Stralende dagen, mensen en kinderen

Vorige week was net mijn verslagje de deur uit en 'k kon gelijk aan een nieuwe beginnen. Voor de workshop hadden we niet alles in Kisumu gekocht. De ijzerwaren voor rolstoelen, rollators en krukken zijn gemakkelijker te vervoeren vanuit Sondu. Met Jim en Zacharias óp naar de ijzerhandel, daarna een schoenmakerszaakje voor lijm, zes vellen echt leer en andere materialen nodig voor de krukken, beugels en protheses. Terwijl we zitten te wachten, wordt de loshangende zool van Karin's slipper en passant gelijmd. De komende tijd staan er veel werkzaamheden gepland in de workshop, 'k zal regelmatig even kijken om foto's te maken, ben benieuwd.

Inmiddels hebben we een start gemaakt met het handwerken. In het klasje van madam Perez zitten wat meisjes voor wie kralen rijgen het hoogst haalbare lijkt. Met Dolphin maken we wat kralen poppetjes die als sleutelhangers bedoelt zijn maar ook leuk zijn om aan haar kettingen te hangen. Alice, Dolphin en Merci gaan er stralend mee op de foto.

Met de andere meisjes van de vocationel (bijzonder lager onderwijs) wil ik graag een wandkleed maken als aandenken van deze laatste keer. Iedereen die het kan, krijgt een vierkantje die ze mogen versieren met een hartje, een hangertje en knoopjes. Prachtig vinden ze het én een goede oefening voor de knoopsgatensteek en knoopjes naaien. De eerste 10 zijn klaar! Tijdens een les vraagt Dina hoelang ik blijf. “Tot na de Pasen” Een spontane reactie met gejuich en handgeklap barst los, ze stralen! Om Karin te laten zien hoe het gaat bij het vlechten van mandjes hebben we die op dinsdag gedaan ipv donderdag. Leuk dat het haar lukte om er zelf ook een te maken.

Eldoret en Iten.

Na een drie uur durende prachtige matatu reis, (we zaten 1^e rang voorin) stapten we vorige week vrijdag om 11 uur hartje Eldoret uit. Tot onze verrassing ligt het geboekte hotel dichtbij. We droppen onze bagage en 15 min. later zitten we in de auto richting Iten. Vanwege het hoogseizoen viel hier niets te boeken. Dé plek voor langeafstandlopers en paragliders. Na een mooi viewpont, een mooie afdaling naar een watervalletje. Mijn voet houdt zich goed. Bij het start- en eindpunt hebben we een gezellige ontmoeting met een Nederlandse hardloper. Na zijn marathon carrière is hij getrouwd met een Keniaanse en ze verhuren nu onderkomens aan paragliders.

Aan het einde van de middag terug naar Eldoret waar we 's avonds op de hoek van de straat lekker kip denken te eten. De rijst met saus is lekker maar de kip niet te eten, een afknapper. Van het hotel waren de verwachtingen juist niet hoog, goedkoop, midden in de stad, aan een drukke weg. Maar ja… als we maar een bed hebben. De verrassing is groot! Schoon, netjes, beiden een kamer en een prima ontbijt! Alleen… het licht van de gang straalt mijn kamer binnen, heel irritant als je thuis met een rolluik donker slaapt, ook op het centrum is het donker. Het raampje afplakken lukt niet, wat te doen want zo slaap ik niet. Ten einde raad pak ik de schone zwarte onderbroek die klaar ligt voor de volgende dag en trek hem over mijn hoofd tot aan de neusgaten, haha...dat werkt! Prima geslapen! Zaterdag zijn we mooi op tijd weer terug op het centrum om mee te gaan naar de kerk die vol zit met jongens en meisjes van de omliggende boardingscholen. De zang met alleen een drum is indrukwekkend. (zal proberen filmpje te plaatsen).

Zondagmorgen op de brommer nog even naar Sigoti (5 km) aan de rand van de tafelberg. Vanaf hier kun je bij helder weer Kisumu zien liggen, jammer vandaag niet. Wel leuk om een kijkje te nemen en op de terugweg nemen we de tijd om naar een verscholen watervalletje te gaan.

's Middags met een zak toffees en speelgoed naar de kleintjes, in het weekeind zitten ze maar een beetje met een slaperige housemother. Het lijkt wel of het niveau van de kinderen ieder jaar lager wordt waardoor het niet meevalt om iets leuks met ze te doen. Maar goed, we brengen een beetje leven in de brouwerij waardoor de gezichtjes gaan stralen en daar gaat het om. Ook stralende gezichten vanmiddag bij de vocational, Karin heeft voor iedereen een tasje met pen, armband, een zeepje of parfum. Vanavond met een fles wijn naar Pamela's verjaardag, wat tegelijk het afscheidsavondje wordt van Karin. Zij reist morgenvroeg (donderdag) verder naar Naivasha, Nairobi, Mombassa en Malindi. Het openbaar vervoer is inmiddels aardig bekend en met de nodige reiservaring over de wereld gaat het allemaal lukken. 'k Zal haar gezelligheid én kookkunst missen!

Gelukkig mag ik weer een paar dagen in de week eten halen in de keuken, zeker op de dagen van de handwerkles is dat een groot gemak! Voor nu een warme groet van Hennie en Karin