Kleur in kale Kerst

Wat hier voor Kerst wordt gedaan hangt af van de moeder, in dit geval Fayxstine. Jammer voor de kinderen, zij is een no nonsens type. De viering steekt schril af tegen de kerstvieringen met vorige housemothers. Geen versiering, geen kerstverlichting en geen gezamenlijke kerstlunch buiten. Altijd was er na de kerkdienst een uitgebreide maaltijd met een soda aan een lange tafel buiten. Voor de kinderen iets heel speciaals ,de enige keer in het jaar dat dit werd gedaan. Nu zit iedereen in de rommelige eetzaal, sommigen hebben de fried rice al op terwijl de ander nog moet beginnen. Normaal eet ik boven, maar voor vandaag voeg ik me bij de kinderen, niet dat dat veel verschil maakt, maar toch… voor mijn gevoel.

Na het uitdelen van de extra grote kerst-waterijsjes vraag ik Eben “Heb jij nog iets voor de kinderen te doen vanmiddag?” Hij kijkt me glazig aan “Eh…No!” Van de spelletjes die ik in petto heb, plan ik er nu maar eentje vóór mijn siësta en twee erna.

Wat grote meisjes rennen voor schalen en een emmer water. Het snoephappen kan beginnen. Start bij de palmboom, rennen naar de bak water, snoep happen, terug rond de palmboom en weer een run naar de schaal want daar achter ligt een trekbommetje, knal je als eerste dan ben je winnaar. Met je snuit in een bak water duiken valt nog niet mee, sommigen gristen uiteindelijk het snoepje maar uit de bak, maar met zeventien getuigen ben je wel verliezer. Een leuk spel, iemand proestend uit de bak water zien komen is fun! Minder leuk als jezelf aan de beurt bent…

Na de rust het poepoe game (spijkerpoepen). Voor de groten nieuw en moeilijker dan voor de kleinen, zij weten hoe je het het beste kan doen. Sommige kinderen moeten nog wat wakker worden na het middagslaapje en dat lukt prima met de goed gevulde waterballonnen. Eén prik en je krijgt een plens water over je heen. Klein en groot hebben plezier!

Bij de avondmaaltijd krijgt iedereen een schep koude hap van wat er ’s middags over was, een soda en als toetje een heerlijk stuk cake, gebakken door Jennifer de kokkin.

Zodra het donker is kan de verkleedpartij voor het kerstspel beginnen. Comfort en Francisca ‘verdwijnen’ in hun huisjes, twee tegenstribbelende geiten worden op stal gezet en als het publiek zit kan de show beginnen. Amatepe leeft zich helemaal uit in de rol van de engel Gabriël en doet het geweldig. Evenals de meisjes als bewoonsters van Bethlehem, Francisca schittert! Wat tekst? Ze heeft haar eigen tekst en begint gewoon een gesprek met een timide Jozef en Maria. Een talentje!

Even later klinkt in het duister “Silent night, Holy night”. Dan is het de beurt aan de herders, zij hebben zich al die tijd stil moeten houden, een hele opgave. Na de boodschap van de engel kunnen ze eindelijk op pad naar Bethlehem, “Let’s go!” en samen met de herders zingen we “Oh come let us adore Him”. Tijdens een stukje uit de bijbel veranderen de herders in drie wijzen uit het oosten met de gewichtige taak om cadeaus aan te bieden! Jozef en Maria worden ietwat verlegen gefeliciteerd en vluchten daarna naar Egypte.

Dan… een groot applaus voor alle spelers, die het publiek tot slot toezingen “We wish you a Merry Christmas and a Happy New Year!” Het hoogtepunt van de Kerst zit er op! Tijd voor een soda en wat lekkers! Een gezellig samenzijn wat met wat laatste sterretjes wordt afgesloten.

Maandag is hier een gewone dag, Fayxstine gaat naar de markt en met hulp van wat kinderen wordt alles in en om mijn huisje opgeruimd. Wat meisjes wassen de kleding en ’s avonds zit alles gestreken en wel in een doos voor een volgende keer.

Nu stukje bij beetje afbouwen hier, zaterdag (oudejaarsdag) nemen we met pijn in het hart afscheid met een hopelijk “We will meet again!”