'n Kans voor kansarme kinderen!
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
05 November 2017 | Ghana, Kledjo
De vorig jaar ingezette veranderingen gaan gestaag door. Toen vertelde ik al dat Social Welfare minder weeshuizen wil. Het werd te gemakkelijk om kinderen bij overlijden van één van de ouders of andere omstandigheden daar plaatsen. Ook in House of Hope waren geen echte weeskinderen. Wel kwamen ze uit arme families die de kinderen niet naar school konden laten gaan.
Beth de Amerikaanse oprichtster, haar schoonzoon Slavko en Pearl in Accra hebben zich vanaf het begin tot doel gesteld dat kinderen onderwijs moeten krijgen. Nu dit niet meer kan dmv het weeshuis is besloten een private boarding school te starten. Kansarme kinderen uit de omgeving krijgen dmv donaties uit Amerika nu onderwijs in de vorig jaar gestarte “Precieus Pearls Preparatory school”. In House of Hope (nu ahw een internaat) wonen 27 van deze kinderen. Afgelopen jaar zijn er acht bijgekomen. Drie van de nieuwe kokkin Rita, drie uit de omgeving van Ho en twee uit het dorpje Wasawasa in het noorden. (over hen later meer). De negen oudsten van House of Hope zitten in de hogere klassen van een school in Kledjo. De rest krijgt nu hier onderwijs in klasjes waar ook kinderen uit de omgeving zitten. Sommigen betalen gewoon schoolgeld, anderen die dat niet kunnen krijgen gratis onderwijs incl. ontbijt en lunch. De klassen zullen niet groter worden dan 25 kinderen per klas. Iets wat bijna niet voorkomt. Vijftig, zestig kinderen in één klas is hier vrij normaal.
Dit jaar zijn naast de twee kleuterschool klassen en klas 1 en 2 óók klas 3 en 4 van start gegaan. Een heuse schoolbus is aangekocht om in de toekomst kinderen die verder weg wonen te halen en te brengen. Het nieuwe gebouw met eetzaal en keuken is af maar het geld voor keukenfaciliteiten ontbreekt nog. 'k Heb besloten om met een deel van de giften daar in te springen. Het andere deel blijft zoals ieder jaar bestemd voor kleding, zo af en toe een traktatie en niet te vergeten de waterijsjes op zondag!
Faxstine, Rita en Ebeneazer runnen nu het internaat House of Hope. Moeder Faxstine heeft de kinderen behoorlijk onder de duim. Losbandige toestanden, met kinderen 's avonds laat op de compound die gewoon deden waar ze zin in hadden, behoren tot het verleden. Een verbetering maar aan de andere kant zijn ze bijna bang voor haar en gaan haar uit de weg. De kinderen zijn in haar ogen allemaal 'bad' (slecht), op iedereen is iets aan te merken. Heb je het met haar over de geiten en kippen dan fleurt ze helemaal op.
Ebeneazer is gelukkig een stabiele man en de kinderen zijn gek met hem. Hij doet de administratie en klusjes. Het personeel heeft weinig tijd en aandacht voor de kinderen. Daarvoor komen de kinderen bij mij. De kleintjes komen ronduit vragen om een knuffel, ook de nieuwelingen en dan ben ik blij met twee armen! De groten zijn blij met wat belangstelling voor de vorderingen op school en een high five.
Intussen wordt er weer naar hartenlust gekleurd, gespeeld en gezongen. Wat zijn ze blij met de nieuwe auto's en extra playmobielpoppetjes, mijn 'slaapzaal' is een waar speelparadijsje. Wel in kleine groepjes anders vechten ze elkaar de tent uit. Een paar binnen en de rest buiten op het balkon een boekje lezen, kleuren,of een spelletje doen. Vanaf half 4 tot 8 uur is het spitsuur. Met een “Hennie thank you for playing” zoeken ze daarna tevreden hun (ongezellige) slaapzaal op.
Op een avond komen wat grote meisjes. Zij hebben vlak voor mijn vertrek vorig jaar van left overs zelf rokjes in elkaar geflanst die trots worden gedragen. Nu moeten ze een schort maken voor school. De doos restanten wordt tevoorschijn gehaald en even later wordt er druk gemeten en geknipt. Om half negen is de klus geklaard, even op de foto en dan snel naar bed. Nu de doos lapjes toch op tafel staat kijk ik de volgende dag gelijk maar even wat te gebruiken valt, 'k vul het aan met gekregen lapjes uit Nederland en de drie nieuwe meisjes hebben al snel een keus gemaakt. Komende week kan ik aan de slag met het naaiwerk! Leuk! Fijne zondag allemaal!
-
05 November 2017 - 13:30
Annelie:
Hoi Hennie,
Fijn te lezen dat House of Hope zich zo goed weet om te vormen in veranderende omstandigheden. En blijkbaar ben jij er weer helemaal in je element, en de anderen met jou!
Het ga je goed ! en hartelijke groet van Annelie -
05 November 2017 - 14:30
Truus:
Hallo Hennie,
fijn dat je dit alles kunt doen.
En dat jij ze de liefde en warmte mag geven die ze zo missen.
Trotse gezichten, de meisjes met hun rokjes en schorten.
Hennie, een goede tijd daar en de groeten van Truus -
05 November 2017 - 14:53
Elly Aling:
Ha Hennie,
Dank voor je verslag en de foto's.
wat een enthousiasme en blijmoedigheid.
Ik lees met veel interesse, zoals gewoonlijk, kan slechts korte reactie retourneren.
Heb schouder gebroken met hardlopen, Kan niet in gips. Vandaar....
Maar blijf uiteraard lezen,
Alle goeds toegewenst.
El -
05 November 2017 - 17:01
Marleen Koens:
Wat een verschil zeg het terrein! Ik was er 7 jaar geleden voor het eerst, maar nu zie ik elke keer weer een hele verbetering.
En heerlijk om die mooie kinderen weer te zien. Een hele goede tijd gewenst!
Groeten,
Marleen -
05 November 2017 - 17:22
Christiana:
Liege Hennie, je bent duidelijk were “thuis”.
En knuffels zijn zo waardevol. Wat een super rustpunt van 4 tot 8,een balkon vol met boekjes, speelgoed en iemand die tijd voor je heeft.
Geniet ervan en wij genieten mee.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
