Happy Days

De auto van Jim staat voor mijn deur te ronken. 'k Vind hem in het generator huisje. “Ja, ik ga zo naar Sondu en 'k zet je wel even af bij St. Martin.” Kom dat even mooi uit! 'k Heb een zware zak met 30 sporttenues. Op school wordt spontaan een feestje georganiseerd. Alle kinderen en leraren worden uit hun klas getrommeld en staan in een grote kring op het sportveldje. Speeches van het schoolhoofd zr. Beatrice en de sportleraar volgen. Dan de officiële overhandiging met het nodige applaus. Dankzij alle mooie giften voor hen een Happy Day vandaag! Nu de winnende bekers nog, met zo'n mooi tenue moet dat lukken! Woensmiddag arriveerde een grote vrachtwagen met 15 stapel bedden, 30 slaapplekken meer. Happy Day, niet meer op de grond of je bed delen met een studiegenoot. Ieder zijn/haar eigen plekje! Gisteren was men nog druk bezig ze in elkaar te zetten, foto volgt.

Zondag een Happy Day voor mij! Elisha, leraar op St. Martin komt uit Kendu Bay en hij heeft het er al jaren over dat we daar aan het Victoria Meer vis moeten eten. Jaren geleden at ik met hem en zijn vrouw vis in Kisumu. Veel is er nadien gebeurd. Zijn vrouw ging er vandoor en hij bleef met drie kinderen achter. Vorige keer had ik het al over veeleisende mannen. Vrouwen hier gaan er niet zomaar vandoor. Zij had een opleiding accountant gedaan en wilde werken. Wat er zich heeft afge- speeld laat zich raden. Gelukkig zien zijn kinderen hun moeder wel weer en Elisha is afgelopen jaar opnieuw getrouwd en heeft een dochtertje van 3 maanden Chelsea. Vernoemd naar zijn favoriete voetbalclub. Buiten Kendu Bay maken we een wandeling rond een kratermeer met zout water en we zijn niet de enigen. Het water van het meertje zou geneeskrachtig zijn en mensen komen van ver met jerrycans om water op te halen. Een echtpaar uit een kerk in Homa Bay gebruikt het in hun (wonder) kerkdienst. Wat jongelui met een vlekkerig gezicht hebben hun hoofd gewassen met het stinkende water, zij geloven er heilig in dat het zal helpen bij de as. repetities. Daarna op de piki piki richting Lake Victoria voor de vis. Elisha is uit en heeft gelijk met de bestelling maar een flacon whisky gehaald. Hij heeft mij meegenomen is het verhaal maar... de kosten zijn voor mij haha… goed dat ik wat extra's in mijn portemonnee had gestopt. 'k Wist trouwens niet dat cola met een scheutje whisky zo lekker was en nooit eerder at ik zulke heerlijke tilapia. Haha... Happy Day in Kendu Bay.

Na de computer- en handwerkles zit ik nog vaak tot zes uur in het klaslokaal de tasjes af te werken. Vorig jaar had lerares Beatrice niet veel te doen en deed zij het tijdens de handwerkles. Nu is ze druk met schooluniformen en moet ik het zelf doen. Lange dagen want om 8 uur wordt ik weer bij het UNO spel verwacht. Meestal krijg ik bij het naaien gezelschap van wat meisjes, soms wordt er gezellig gekletst een andere keer kijken ze alleen maar omdat een gesprekje vanwege het Engels te moeilijk voor ze is. Vandaag staan Dorothy en Rehemah de kunst af te kijken. Dorothy is dé verrassing met het handwerken. Een simpel meisje met een slecht evenwicht, maar borduren vindt ze prachtig en ze doet het verrassend goed. Laatst had ze stiekem haar werkje met een handvol borduurgaren meegenomen en zat ze heerlijk in haar uppie te borduren. Ook Violet en Margreth hadden wat meegenomen.'k Laat het maar zo. Zij zitten na schooltijd dan gezellig op hun slaapzaaltje te frutselen. Het ziet er naar uit dat mijn werk vruchten afwerpt! Oh... Happy Day...! Met het nieuwe meisje Rehemah gaat het goed. Het Engels leren gaat moeizaam maar het geeft nog steeds veel plezier. 'n Lieve meid! Met de groep samen zingen doet ze nog niet, maar vanmiddag zat ze zachtjes zingend mijn naaikunsten te bekijken. Oh... Happy Day..!

Ook zr. Ludovena, Bente en Yannick hebben een Happy Day. De twee stagieres hebben een mooi bedragje bij elkaar gesprokkeld en gaan dit gebruiken voor uitbreiding van het gebouwtje voor bewegingstherapie. Ieder jaar komen nu stagiaires van Windesheim Zwolle. Eigenlijk hebben zij hier geen geschikte werkplek. Met de nieuwe uitbouw wordt dat probleem opgelost. Prachtig!

Op een morgen komt een jong meisje naar de workshop. Haar te korte been in een beugel. Het geheel is aan vernieuwing toe. Zij kwam hier al als klein meisje en is hier kind aan huis. Zo'n beugel moet 'meegroeien'. Nu is ze met haar vriend. Dat ze gehandicapt is maakt hem zo te zien niets uit, hij is gewoon blij met haar. Mooi om te zien! Aan het einde van de morgen gaat ze, helemaal gelukkig met een nieuwe beugel incl. nieuwe schoen er aan, weer naar huis. Ook voor hen een Happy Day! Zo maar één van de vele dankbare mensen die hier worden geholpen.