Een vrolijk tintje...

Lieve mensen, eerst een bedankje voor jullie medeleven en lieve woorden nav mijn valpartij. Het is niet te doen om iedereen persoonlijk te mailen, eerlijk gezegd gun ik mij daar ook geen tijd voor. Maar goed doet het zeker! Dank allemaal! Het enige wat mij nog plaagt zijn mijn gekneusde ribben. Vrijdag mag de mitella af, hiep hoi...

Voor bruinbrood en mijn dagelijkse halve liter yoghurt moet ik naar Sondu, maar dat kan ik nu wel even vergeten. Soms is hier bij de markt in Nyabondo wel yoghurt te krijgen, maar met 1 á 2 bekers heb je het wel gehad.

Groot is de verrassing als er op een avond geklopt wordt. Victor, keukenhulp en chauffeur drukt mij een tasje in de hand “From Ludovena.” Ze hadden in Kisumu boodschappen gedaan en voor mij twee bruinbroden, drie bekers yoghurt en stukje kaas meegenomen. Wat attent en lief, 'k had er geen woord over gerept. Het leven met een beperking is lastig, maar voor mij is het gelukkig van tijdelijke aard en daarbij word ik ook nog eens in de watten gelegd.

Als je dan hier ziet hoe jonge mensen met hun blijvende beperking omgaan, dan krijg je nog meer respect voor ze. In de watten? Geen denken aan! Beperking of niet, ieder moet zijn eigen was doen en allemaal staan ze op de lijst van werkzaamheden van de afwas doen tot eetzaal dweilen. Het begint al op vrijdagmiddag, alle klaslokalen worden gedweild. Op zaterdagmorgen doen de meesten met veel vrolijkheid gepaard gaande hun was en krijgen de badruimten en slaapzalen een schoonmaakbeurt. Het is dan een en al bedrijvigheid. Marita heeft zich bij mij gemeld om mijn huisje de wekelijkse dweilbeurt te geven en Dina doet weer trouw mijn wasje. Wat een luxe!

Het is de bedoeling dat we met Pasen een verkoop houden bij de kerk. In het verre verleden werd dit regelmatig gedaan, maar de vaardigheden van de meisjes zijn de laatste jaren een stuk minder en daardoor is het aanbod van spulletjes om te verkopen drastisch achteruit gegaan. Wel wordt jaarlijks de voorraad mandjes die de meisjes maken, verkocht aan iemand die ze op haar beurt ook weer verkoopt. De opbrengst wordt dan weer geïnvesteerd in nieuwe materialen.

Sinds ik vorig jaar weer stramien en wol heb kunnen kopen voor het knopen van vloermatjes, zijn er met de Pasen waarschijnlijk een aantal klaar die dan ook verkocht kunnen worden. Van alle mooie en vrolijke stofjes die hier al waren en die ik van een paar mensen meekreeg, zijn in samenwerking met Beatrice (naailerares) en Jafeth vier babydekentjes genaaid en een aantal schoudertassen zijn nog in de maak. Samen met de voorraad mandjes, de sieraden van Perez haar klasje en wat spulletjes die vorig jaar zijn gemaakt hebben we alles bij elkaar tegen die tijd toch een aardig aanbod.

Heel hoog zijn de verwachtingen eerlijk gezegd niet. De mensen hebben het financieel zwaar, alles is erg duur. Wel is het een mooie gelegenheid om aan de buitenwereld te laten zien wat hier allemaal gebeurd en waartoe de jongelui instaat zijn.

Spontaan komt bij mij het idee op om ook de breiklas van Salomé erbij te betrekken. Zij zouden een steentje bij kunnen dragen door een aantal mutsen te maken. Zodra ik weer op de piki piki durf, zal ik naar Sondu voor de nodige wol. Mutsen in Kenia? 's Morgens vroeg kan het met 18/20 graden voor Keniaanse begrippen 'koud' zijn. De Kenianen lopen dan rond in een dikke jas, muts en handschoenen. Ze snappen er dan ook niets van dat ik vrolijk rondloop in een blouse en het een heerlijk temperatuurtje vind haha...

Iedereen was vandaag weer goedgemutst bij de handwerkles. Tussen de bedrijven door heeft Zacharia van de workshop het wandkleed opgehangen en het lokaal krijgt hierdoor een vrolijk tintje.

Een berichtje zondagmorgen na mijn wandelingetje was er ook één om vrolijk van te worden. Bij de Vereniging voor Vrijzinnigen was er een speciale dienst. Anneke van de Velde (voorgangster) nam afscheid en de opbrengst van de collecte zou bestemd zijn voor het werk hier. Daar wordt je stil én vrolijk tegelijk van!

'n Vrolijke groet en nogmaals DANK vanaf dit unieke en vrolijke plekje op de wereld, Liefs Hennie