"De tijd zal het leren!"
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
28 Januari 2022 | Nederland, IJsselmuiden
Voor de laatste keer sluiten achter mij de schuifdeuren van de radiotherapie. Vier weken iedere dag een bestraling, het zit er op. Nu hopen dat ze iets goeds hebben gedaan. Over een half jaartje terugkomen voor controle.
Vanwege de beslissing die ik moest nemen ivm de chemotabletten, heb ik voor mijzelf wat dingetjes op een rijtje gezet.
Waar haal ik in het dagelijks leven mijn pleziertjes uit?
Wat is voor mij belangrijk?
Dan kom ik uit bij mijn wandelingen.
Het werken om het huis, in de tuin en met een boek op de bank. Er is meer, maar in het afgelopen half jaar waren deze bezigheden van cruciaal belang.
Door capecitabine te gaan slikken kunnen juist de dingen, waar ik veel plezier aan beleef, in gevaar komen. De bijwerkingen kunnen de zenuwen in handen en voeten aantasten. In zekere zin is dit al gebeurd, mijn vingertoppen en nagels voelen vreemd en trek ik mijn schoenen aan dan is het altijd alsof mijn sokken dubbel zitten. Wanneer dit zou verergeren dan kan ik mijn wandelingetjes en het klooien in mijn tuintje wel vergeten. Concentratieproblemen is een ander veel voorkomende bijwerking. Het lezen van boeken is dan ook einde verhaal. Moet ik nu al die heerlijke dingen in de waagschaal leggen voor slechts 5% meer kans dat de kanker niet terugkomt?
Bij zowel de oncoloog als mijn huisarts heb ik aangegeven niet aan de chemotabletten te beginnen. Beiden hadden begrip voor deze keuze en mijn huisarts liet weten dat hij denkt dat het een goede beslissing is.
“Huis schoon, nu mijn lijf nog!” zo begon ik eind juli deze verslagen.
Zes chemo kuren, een operatie en twintig bestralingen verder kan niemand mij vertellen of mijn lijf nu 'schoon' is. Zoals de oncoloog zei; “De tijd zal het leren”.
Gezien de agressiviteit van triple negatief én de uitzaaiing blijft hoe dan ook de kans aanwezig dat het vroeg of laat ergens in mijn lijf weer de kop opsteekt. Het feit dat deze kanker een slechtere prognose heeft dan alle andere borstkankers is iets waar ik mee moet leren leven. Hormoon tabletten en immunotherapie helpen bij mij niet en het feit dat sommige kankers langzamer groeien wanneer je ouder bent, geldt voor deze ook niet. 'k Kan alleen maar hopen dat door de vroege ontdekking bij mijn laatste Bevolkingsonderzoek én de snelle aanpak ervan effectief genoeg is geweest.
“De tijd zal het leren”!
Tijdens de taxirit vanmorgen zag ik de zon in zijn volle glorie opkomen. Eerst piepte hij als een klein boogje boven een band bewolking uit, in der buurt van Zwolle was hij uitgegroeid tot een grote lichtgevende bal.
Wat een mooi en bemoedigend beeld na alle sombere mistige dagen van de afgelopen tijd. Een aansporing om het veelbewogen half jaar achter me te laten en mij te koesteren in het Licht en Warmte van de hemelse Zon!
Tijd om ondanks alles hoopvol vooruit te kijken en plannetjes te maken. Binnenkort meer hierover in een afsluitend berichtje.
Een warme groet en een goed weekeind gewenst, Hennie
-
28 Januari 2022 - 14:30
Annette:
Fijn dat die deuren nu achter je dicht blijven!
En de spanning zal blijven, maar zoals ik je lees en je ken, kan jij het ook overgeven aan Diegene die weet hoe je leven verder zal verlopen!!
En verstandig om voor kwaliteit te gaan nu, hoop op en bid voor een stralend voorjaar voor je! -
28 Januari 2022 - 14:52
Christiana:
Hennie, dank je wel dat we zo mee kunnen leven en denken. Ik hoop dat er nu een tijd van wandelen, zon en ontspanning komt en vooral dat de kanker wegblijft. Als leek ben ik het helemaal eens dat je voor kwaliteit kiest. Wie weet kunnen al je plannen voor dit jaar doorgaan. Liefs -
28 Januari 2022 - 15:14
Greet Westerveld:
Lieve Hennie, misschien zijn de behandelingen voor jou achter de rug.
Wat zou dat geweldig zijn. Qua doorzettings vermogen petje af, lieverd!
Op naar de plannetjes voor nu. Met jouw positieve inzet kan er véél lukken.
Ik hoop het zo. Na een operatie voor een nieuwe knie zat ik al te piepen.
Lieverd, héél veel sterkte en we horen vast nog van elkaar. -
28 Januari 2022 - 16:02
Gaatske:
Lieve Hennie,
Het is een hele lange weg, die je gaat. Maar ik vind het ook dapper en volkomen begrijpelijk, dat je voor levenskwaliteit gaat en die kwantiteit? Die is dan van ondergeschikt belang. Helemaal niet meer je fijne bezigheden kunnen doen, dat wil je niet opgeven, dat is heel goed, en daar wil ik je graag in bemoedigen. Nu eerst uitrusten van alle dagen die bestralingen. Heftig, hoor. Knuffel s van mij, -
28 Januari 2022 - 17:57
Zwartkop:
Kwaliteit lijkt me belangrijk. Zeker als het om dagelijkse kleine genoegens gaat. -
28 Januari 2022 - 18:12
Leneke :
Hoi Hennie,
Wat mooi dat wij met je mochten meekijken in dit traject. Elk verhaal was best heftig maar je blijft positief of eindigt positief.
Best een lastige beslissing heb je genomen maar punt voor punt was het doorslaggevend dat je gaat voor kwaliteit van leven.
Lieve groet Leneke -
28 Januari 2022 - 20:55
Annel:
Lieve Hennie, zo mooi, hoe jij met door hele ingrijpende traject omgaat, prioriteiten stellen en er het juiste gewicht aangever, een hele kunst. Ik wens je veel lees,tuin en wandel plezier, dikke Knuff,
Annelies -
29 Januari 2022 - 13:46
Henny En Marjo:
Dank je wel , Hennie. Voor je mooie woorden en je moed , die tegelijk een bemoediging voor ons allemaal inhoudt.
We wensen je een fijne tijd, waarin je alles kan doen waar je zo van houdt.
Een warme omhelzing van ons. -
29 Januari 2022 - 13:51
Marleen:
Veel warmte en geluk! -
29 Januari 2022 - 14:08
Ab En Nellie:
Hoi Hennie. Weer mooi verslag van je en wij gaan duimen dat je nog een flinke periode kan genieten van alles wat je graag doet en ziet. Liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
