Een week na de eerste chemo
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
29 Juli 2021 | Nederland, IJsselmuiden
Lieve mensen, hartelijk dank voor alle gebeden en attenties in verschillende vormen. Doet goed hoor! Waarbenjij is bedoeld voor reiservaringen. De reis die ik nu maak is van een ander kaliber dan dat jullie gewent zijn. Misschien vind je dit soort verhalen te deprimerend, je kunt ze altijd stop zetten hoor en doe dat rustig, op een ander jaar mag je weer inloggen wat mij betreft.
Dit is voor mij gemakkelijk om iedereen in één keer op de hoogte te houden en… eigenlijk vind ik het ook erg leuk om mijn ervaringen op te schrijven, gewoon voor mezelf!
Zondagmorgen 8:25
Na een nacht, waarbij ik vanwege het vele drinken heel vaak naar het toilet moest, schrik ik wakker. Mooi op tijd voor De Verwondering, mijn favoriete programma op de zondagmorgen. Vlug het bed uit! Oh help… fout!. 'k Zit op de deksel van m'n toilet, helemaal dizzy, zo beroerd heb ik me nog nooit gevoeld. 'k Ben werkelijk tot niets instaat. Een kwartiertje later zakt het gelukkig en is alles weer normaal. Gek! 's Nachts was ik wat misselijk en nam ik een tabletje, beter op tijd nemen dan te laat was het advies. Was dit tegelijkertijd met de diarree de oorzaak? Had ik voldoende gedronken? Hoe dan ook, 'k ben nu met opstaan wat alerter en tot op heden is het goed gegaan.
Vorige week woensdag de eerste chemo. Daar zit je dan in een heerlijke relaxstoel, mijn rechterhand zwemt in een blauw emmertje warm water tussen mijn benen. Een geweldig idee van de verpleegkundige. 'k Ben moeilijk te prikken. Het warme water doet wonderen, de aders op mijn hand zijn even later mooi opgezwollen en daarna is het zo gepiept. Drup voor drup komt nu het akelige goedje mijn lijf binnen. Oké, laat het maar komen en zijn 'heilzame' werk doen.
'k Moet aan Judy denken. Mijn Keniaanse pleegdochter. Zij overleed vorig jaar januari een week na mijn aankomst. De kuren tegen borstkanker die we haar dankzij Nederlandse giften hebben kunnen geven heeft haar leven met hooguit een jaar verlengd. Had ze zo'n prima behandeling gehad als wat ik nu krijg had ze hoogst waarschijnlijk nog geleefd. Een dikke pluim voor de gezondheidszorg hier ook al heeft die ook zijn mankementen. Mijn vooruitzichten zijn aanzienlijk beter al zal de appel zuur zijn de komende periode. Doorbijten Hennie… en… laat je mooi dragen!
De taxi zou woensdagmorgen rond 10 uur arriveren. Tien voor 10 gaat de telefoon; de taxi komt eraan! Oh… help! 'k Stap net onder de douche vandaan.
Alles ging mis vanmorgen. Mijn 'dove' oortjes zitten dicht en om straks de mensen goed te kunnen verstaan gebruik ik een neusspray. 'k Raak blijkbaar iets in m'n neus en het volgende moment stroomt het bloed de wastafel in. Vanwege de dubbele bloedverdunners voor mijn hart laat het zich niet makkelijk stelpen. Een uur lang loop ik met dotten wc papier mijn neus dicht te knijpen.
Eten, drinken, karweitjes doen met één hand terwijl de anders aan je neus zit gebakken, is een hele klus haha…. 'k Heb net genoeg tijd om mijn haar te föhnen en ja hoor daar staat het taxibusje al.
Dan op naar de andere kant van de IJssel om twee andere dames op te pikken, sightseeing Kampen.
Ieder lichaam reageert anders op de chemo, hoorde ik. Dat is niet te voorspellen. Het legt wel de zwakheden in je gestel bloot. Groot kans dat de aanhoudende diarree en maagklachten daar mee te maken hebben. De regieverpleegkundige raadde mij aan om loperamide te gebruiken. Wat nog in mijn Afrika toilettas zit is over datum. Het is droog, even een frisse neus en een fietstochtje om het middel aan te schaffen. Lekker! Ieder dag probeer ik er even uit te gaan om een boodschapje te doen en 'k wandel steevast elke dag een half uurtje.
Zoals ieder lichaam anders reageert, zo reageert ook ieder mens anders op dingen die hem/haar overkomen. Met deuren slaan, boosheid of in een hoekje zitten huilen? Dat soort reacties kan ik mij ook wel voorstellen hoor en daar is niets mis mee, maar zo zit ik niet in elkaar, mij overgeven en mij gedragen weten, dat wel!
Vanmorgen na het opstaan had ik totaal geen energie, ben wat rillerig en neem de temperatuur op 38.5. Teveel! 'k Moet naar Isala om bloed te prikken ed. Zus Annie staat even later voor de deur, goud waard! Vierenhalf uur later zijn we terug met 2 antibiotica kuren. Een geruststelling voor de kinderen die met z'n allen op Terschelling zitten.
Op woensdag 11 aug. is de 2e chemo, houd jullie op de hoogte!
Liefs Hennie
-
29 Juli 2021 - 21:06
Suus:
Dit is ook een reisverslag. Toch zou ik liever zien dat je net weer terug zou zijn uit Kenia. Het zand nog in je kleren, en al die geluiden van het land nog in je haren.
Maar je voelt je gedragen en je zus is goud waard. -
29 Juli 2021 - 21:30
Atty:
Fijn dat we op deze manier met je mee kunnen leven.
Je bent een dappere, optimistische vrouw. Respect Hennie!
Veel kracht, geduld en vertrouwen gewenst!
-
29 Juli 2021 - 21:32
Christiana :
Lieve Hennie, dag voor dag en gedragen weten, dat zijn de twee pijlers die bij je passen. Maar moeilijk is het wel. Gerrit is nu klaar met de bestralingen, maar ook hij kent de hobbels. We staan om je he3n en als ik terug ben bel ik gauw. Fijn dat je schrijft
-
29 Juli 2021 - 21:37
Annette:
Inderdaad, fijn om zo op de hoogte te blijven!
Maar heftig, zoals je lichaam reageert!
En ik heb je verhaal over “ gedragen worden” al vaak aan anderen verteld! Zo mooi!nogmaals dank daarvoor!
Liefs van mij! -
29 Juli 2021 - 21:50
Annelies Smeenk-vd Velde:
Lieve Hennie , een heftige reis, die ineens om jouzelf draait, waardevol en pittig, veel sterkte gewenst , liefs Annelies -
30 Juli 2021 - 13:52
Ab En Nellie:
Hoi Hennie pff heftig hoor.
Wel mooi zoals je het opschrijft.
We denken vaak aan je.
Van harte beterschap.
Liefs van ons
-
02 Augustus 2021 - 19:21
Bernedine:
Zo ineens is alles anders. Wat heftig zeg. Heel veel sterkte gewenst! Liefs van ons -
05 Augustus 2021 - 10:27
Christa:
Dag Lieve Hennie, wat fijn dat je dit deelt. Wat een contrast hè met Kenia zoals je dat omschrijft over Juddy.
Ik wens je dwars door alles heen Zijn nabijheid, vertroosting en rust. Ik lees dat je moedig voorwaarts gaat. Sterkte voor de 2e chemo.
Vanuit Parijs een hartelijke groet
Liefs Christa -
05 Augustus 2021 - 11:21
D.Schurink:
Lieve Henny wat een droevig bericht. Zo zie je maar weer je hebt niets over je eigen lichaam te vertellen. Alles word voor je geregeld. We wensen je dan ook heel veel sterkte en hou je goed. We duimen voor je.
Lieve groeten:
Dik en Annie uit Zwaag
-
06 Augustus 2021 - 17:09
Alice:
tante Hennie, ik ben blij dat we op deze wijze op de hoogte kunnen blijven van het verloop van de chemo.
het houd ons toch bezig, hoe zal het gaan ...maar wekelijks bellen is ook zwaar voor u.
wat mooi is om te lezen is dat u ondanks alles de moeite neemt om er toch nog dagelijks op uit te gaan, TOP
ik deel deze mening !!!
lieve groet, Alice
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
