DINSDAG: elke dag anders!
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
22 Februari 2017 | Kenia, Kisumu
Door de open ramen van het leslokaal komt de muziek van de Workshop naar binnen “Remember me oh Lord” Een mooi lied en veel leerlingen neuriën mee. Het is dinsdagmorgen en ‘k ben de hele dag hier voor de handwerkles.
Leerlingen van dressmaking, hairdressing en sommigen van de knittingclass zijn druk bezig met hun handwerkje. Het niveau van de leerlingen is erg laag dit jaar en een aantal verstaat en spreekt geen of nauwelijks Engels, wat soms erg lastig is. We zijn gestart met simpel rijgwerk. Voor sommigen is dit zelfs niet haalbaar. Toch krijgen ook zij een broddellapje en ze zijn trots dat ze meedoen. Alles wat ze hier leren is mooi meegenomen. Mijn doel is om ideetjes en mogelijkheden aan te dragen in een poging om hun creativiteit te ontplooien. Wel moet alles nut hebben, dan wordt het interessant, iets voor de mooiigheid heeft weinig waarde hier
.
Op één van mijn wandelingetjes thuis zag ik aan de Veilingweg een zak liggen die gebruikt wordt voor vervoer van stenen. Met de fiets heb ik hem opgehaald, in stukkengeknipt en in bad gelegd met de nodige Glorix. Prima materiaal en uitermate geschikt voor rijgwerk! Met allerlei kleurtjes wol en katoen zijn ze enthousiast aan het rijgen geslagen. Voor leerlingen met een grove motoriek heb ik grover stramien. Het resultaat is verrassend en te leuk om er niets mee te doen! ‘k Kom op het idee om er tasjes van te maken die ze met de vakantie mee mogen nemen naar huis.
Lucie en Nancy zijn twee leerlingen die werken met stramien. Nancy is ooit met haar handen in het vuur gevallen en heeft misvormde vingers. Lucie is spastisch, haar werk leggen we vast onder het voetje van een naaimachine. Zo lukt het haar toch en ze werkt netjes! Een meisje met diepgang ook, en daardoor soms hele rake uitspraken zoals zaterdag uit de kerk; ‘I am a testomony’ en ‘I have one enemy, satan!’ Dan is er Laureen zij begint niets met haar rechterhand, maar met links lukt het wel ook al gaat het moeizaam. Zo hebben eigenlijk de meeste kinderen wel iets. Joseph geniet van zijn broddellapje en ik van zijn stralende snuit!
Mother Benta heeft een groepje grote meisjes, drie zijn erg spastisch en drie zwakbegaafd, zij zijn een apart onderdeel van de vocational. Dorothy is van hen de beste en kan als enige meedoen met de handwerkles. Ze werkte vanaf het begin uiterst precies,heeft er zichtbaar plezier in en gaat gewoon heerlijk zelfstandig haar gangetje. Ze heeft duidelijk meer in haar mars! Een grote verrassing waar ik erg blij van word! Binnenkort starten we ook met de poncho’s en boodschappenmandjes, dat levert ook altijd leuke resultaten op. We hebben nog een aantal drukke weken voor de boeg!
Wiccliff is helemaal verslingert aan het breien met de ring. Hij maakt mutsen en ziet daar wel een handeltje in. Wat hij hier maakt mag hij meenemen naar huis zodat hij zijn ‘mini business’ kan starten.
Dan nog Christine zij is hier al een aantal jaartjes,doet de naaiopleiding en is een ‘slow learner’. Heel mooi om te zien hoe zij door de jaren heen meer zelfvertrouwen heeft gekregen al spreekt ze nog steeds geen woord Engels. Mijn commentaar op haar werk ‘nice’ begrijpt ze wel en glundert! Zij kon direct starten met iets moeilijker rijgwerk en deed het leuk!
Met Melda moest ik veel geduld opbrengen, voordoen en nog eens voordoen, vandaag heeft ze het eindelijk door en met een brok in mijn keel krijgt ze een schouderklopje, de aanhouder wint!
-
22 Februari 2017 - 16:44
Christiana:
O wat krijg ik een grote bewondering voor deze kinderen, wat een doorzettingsvermogen en er dan ook nog gelukkig bij zijn. Trouwens voor jou heb ik ook bewondering, maar dat wist je al.
-
22 Februari 2017 - 16:44
Klazien Wierbos:
Hennie, wat vindingrijk ben je! In een stuk grove stof, letterlijk van de vrachtwagen gevallen in IJsselmuiden, zie je mogelijkheden en je neemt het mee naar Kenia om het daar te gebruiken. Respect! Dank voor de roerende foto's.
Hartelijk gegroet van Klazien. -
22 Februari 2017 - 17:08
Annelie:
Geweldig wat jij steeds weer bedenkt en weet te realiseren, voor ieder op zijn / haar eigen niveau, manier..Over creativiteit gesproken.
Leuk om te zien hoe blij ieder ermee is.
Groetjes,
Annelie -
22 Februari 2017 - 17:35
Tineke Koens:
Wat heb jij een engelen geduld, maar jij bent ook een engel. Echt super wat je doet! Daar wordt toch iedereen blij van: de kinderen daar en wij hier tijdens het lezen van je succesverhalen.
Lieve groet uit Arnhem -
23 Februari 2017 - 09:14
Marleen Koens:
Wat een prachtig werk en prachtige kinderen! Wat heerlijk om het een beetje mee te krijgen via waarbenjij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
