Druk voor Kerst en Kenia

Met onder mijn arm een rol hobbykarton, twee tassen één met fruit, de ander met 200 lolly's voor de schoolkinderen loop ik te zeulen richting House of Hope. Een auto passeert, een vrouw steekt haar hoofd naar buiten “Where are you going? House of Hope? Come in.” Het blijken aanstaande buren te zijn, ze gaan naast ons bouwen en volgend jaar mag ik ze komen opzoeken. We gaan het zien. Jaren geleden begonnen ook buren naast ons te bouwen, door geldgebrek staan alleen de muren.
Alle kinderen van het toneelstukje mogen zelf een keus maken uit de kleding van voorgaande jaren. Gelukkig waren ze daar snel mee klaar. Soms een kleine aanpassing, maar wat dat betreft heb ik een makkie dit jaar. Elke middag van 2 tot 3 wordt er druk geoefend, qua lessen komt deze tijd het beste uit, maar ik ben uit m'n ritme. Normaal heb ik mijn siësta. Die slaap heb ik blijkbaar hard nodig want 'k sleep nu mijzelf de middagen door. Maar goed… de flessen rode en witte wijn plus een fles Wodka staan klaar voor Juliët de eigenaresse van de “Bar Happiness” waar de verloren zoon de bloemetjes buitenzet. Voor 2,50 heb ik een mini gitaartje op de kop kunnen tikken zodat de kroeglopers er een feestje van kunnen maken. “Aramsamsam” en “Wodka is a kind of drink, hot like fire, bright as water, everybody loves Wodka, WODKA!” Francisca geeft een serenade aan de verloren zoon met “I love you Yeah Yeah Yeah!” Aan het slot loopt moeder Perfect te juichen “My son is back, my son is back!” terwijl vader Albert tevergeefs probeert om zijn oudste zoon over te halen om te vergeven en mee te doen met het feest. Omdat ik niet alle liedjes hier evengoed ken, heb ik de kinderen gevraagd of zij iets wisten om het geheel af te sluiten. Het werd heel toepasselijk “We welcome you in the Name of Jezus”. Vanmiddag doen we de generale repetitie. Woensdag moet het gebeuren!
Gisteren was er geen kerk en was de dienst hier. Het gaf mij mooi de gelegenheid om wat verder in te gaan op het verhaal van de Verloren Zoon. De kern draait om vergeving én om niet jaloers te zijn. Opnieuw een goed uurtje samenzijn! Terug in mijn kamer liggen de dingen op mijn bovenbed overhoop en 'k mis pakjes met biscuitjes. Ieder jaar gebeurt er wel zoiets, maar getsie… vóór we 's middags het waterballonnenspel doen, vraag ik of de dader zich wil melden. “Wees niet bang dat ik je zal straffen, wanneer je er eerlijk vooruitkomt waardeer ik dat heel erg” Doodse stilte, niemand meldt zich. “Okay dan vanavond geen biscuits en niemand meer in mijn kamer, ik wacht af!” Na de waterballonnen komt een hele groep boven. Zes kinderen; “Hennie we are sorry!” “Jullie hebben het gedaan?” vraag ik. Zes koppies knikken. Iets klopt er niet en 'k vraag door. Uiteindelijk zegt er eentje; “I did it!” het hoge woord is er uit. De andere vijf waren solidair met 'the sinner'. Prachtig! Ze kunnen vechten, ruzie maken maar als het erop aankomt laten ze elkaar niet vallen. Mooi! En ik….? Ik kan alleen maar ontzettend blij zijn dat het bovenwater is, meestal lukt dat niet, nu dus wel. De lucht is gezuiverd, blij, blij, blij… voor iedereen!
In de dozen met restantjes vond ik nog wat lapjes die groot genoeg waren voor telefoontasjes die hier en in Kenia veel worden gebruikt. 'k Kwam op het idee om er een aantal te maken voor drie jonge vrouwen in Kenia die proberen dmv 'business' in hun eigen onderhoud te voorzien. Het begin is er en voor ik vertrek hoop ik er zo'n 40 klaar te hebben. Ze kunnen deze tasjes dan aan hun handeltje toevoegen. Eén van hen is Judy een dwergmeisje voor haar zou ik ook graag een breimachine willen kopen en 'k hoop dit o.a. te kunnen doen mede dankzij wat giften vanuit Nederland. Wel kreeg ik vorige week een verontrustend berichtje, ze heeft pijn en het lijkt erop dat de borstkanker terug is. Heel sneu, het zal weer een spannende tijd worden. Evenals trouwens voor een aantal mensen die ik ken in Nederland. Vanaf deze plek wens ik iedereen heel veel sterkte! 'k Denk aan jullie!
Op 8 januari hoop ik (ook voor de 12e keer) voor drie maanden naar het Nyabondo Revalidatie Centrum te gaan. Kinderen met een lichamelijke beperking en een groep meervoudig gehandicapte kind eren worden hier opgevangen, ze kunnen naar school en krijgen begeleiding en/of hulpmiddelen om zo goed en zo kwaad het gaat met hun handicap om te gaan. Prachtig werk wordt daar gedaan!
Een (kerst) gift is van harte welkom op de rekening van

Bondo Kids te Zwolle (aftrekbaar) Wel graag voor alle duidelijkheid mijn naam vermelden aub.
NL92 RABO 0397370830

of
H. Berends-Kok te IJsselmuiden - NL37 SNSB 0909 9721 09

Mogen we ook deze keer weer op jullie steun rekenen?
Vanuit House of Hope wensen we iedereen, onder het genot van een 'sweet boll' met Hollandse poedersuiker, goede en gezegende voorbereidingen voor de Kerst toe!