Bijna gearresteerd...
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
15 Januari 2018 | Kenia, Kisumu
Rond twaalf uur meldt Nelson (mijn sponsor joch) zich, terwijl we een pizza eten praten we bij. “Hoe gaat het op de universiteit? Met grootmoeder? Is je maandelijkse toelage nog genoeg?” Alles gaat goed, wel heeft zijn rugzak de beste tijd gehad en…? hij heeft een vriendinnetje Purity. Als ze haar naam eer aan doet zit het wel goed. Ze doet dezelfde opleiding Geschiedenis en Religies en komt uit Nakuru. Ontzettend leuk voor hem! We kopen een nieuwe rugzak, hij neemt de bus terug en ik doe nog wat boodschappen zodat er wat te eten is in het weekeind. 't Was gezellig en 'k vond hem er beter uitzien dan vorig jaar! Tja… de Liefde? Vijf uur komt James met een nieuwe sim-card. Hij runt een reisbureau en een schooltje, je kunt altijd een beroep op hem doen. In het naast gelegen restaurant drinken we een soda. Een gezellige kerel en wanneer hij opstapt is het anderhalf uur later. De volgende keer moet ik zijn vrouw en schooltje zien. Leuk doen we!
Met m'n nieuwe sim-card bel ik Edwin, hij is blij verrast! De mannen en ook de meiden kijken erg uit naar mijn komst zodat we weer een UNO-competitie kunnen starten. Dinsdag mailde hij al “NOG DRIE DAGEN!” Voor hen én mij breekt er weer een gezellige tijd aan! Wanneer ik vrijdagavond arriveer wordt ik door jong en oud uitbundig begroet “Highly welcome en maak je geen zorgen over het eten dit weekeind koken wij voor je!” Het voelt weer als thuiskomen.
En sister Ludovena…? Zij kan tevreden zijn. Nav mijn vraag om een bijdrage, hebben veel familieleden, vrienden en kennissen gereageerd met een gift. De nieuwe tank en het tegelpad kunnen er komen en voor nieuw beddengoed voor het ziekenhuisje is ook al een beginnetje, iedereen is erg blij en dankbaar! 'k Moet alle mensen héél héél hartelijk danken. Lieve lezers bij deze! Wil iemand nog een bijdrage doen voor beddengoed, een medicijnen trolley of verf, dan zou dat helemaal te gek zijn! In mijn vorige verhaal vind je de banknummers.
Eén reactie wil ik even apart vermelden. Iemand, die ik eigenlijk niet eens zo goed ken en die voor het eerst dit jaar mijn verhalen leest, kwam op het laatst nog even langs met een envelop. Een bijdrage en een lief briefje dat eindigde met;
LICHTPUNTJES;
Soms zijn ze groot,
soms zijn ze klein,
je hoeft ze niet te zoeken,
je mag er een zijn!
Naast alle andere bemoedigingen, een heerlijke opsteker. 't Was fijn om weer een aantal van jullie te ontmoeten en bij te kunnen praten. Helaas is de tijd thuis altijd erg snel voorbij en was er te weinig gelegenheid om iedereen te mailen of te bellen, dat doen we mogelijk op een ander tijdstip. Nu eerst een lichtpuntje zijn voor de kinderen en mensen hier!
-
15 Januari 2018 - 16:14
Jovanheerde:
Ja het zal hennie niet zijn .ha ha maar ik ben wel blij dat we wat van je horen ,ik vond lang duren voor een berichtje .maar goed je bent weer bij je kindertjes en vrienden om ze weer te laten lachen en bezig te zijn met liefdevolle inzet .en ik vind je optrekje wel leuk nu kan ik me er wat bij voorstellen hoe je daar leeft .Nou gr uit het natte koude holland . -
15 Januari 2018 - 17:31
Minne:
Mooi verhaal. Zo te horen ben je weer welkom en al weer aardig geïntegreerd. Een goede tijd gewenst in Kenia.
-
15 Januari 2018 - 19:34
Gaatske:
"Gelukkig hebben we de foto's nog" Ha, ha. Herkenbaar, Lieve Hennie en vooral zo tegen het weekend, dan mag je de smerissen sponsoren voor hun drank- en vrouwgebruik.......
Rotgevoel, maar ja, Afrika, Zuid-Amerika? Wie weet komt dat systeem ook nog eens in ons land?
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley