Berichtjes uit Kenia

Lieve mensen,

Hopelijk gaat het iedereen goed in deze toch wel vreemde tijd!
Alweer acht weken thuis en soms is Nyabondo héél ver weg vanwege alles wat hier op me af kwam en komt. In de 1ste plaats was het al het nieuws omtrent corona, gevolgd door de tuinperikelen. Inmiddels is de tweede fase klaar en is het iedere keer weer genieten mede door het prachtige weer. Iedere morgen je rolluik optrekken en de zon zien, heerlijk!
Al met al was het toch een vreemd overhaast vertrek uit het centrum. Dan thuiskomen in een wereld waar iedereen met corona bezig is, waar je iedereen op afstand moet houden en waardoor het wel héél stil was en is omdat ik iedereen mis! De tuinwerkzaamheden waren een welkome afleiding.

Zo af en toe krijg ik berichtjes uit Nyabondo.
Afgelopen zondagmorgen werd ik helemaal blij van een berichtje van Erick en Mirjam.
Precies om 12 uur 's nachts hadden ze een appje gestuurd van de geboorte van hun dochtertje. Een felicitatie en goede wensen waren snel de deur uit dankzij dit prachtige fenomeen 'Wattsapp.'
Een paar uurtjes daarna weer een berichtje; “Ons dochtertje was prematuur en moest worden overgebracht naar een ander ziekenhuis, de ambulance liet op zich wachten en dat werd het kindje fataal”. Heel verdrietig! Zoontje Don was ook prematuur en heeft het toen maar net overleefd. Nu na een moeilijke zwangerschap met veel pijn, je kindje verliezen is heel erg. Er niet even heen kunnen en een arm om hun schouders leggen valt zwaar.

Gelukkig gebeuren er ook mooie dingen. Tot op heden heeft (voor zover bekend) het coronavirus zich in de omgeving van Nyabondo zich gedeisd gehouden. Mét mijn vertrek werden er gelijk in heel Kenia maatregelen genomen. Het is te hopen en te bidden dat mensen hun verantwoordelijkheid nemen zodat het virus onder controle is te houden.
Mijn plannen om in het najaar eerst naar Ghana en daarna naar Kenia te gaan, zijn in de ijskast belast. Vermoedelijk komen ze daar niet eerder uit dan dat er een vaccin is ontwikkeld.

Nelson (mijn sponsorjoch) zou de komende maanden nog stage lopen om zijn studie af te sluiten. Vanwege het feit dat de scholen ook in Kenia gesloten zijn, is zijn afstuderen in december ook onzeker geworden. Daarbij komt dat, mét de lockdown in Nairobi, hij zijn baantje kwijt raakte.
Levensmiddelen zijn behoorlijk duurder geworden, reizen van de grote stad naar het platteland waar het leven toch enigszins goedkoper is, is verboden. Al met al heeft corona ook hier veel impact.

De vele regens met modderstromen en kapot geslagen wegen ontwrichten niet alleen het leven behoorlijk, ook zijn er vanwege het water veel doden te betreuren omdat soms hele dorpen weggevaagd werden. Ook is het water van Lake Victoria buiten zijn oevers getreden waardoor veel mensen hun huis hebben moeten verlaten. Gezien de grote van het meer bijna niet voor te stellen.

'Soms is Nyabondo héél ver weg,' zo begon ik. Door al deze berichtjes, die bij tijd en wijle mijn huiskamer binnensijpelen, besef ik hoe nauw mijn leven met hen verbonden is. Berichtjes als; 'Hi Hennie how are you? ' en van Quinter; 'Hi Hennie I cannot go to the market, but I am working very hard!” of van Erick en Mirjam; How is your family, may God bless you!' En dat terwijl ze het zelf niet gemakkelijk hebben.
Om warm van te worden! Elkaar vasthouden in tijden van 'social distance', het kán en is een groot goed!

Tot zover deze update vanuit IJsselmuiden. 'k Wens jullie allemaal ondanks alles een mooie zomer waarin 'het afstand bewaren' ons dichter bij elkaar kan brengen!

Warme groet Hennie