” Wat niet kan! 'k Laat haar een lap stof uit Nederland zien, “Is dit wat?” “Oh… this is nice for a dress!” Als een blij kind vertrekt ze met de stof waar ze een jurk van wil laten maken en beloofd me iets anders te brengen voor de kussentjes.
We vertrekken om tien uur en de kinderen van House of Hope staan ons aangeslagen en met tranen in de ogen na te kijken. Op het laatste moment mogen ze niet mee, alleen de nieuwelingen die er nog nooit zijn geweest. Wat sneu, wat slecht gecoördineerd, ze waren zo opgetogen! Gelukkig zijn ze het 's avonds vergeten en oefenen ze vol enthousiasme de christmasplay, want de volgende morgen moet het wel gebeuren.
Met behulp van de groten is de 'zaal' klaar gemaakt, versierd en staan de geitjes in Bethlehems stal, de 'zaal' zit vol en de spelers zijn in tenue. Terwijl we buiten starten met Maria en de engel, houdt binnen Victoria de zes herders en de drie wijzen in toom. Allemaal spelen ze de sterren van de hemel, prachtig hoe ze in hun rol zitten. De toeschouwertjes genieten en geven de spelers een daverend applaus. Half tien is alles achter de rug, alle kinderen een lolly en 'k realiseer mij dat het wel erg veel werk was voor een half uurtje. Belangrijker… iedereen heeft genoten!
Tot slot wens ik iedereen nog gezellige en gezegende dagen toe. Volgende week mijn laatste verslag uit House of Hope. Hartelijk dank voor jullie meeleven. Ieder berichtje in welke vorm dan ook, was een lichtpuntje in het toch wel 'eenzame' bestaan van een vrijwilliger.
Ook wat foto's geplaatst bij Kerstroes!
Op zondagmorgen zijn we onderweg naar de kerk, halverwege horen we dat er geen dienst is. Voor de grote meisjes een mooie gelegenheid om hun 'decoration' te maken. Alle anderen hebben al iets gemaakt voor de jaarlijkse kleurwedstrijd. Nu mogen zij van drie-D vellen iets maken en hebben er plezier in. 's Middags is het weer spelletjesmiddag. Geblinddoekt een waterballon doorprikken, 5x touwtjespringen en wie daarna als eerste een trekbommetjes laat knallen is winnaar. Grote hilariteit! Na het eten wordt de christmasplay nog een keer geoefend. Emmanuel is ergens boos over en wil geen Jozef meer zijn. Erg geweldig gaat het nog niet, enfin morgen weer een dag.
Maandagmorgen half zeven, nauwelijks steek ik mijn neus buiten de deur of er wordt geroepen “Hennie, today waterfalls!” Terwijl ik mijn pap oplepel, staan een aantal kinderen opgewonden bij me. Nu er voor de schoolbus een chauffeur is, heeft de school een uitje gepland naar de waterval en 'k mag mee. Tien jaar geleden nam Henk V. Corrie en mij mee naar een hotelletje daar. We konden ons daar, na het bezoek aan HoH, beraden of we het zagen zitten om daar 3 mnd te werken. Denktijd was niet nodig. Negentien heerlijke kinderen, Liesbeth als enige mother, slapen op de grond, 'douchen' met een emmer water en een heuse poepdoos, we waren verkocht! Daarna is veel verbetert, waarvan stromend water wel het belangrijkste is.
Nu opnieuw naar de waterval. Negen uur vertrek, dus heb ik nog even. Naast de naaimachine ligt een dress van Sara. Zij en broertje David zijn een paar weken geleden gebracht. Moeder overleden en vader kan zijn bedrijfje niet combineren met de zorg voor de kinderen. Sara is een simpel meisje en geniet hier. Ze wil overal bij helpen. Ze heeft een dress die veel te groot is, maar 'k maak hem graag passend voor haar. “I like sing Jezus” Engels moet ze nog wat leren. Even later staan we samen te zingen “Baby Jezus, I love you. You are my Saviour every day, every night” Huppelend vertrekt ze weer. Twee leuke kinderen erbij en ook zij zijn opgewonden over het uitje. Akwepa komt met een kapotte sandaal “Hennie, do you have glue?” Daarna Ma Faxstine, ze heeft 2 grote kussens “Hennie kun je hier 4 kussentjes van maken met een nieuwe omtrek en slopen?” Wat niet kan! 'k Laat haar een lap stof uit Nederland zien, “Is dit wat?” “Oh… this is nice for a dress!” Als een blij kind vertrekt ze met de stof waar ze een jurk van wil laten maken en beloofd me iets anders te brengen voor de kussentjes.
