Leven met...
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
10 December 2021 | Nederland, IJsselmuiden
Lieve mensen,
Even een kort berichtje.
Op dit moment leef ik nog met de naweeën van de narcose. Na de chemo's kon ik beginnen met een kwartiertje lopen en 'k dacht dit vorige week zaterdag ook wel te kunnen. Zeven minuten lopen naar mijn zus om wat boodschapjes op te halen. Een flinke misrekening, nog niet halverwege moest ik me aan een lantaarnpaal en hekje vastpakken omdat ik heel raar werd. Een vreemde gewaarwording! Toch voorzichtig doorgesukkeld en daarna heb ik me mooi met de auto thuis laten brengen. Iedere dag breid ik nu wel m'n rondje uit en al gaat het beter, het moet z'n tijd hebben.
Na het bezoekje aan het ziekenhuis vanmorgen is het mij duidelijk dat ik moet leren leven met onzekerheden. In de poortwachtersklier is een kleine uitzaaiing gevonden. Klein maar toch… liever had ik gehad dat het schoon was.
Maandag hoor ik hoe het vervolg traject eruit gaat zien. Eerst bestralingen van borst én oksel of eerst chemo tabletten uit voorzorg.
Het lastige voor nu en in de toekomst zal zijn, om niet bij ieder pijntje hier of daar onmiddellijk het ergste te denken.
Nu de chemo's en de operatie achter de rug zijn, wil ik ondanks alles heel graag mijn 'gewone' leventje weer oppakken en… leven met de dag!
Wetend dat iedere dag genoeg heeft aan zijn eigen GOED en dat goed is voor mij op dit moment innerlijke vrede en rust ervaren! Een kostbare schat!
Lieve mensen, 'k ga mijn wandelschoenen aan trekken en van het mooie weer genieten.
We horen/zien elkaar binnenkort,
voor nu hartelijke groet Hennie
Even een kort berichtje.
Op dit moment leef ik nog met de naweeën van de narcose. Na de chemo's kon ik beginnen met een kwartiertje lopen en 'k dacht dit vorige week zaterdag ook wel te kunnen. Zeven minuten lopen naar mijn zus om wat boodschapjes op te halen. Een flinke misrekening, nog niet halverwege moest ik me aan een lantaarnpaal en hekje vastpakken omdat ik heel raar werd. Een vreemde gewaarwording! Toch voorzichtig doorgesukkeld en daarna heb ik me mooi met de auto thuis laten brengen. Iedere dag breid ik nu wel m'n rondje uit en al gaat het beter, het moet z'n tijd hebben.
Na het bezoekje aan het ziekenhuis vanmorgen is het mij duidelijk dat ik moet leren leven met onzekerheden. In de poortwachtersklier is een kleine uitzaaiing gevonden. Klein maar toch… liever had ik gehad dat het schoon was.
Maandag hoor ik hoe het vervolg traject eruit gaat zien. Eerst bestralingen van borst én oksel of eerst chemo tabletten uit voorzorg.
Het lastige voor nu en in de toekomst zal zijn, om niet bij ieder pijntje hier of daar onmiddellijk het ergste te denken.
Nu de chemo's en de operatie achter de rug zijn, wil ik ondanks alles heel graag mijn 'gewone' leventje weer oppakken en… leven met de dag!
Wetend dat iedere dag genoeg heeft aan zijn eigen GOED en dat goed is voor mij op dit moment innerlijke vrede en rust ervaren! Een kostbare schat!
Lieve mensen, 'k ga mijn wandelschoenen aan trekken en van het mooie weer genieten.
We horen/zien elkaar binnenkort,
voor nu hartelijke groet Hennie
-
10 December 2021 - 14:52
Annel:
Dikke Knuff,
Annelies -
10 December 2021 - 17:11
Klazien Wierbos:
Hennie, natuurlijk had je het graag anders gehad, deze uitslag. Veel oprechte bewondering voor je moed om de wandelschoenen weer aan te doen en voorwaarts te gaan. Wel met kleine stukjes opbouwen, stel je voor dat er geen lantaarnpaal of hekje was geweest om je aan vast te houden. Veel sterkte en geduld gewenst en ik hoop je de komende week te zien.
Lieve groet van Klazien. -
10 December 2021 - 20:20
Suus:
In het verleden was jij het hekje om tegen te leunen. Nu omhels je een lantaarnpaal. Zet door. Dappere dodo!
-
11 December 2021 - 13:40
Ab En Nellie:
Hoi Hennie jammer he verdorie we hadden zo gehoopt dat het klaar was. We wensen je veel sterkte en blijven duimen dat het goed komt. Liefs van ons. -
11 December 2021 - 16:41
Christiana:
Lieve Hennie,
Die laatste 4 zinnen van je, ze zijn goud waard. Rust, vrede, leven per dag en daarin steeds iets goeds vinden. We leven en bidden mee. Ik hoop dat je nog heel wat wandelschoenen gaat verslijten. Liefs -
12 December 2021 - 13:13
Gaatske:
Lieve Hennie,
Het wennen aan levenskracht inleveren duurt echt een tijd. Soms overvalt het ook mij nog. Zomaar opeens geen energie, of ziek voelen, onderuit gaan etc. Het eerste jaar was het moeilijkst en dat zal denk ik voor jou ook gelden. Het is ook niet niks, hoor, van een gezonde bezige bij naar nul en dan weer opklimmen. Maar je bent altijd een doorzetter en ook hier zal dat jou helpen in dit proces. Men zegt zo makkelijk: ermee leren leven. Enne.......traantjes en verdriet om verlies zijn ook heel normaal.
Ik wens je sterkte in dit hele proces en hoop dat ook die kleine uitzaaiing is te genezen!! Kus van mij -
14 December 2021 - 21:19
Annie En Dik Schurink:
Lieve Henny.
Zagen op de mail dat je weer thuis bent na de operatie Blij dat het achter de rug is he.
Maar er is best nog een lange weg te gaan. Maar jij red het wel met jou positieve inzet.
Doe rustig aan en hou je goed. We wensen je veel sterkte en geniet van de komen dagen
veestdagen. Lieve groeten.
Dik en Annie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
