WOENSDAG: Elke dag anders!
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
23 Januari 2017 | Kenia, Kisumu
En dan nu het Centrum!
Het Nyabondo Revalidatie Centrum is ooit opgericht om polio patientjes op te vangen. Edwin (beide benen verlamd) was één van de laatste. Hij heeft dankzij sponsors een opleiding gevolgd en heeft nu hier op het terrein een eigen business. Iedereen uit de wijde omgeving kan bij hem terecht in een piepklein hokje voor kopiën, pasfoto’s, computerles,een soda of snoep.
Nu worden steeds meer kinderen opgenomen met meervoudige handicaps. De kinderen die wel kunnen leren gaan naar de 2 km verder gelegen school St. Martin, waar overigens ook speciaal onderwijs wordt gegeven, maar alles staat naar onze maatstaven nog in de kinderschoenen. Hier op het centrum hebben we twee jongens- en twee meisjesgroepen. De kleintjes gaan door de week naar het klasje van Margareth en de groep grote meisjes en jongens gaan naar de vocational (soort huishoudschool). Omdat er zoveel te vertellen valt zal ik vanaf nu proberen om de komende weken elke week een verslagje te doen van één dag van de week, deze week start ik met:
WOENSDAG
Het is acht uur en de werkers van het centrum druppelen binnen in de Medical (Fysioruimte). De stoelen zijn in een grote kring gezet. Terwijl één van hen in het aangrenzend kantoor het Bijbelgedeelte van die dag staat te lezen voor een korte overdenking wordt een lied gezongen “Let the Spirit of the Lord comes down” , dan de overdenking en gebed. De werkdag kan beginnen, maar eerst vormen we buiten nog een halve maan en wenst iedereen elkaar met een handdruk een goedemorgen, maken een babbeltje en verdwijnen dan naar hun werk. ’n Goede start!
Elke woensdagmorgen ga ik mee naar Margareth’s klasje waar ik met gejuich en gezang wordt ontvangen. Je dag is gelijk goed met zo’n ontvangst! Eerst liedjes zingen “This is the way I comb my hair” “ Father Jacob” enz. daarna aan het werk. Een handjevol kinderen leren cijfers en letters, materialen zijn amper aanwezig. Voor vandaag heb ik kleurkrijtjes en kopietjes om de kleuren te leren bij me. Vol toewijding wordt er soms moeizaam gewerkt tot de theepauze van half elf. Af en toe wordt er een kind opgehaald voor therapie. Veel van de kinderen zitten of liggen de hele dag.
Na de theepauze heb ik een tas met speeltjes waar ze tot etenstijd vrij mee kunnen spelen. De kinderen in de stoeltjes en die op de grond liggen kijken toe, maar genieten van de bedrijvigheid. Wanneer ik hen een speeltje van dichtbij laat bekijken en voelen, krijg ik een dankbare lach. Margareth zit te slapen!
Na de lunch en siësta is er computerles voor de groten van de vocational. Edwin begint meestal en daarna los ik hem af. De kinderen die kunnen lezen leren omgaan met Office Word en met name de jongens, vandaag Wicliff en Brian, zijn erg geïnteresseerd, anderen mogen met Paint een kleurige tekening maken, waar ze dan apetrots op zijn. De tien gelamineerde computerlessen zijn zo’n acht jaar geleden door mij ontwikkeld en in de loop der jaren uitgebreid. Dankzij de lamination kunnen ze nog altijd worden gebruikt. Op St. Martin hebben we ook een voorraad van dezelfde lessen.
Na deze les ga ik nog even een half uurtje terug naar het klasje van Margareth. De kinderen die kunnen, schuifelen zich met hun gerafelde truien, met moeite naar buiten. De ergste hitte is voorbij. Het heen en weer gooien van zachte ballen waarvan één met een lange nylon staart die als een komeet door de lucht vliegt is een geliefd vermaak. Wanneer de komeetbal boven op een dak terecht en er niet meer afvalt is het afgelopen met de pret en zitten ze beteuterd te kijken. ‘k Ga op zoek naar Jim de klussenman die altijd raad weet. De ladder komt erbij aan te pas en even later zweeft de bal onder groot gejuich weer door de lucht en Jim krijgt een big applaus!!! Het enthousiasme van deze kinderen, op alle kleine attenties die hun dagelijkse sleur doorbreken, is iedere keer een feest!
-
23 Januari 2017 - 12:27
Ineke Rop:
Hallo Hennie,
Ik zat al te wachten op je eerste verhaal. Heerlijk om te lezen. Heel veel plezier en genieten he.
Gr. Ineke -
29 Januari 2017 - 16:46
Hannie S.:
'Kan me voorstellen dat de kinderen het fijn vinden dat je er bent. Je brengt vrolijkheid en dat is heel erg nodig in hun situatie. Hennie,bedankt daarvoor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley