Even er tussen uit….
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
09 Maart 2018 | Kenia, Kisumu
Na de indrukwekkende week met Judy en zeven weken bezig zijn, is het ook fijn om even weg te zijn. 'k Heb het keukenpersoneel voorzien van fruit en gevraagd om Judy iedere dag iets te brengen en een eitje te bakken. Ze doen het graag! 'k Zit te genieten van de mooie busrit van Kisumu naar Naivasha, maar niet alleen dat, de eerste reacties mbt Judy waren binnen en... hartverwarmend!
Nu onderweg naar Dennis. Vorig jaar heb ik hem en zijn familie nog bezocht in het hutje zonder stromend water en elektra. Hij was tien jaar geleden samen met Zack (rolstoel) één van mijn eerste computer leerlingen. Bij beide jongens ben ik thuis op bezoek geweest. Het contact met Zack is verwaterd, maar Edwin vertelde dat hij in Nairobi een muziekprogramma verzorgd voor een omroep. Heel fijn dat beide jongens nu aan de slag zijn. Dennis doet computerwerk voor een Am. organisatie die werk doorsluist naar Kenia. Hij en zes gehandicapte collega's hebben nu een goed betaald baan. Ze wonen in een gebouw wat speciaal voor hen is gebouwd. Het is nog leeg en kaal maar voor mij staat een prima bed klaar. Helemaal te gek! Dankzij zijn baan is het hutje van zijn ouders nu voorzien van elektriciteit en volgen zijn twee jongere broers een cursus, zaken die belangrijker zijn dan de woninginrichting.
Vorig jaar werd Dennis een operatie aan zijn knie geadviseerd, maar het ongemak en de lange nasleep ervan zag hij niet zitten, in plaats daarvoor heb ik nu eindelijk de brace meegekregen van de workshop. Met de supersonische prothese die hij vorig jaar van Rob uit Nieuw Zeeland kreeg, kan hij letterlijk en figuurlijk niet uit de voeten en hij draagt weer gewoon zijn oude. 's Avonds na een heerlijke maaltijd bellen we Zack, erg leuk zijn stem weer te horen en we spreken af om te mailen.
Zondagmorgen komt een vriend van Dennis voorrijden en even later is de auto afgeladen met uitgelaten 'jongelui' op weg naar Hell's Gate Park. Zes volwassenen en een buurmeisje, het lijkt wel een schoolreisje. Bij een supermarkt slaan we wat proviand in en even later zit iedereen te graaien in een jumbozak chips. We zijn uit!!! Eén collega zetten we af bij familie en niet veel later rijden we het park in. Geen 'big five' hier maar er valt genoeg te zien, gazelles, waterbuck, giraffes, antilopen en wilde honden. Het mooie is dat je in het park mag fietsen en wandelen. Een heel bijzondere ervaring om tussen het aanwezige wild te lopen. Wanneer we George weer ophalen bij zijn nicht staat de tafel gedekt, eerst eten! Keniaanse gastvrijheid! Het is inmiddels gaan regenen en dat blijft het doen tot de volgende morgen. Dennis brengt mij naar een modderig matatu station. In Nakuru regent het nog steeds en 'k stap in de eerste de beste matatu richting Kisumu. De prijs was vrij hoog en ergens vertrouwde ik het al niet. Goed aangevoeld want deze matatu rijdt ipv rechtstreeks naar Kisumu een heel eind om. Nou ja, 'k zit prinsheerlijk voorin, zo zie je nog eens wat en de route was prachtig! Een mooi slot van een weekeindje weg! In Sondu schijnt de zon. Even yoghurt halen in het supermarktje en 'k slenter de markt over voor een nieuwe voorraad fruit. Terug op het centrum ligt Judy nog uitgeteld op bed, haar handwerkje onaangeroerd naast haar, 'n klein ziek vogeltje. De wil is er wel, maar de energie ontbreekt. Twee keer per dag voer ik haar wat fruit of yoghurt en dat laat ze zich heerlijk aanleunen. Vanmiddag liet ik haar van mijn bietensalade proeven “Mmmm…… nice!” was haar reactie na de eerste hap en ze at alles met smaak op. Voor herhaling vatbaar!
Van Bondo Kids kreeg ik gisteren een update en samen met wat op mijn rekening binnenkwam laat een geweldig mooi bedrag zien. Boven bidden en denken! Ze kan, naar ik inschat de nodige medicijnen en behandelingen krijgen en verder moeten we het maar in geloof loslaten. 'k Houd jullie op de hoogte! Mede namens Judy en de mensen hier onze intense dank! Morgen zal ik met wat enthousiaste dames naar een “ Big Prayer” in Kisumu. Vanwege het massale niet helemaal mijn ding vermoed ik, we gaan het zien. Het doet in ieder geval Judy goed te weten dat we daar heen gaan en dat er voor haar gebeden wordt en daar doen we het voor!
Inmiddels zijn de werkzaamheden voor het pad bij St. Martin in volle gang. Eerst moet de rotsachtige ondergrond worden afgebikt en afgegraven. Daarna opvullen met zand, de tegels leggen en dan de randen afwerken met cement om verzakken tegen te gaan. Een hele klus, maar… het wordt vast mooi!
-
09 Maart 2018 - 13:39
Marleen Koens:
Wat een prachtige natuur foto's! -
09 Maart 2018 - 15:18
Gaatske En Huib:
Fijn, even eropuit. Prachtig die dieren. Zo zie je ze hier alleen achter slot en grendel.
Fijn dat er veel reacties voor Judy zijn gekomen, hartverwarmend. Gisteren was het Internationale Vrouwendag, Voor jou als sterke vrouw een pluim van ons en een dikke knuffel. Doei, doei -
12 Maart 2018 - 09:13
Marjo :
Dank je Hennie, dat we je reis zo kunnen meebeleven en meegenieten van de prachtige natuur daar.
Nog een goede tijd en veel sterkte ! Liefs van ons.
-
12 Maart 2018 - 17:44
Jovanheerde:
Hallo even een berichtje .wat een prachtige natuur en leuk die wilde beesten ,doet me een klein beetje denken aan Afrika schitterend .en wat ben je tocheen kanjer.geniet nog even wat ja als je er weer bent ja ja.dan moet je eraan ha ha .groetjes jo -
13 Maart 2018 - 21:39
Christiana:
Wat heerlijk Hennie, in gedachten zie ik alweer prachtige kaarten voor me. We hebben pas een abonnement op de dierentuin, maar dit is de werkelijkheid. Wat maak je allang deel uit van hun levens. Geniet ze nog een tijdje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
