Petje af...

De opleiding om te leren breien met de breimachine floreert, Madam Salomé heeft het er druk mee terwijl ze ook de jongste niet meer is. Perez begeleidt de kralenrijgsters, zeg maar Dagbesteding. De kappersopleiding van madam Rose heeft tot nu Dina, Carol en Witney, twee anderen komen nog. De naaiopleiding van Madam Beatrice is de laatste jaren erg verpieterd, tot op heden geen nieuwe aanmeldingen. Nu is er alleen Jafeth, een Pietje precies en als hulpje bij een kleermaker zou hij het goed doen, maar als zelfstandige dat zit er ws. niet in. Vorig jaar hadden we ook Florence in de naaiklas, een alleenstaande jonge vrouw met twee meisjes. Aan haar kon ik erg goed wat ideetjes kwijt zoals het gebruikmaken van restjes stof die anders weggegooid werden en dat maakte het voor mij extra leuk. Op mijn vraag aan Ludovena of ze nog zal komen, krijg ik een triest verhaal te horen. Ze werd uitgehuwelijkt aan een oudere man die HIV-besmet bleek en ook haar heeft besmet. Als vrouw zijnde heb je hier weinig in de melk te brokkelen. 'k Had zo half en half het plannetje bedacht om voor haar een naaimachine te kopen. Zij zou daar haar eigen inkomsten mee kunnen verdienen, zo gedreven is ze wel, maar haar opleiding is nog niet afgerond en geen kennis genoeg nu om als zelfstandig naaister aan de slag te kunnen. Heel jammer want ze had het wel in zich. Het geven van een naaimachine heeft trouwens ook risico's. Het zou niet de eerste keer zijn dat hij door de familie doorverkocht zou worden om aan geld te komen. In het verleden kregen de meisjes die hier klaar waren met de opleiding een naaimachine mee, totdat Ludovena verschillende meisjes later bedelend op straat tegenkwam. Weg naaimachines!!! In deze cultuur wordt heel veel, zo niet alles door de mannen bedisseld. Een jonge vrouw van een werknemer hier zou graag wat nieuwe huishoudelijke spullen willen. Niet nodig vond de man, ze is toen zelf een handeltje in bananen begonnen om het nodige aan te kunnen schaffen. Soms raken vrouwen hierdoor afgestompt, anderen leggen juist een creativiteit aan de dag om U tegen te zeggen. Het zijn ook vaak de vrouwen die zich inzetten om het schoolgeld voor de kinderen bij elkaar te scharrelen.

Dit jaar dankzij de overvloedige regenval (nog) geen gebrek aan water gelukkig, maar krijgen we een droge en warme periode dan zou zomaar weer een tekort kunnen ontstaan. Vandaar dat al mijn waswater naar de twee emmers bij het toilet gaan. Ook moet je zodra er elektriciteit is daar gebruik van maken. Op het aanrecht staat een grote thermoskan gevuld met gekookt water voor thee, bouillon en de afwas. Op het fornuis staat nog een grote pan water af te koelen voor drinkwater. Ongekookt water drinken is uit den boze. Sinds ik hier ben zijn mijn darmen regelmatig wat van streek, extra oppassen dus! 'k Volg Karin's raad maar op ; veel eten, veel drinken, het moet eruit haha….

Na drie weekjes samen voelde het na haar vertrek bepaald leeg en moest ik even mijn draai vinden. Geen gezellige theemomentjes meer en zelf weer kokkerellen. Iedere avond gingen we een half uurtje UNO spelen bij Edwin, Benedict en Jafeth onze supporter. Vijf potjes, vijf keer een winnaar die een snoepje krijgt en vijf keer de brul “my sweet” erg lachwekkend, al met al een vrolijke dagafsluiting. De afgelopen jaren lukte het maar niet om van Edwin te winnen, maar in december had ik hem al gewaarschuwd “the Dutch ladies will win”. Grote hilariteit toen Karin en ik deze keer de winnaars werden van drie weekjes UNO. Dikke pret, helemaal omdat Edwin als nummer vier de grote verliezer was!

Vorige week maandag was Karin met hem naar Kisumu (zelf even geen puf) maar afgelopen maandag zijn we traditiegetrouw weer samen in de matatu gestapt. Altijd erg gezellig om tijdens de lunch wat bij te praten. Vorig jaar was geen goed 'business' jaar voor hem. Gelukkig was januari een heel goede maand waardoor hij zijn voorraad weer een beetje op peil heeft kunnen brengen. Door een Britse sponsor heeft hij diverse opleidingen kunnen doen (misschien vertelde ik dat al eens). Toen hij klaar was kreeg hij geld om een grote kopieermachine te kopen waardoor hij een 'business' kon starten. Daarna kwam de computer, een kleurenprinter en kreeg hij een aantal laptops van vrijwilligers waarmee hij nu o.a. zijn brood verdient door computerlessen te geven. Verder heeft hij een handeltje in kleine dingen zoals soda's, brood, melk, snoep ed en het maken van pasfoto's. Een zakenmannetje die zich ondanks zijn handicap prima daar het leven slaat, bewonderenswaardig! En zo zijn er meerderen die een pluim verdienen hier, niets krijgen ze cadeau, maar het kweekt wel doorzetters! Petje af!