We vertrekken om tien uur en de kinderen van House of Hope staan ons aangeslagen en met tranen in de ogen na te kijken. Op het laatste moment mogen ze niet mee, alleen de nieuwelingen die er nog nooit zijn geweest. Wat sneu, wat slecht gecoördineerd, ze waren zo opgetogen! Gelukkig zijn ze het 's avonds vergeten en oefenen ze vol enthousiasme de christmasplay, want de volgende morgen moet het wel gebeuren.
Met behulp van de groten is de 'zaal' klaar gemaakt, versierd en staan de geitjes in Bethlehems stal, de 'zaal' zit vol en de spelers zijn in tenue. Terwijl we buiten starten met Maria en de engel, houdt binnen Victoria de zes herders en de drie wijzen in toom. Allemaal spelen ze de sterren van de hemel, prachtig hoe ze in hun rol zitten. De toeschouwertjes genieten en geven de spelers een daverend applaus. Half tien is alles achter de rug, alle kinderen een lolly en 'k realiseer mij dat het wel erg veel werk was voor een half uurtje. Belangrijker… iedereen heeft genoten!
Tot slot wens ik iedereen nog gezellige en gezegende dagen toe. Volgende week mijn laatste verslag uit House of Hope. Hartelijk dank voor jullie meeleven. Ieder berichtje in welke vorm dan ook, was een lichtpuntje in het toch wel 'eenzame' bestaan van een vrijwilliger.
Ook wat foto's geplaatst bij Kerstroes!
-
21 December 2017 - 09:16
Leneke:
Hoi Hennie
Als net jou verhaal, je moet wel flexibel zijn met alle reacties van de kinderen. Maar mooi om te lezen hoe je daar mee omgaat. Wel sneu voor de kinderen die niet mee mochten. Geniet nog van je laatste dagen en goede reis terug straks. -
21 December 2017 - 09:19
Annelie:
Hoi Hennie,
Was je al weer vroeg uit de veren ? Dit verslagje kwam zojuist bij me aan. Telkens weer leuk je belevenissen van zo direct mee te maken.. Levendig en uit het hart gegrepen.
Ik wens jou goede Kerst, met de kinderen en volwassenen die je omringen daar.
tot ziens, Annelie -
21 December 2017 - 10:32
Tineke Koens:
Dank voor je verhalen en foto's! Leuk om mee te kijken naar de plek waar ik 5 jaar geleden ook was. Fijne kerstdagen voor jou en iedereen daar in House of Hope. -
21 December 2017 - 10:45
Charles:
Dag Hennie,
Het was weer een feestje om jouw verslag te lezen en de foto's zijn heel sfeervol. Fijn dat je ons deze inkijkjes geeft. Hier in Holland is het al veel te lang grijs en druilerig winterweer. Ik hoop dat jij je kunt koesteren aan de warmte (in meerdere opzichten) in het HoH. Voor mij staat vast dat jij daar ook veel warmte geeft. Mooie kerstdagen gewenst! -
21 December 2017 - 10:47
Corrie:
Hoi Hennie
dat is genieten, zowel van je verhaal aks van de foto's. Prachtig dat kerstspel, een hele vooruitgang met jaren geleden, toen was Jezus een knuffekkonijn, maar het plezier was niet minder! -
21 December 2017 - 11:08
Menno:
Hoi Hennie,
Wat me steeds weer opvalt is het grote enthousiasme waarop de kinderen op voor ons kleine dingen reageren. Niet te vergeten het speelse gemak waarop ene Hennie altijd maar weer klaarstaat met haar praktische handjes en last but not least warmte verspreidt!
Fijne kerstdagen!!! -
21 December 2017 - 14:47
Gaatske:
Heerlijk kerstverhaal. Jij ook een paar fijne dagen toegewenst en vooral voor iedereen daar een gezegend 2018 -
21 December 2017 - 15:17
Jo Van Heerde :
Hallo hennie weer genoten van je verhalen en de foto's wij wensen je ook een hele fijne kerst .Ja en dan zit het er alweer zo wat op daar .we zien je gauw gr van ons -
21 December 2017 - 19:46
Annelied:
Een kerstspel van een half uurtje, maar als je let op de gezichten en de aandacht van de toeschouwers, dan zie je veel. En het plezier van het oefenen blijft ook wel hangen. Nog even en dan weer afscheid. maar eerst nog een fijne kerst. -
21 December 2017 - 19:59
Klazien Wierbos:
Hennie, prachtig! Eenvoudige middelen maar de toewijding van jou en van de kinderen maakt het verschil. Fijne kerstdagen daar en veilige reis gewenst.
Klazien Wierbos. -
21 December 2017 - 21:38
Christiana:
Hoi Hennie,
Fijne Kerstdagen en weet maar, dat wat je met die berg liefde van je doet, niet een half uurtje blijft hangen, maar vaak een impact op hun hele leven heeft.
Voor straks, goede reis terug.
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
